Μήπως έχω παραισθήσεις?

Αυτό το πράγμα που γίνεται κάθε φορά με τον Ολυμπιακό είναι πραγματικά απίστευτο.Και το κακό γι'αυτούς είναι ότι δεν καταλαβαίνουν πόσο ζημιά τους κάνει.Αναφέρομαι στην virtual κατάσταση που βιώνουμε την επόμενη μέρα ενός ευρωπαϊκού-και όχι μόνο-αγώνα.Έβλεπα χτες το ματς με τους Ουκρανούς.Αυτά που είδα εγώ ήταν:

Μια ομάδα-την Σαχτιόρ,Σαχτιάρ,Καραχισάρ ή όπως αλλιώς λέγεται, η οποία είχε στην σύνθεσή της 2 αμυντικούς,1 αμυντικό χαφ,2 επιθετικογενή μπακ(γιούρια επίθεση και γυρνάμε όποτε και άμα λάχει),3 επιθετικούς μέσους και 2 σεντερ φορ.Α και έναν υποτιθέμενο τερματοφύλακα(έπαιζε ή όχι καμία διαφορά). Από την άλλη είδα 5 αμυντικούς,3 αμυντικά χαφ-όχι απαραίτητα σε προδιαγραφές αλλά σε νοοτροπία,1 Μαραντόνα και ένα σεντερ-φορ(πρώην άμπαλο,πρώην παλτό,πρώην κριάρι και νυν τανκ,παικταρά κτλ).Α και το πιό βασικό....1 κράμα Ντασάεφ με Σμάιχελ στο τέρμα.Είδα λοιπόν μια ομάδα που έκανε 25 ευκαιρίες για γκολ.Με δοκάρια,ανεπανάληπτα τετ-α-τετ, σουτ στο παραθυράκι,κεφαλιές και σουτ εξ’επαφής. Μία ομάδα όμως πλατείας η οποία έπαιζε το «πάμε ωρέ παλικάρια» βγαίνοντας μαζικά στην επίθεση-μόνο ο γιός του Καζιμιέρσκι έμενε πίσω και ο δύσμοιρος Χούπσμαν, ενώ παράλληλα από όλους αυτούς μάρκαρε μόνο ο Τίμοτσιουκ. Οι υπόλοποι περίμεναν το θαύμα-δηλαδή το πότε θα έρθει η μπάλα-για να μεγαλουργήσουν. Καμία απολύτως αμυντική συνέπεια, πρεσάρισμα ή τέτοιου είδους ανώφελα πράγματα. Μάλλον στο στοίχημα παίζουν σταθερά over 8 goals. Από την άλλη είδα μια ομάδα-ο θεός να την κάνει-που έπαιζε το σύστημα «Ποιός θα δίωξει πιό μακριά» και στην επίθεση το σύστημα του Πελέ στην απόδραση των έντεκα....Περναώ όλη την ομάδα και βάζω γκολ ή δίνω σε κάποιον άλλο-πάντα περνώντας ΟΛΗ την ομάδα-να το βάλει.Τα αποτελέσματα αυτής της νέας εκδοχής ΑΠΟΨΕ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΑΖΟΥΜΕ ήταν: μία ευκαρία προσφορά του γάτου τερματοφύλακα όταν μόνος του σε μία σέντρα έχασε την μπάλα-η οποία θα πρέπει να ήταν πυρακτωμένη-που στρώθηκε στον Κωνσταντίνου - δεν μπόρεσε να σκοράρει και ένα γκολ με το σύστημα που ανέλυσα παραπάνω. Πέρα απο αυτά ούτε σουτ. Ούτε ένας συνδυασμός. Το απόλυτο μηδέν.

Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε ακόμα καλύτερα πράγματα. Τον τερματοφύλακα σουρωτήρι-μόνο από τα Βέφας House-να κάνει έξοδο για τσιπούρες στην μεγάλη περιοχή, κοντρόλ και απομάκρυνση-ασίστ με τάκλιν πάλι στον Κωνσταντίνου που πλάσαρε αουτ σε κενό τέρμα και ένα γκολ με μανσέτα Καζάζη....Α και επίδειξη Fair-play από τον Καστίγιο (ποιόν άλλον????) όταν παίκτης των Ουκρανών σφάδαζε στο χορτάρι ΧΩΡΙΣ-το τονίζω-ΧΩΡΙΣ να έχει ακρωτηριαστεί. Από την πλευρά των Ουκρανών εκ νέου φουλ επίθεση με σωρεία ευκαιριών μπροστά στις οποίες ο Ντελίμπασιτς μοιάζει Σεφτσένκο σε αποτελεσματικότητα. Στα έξτρα της βραδιάς, είδαμε και μία καρατιά αλά Ντάνιελ σαν από τον πρώην ποδοσφαιριστή Ριβάλντο. Συνοψίζοντας είδαμε μία ομάδα που ήθελε αλλά δεν μπορούσε-ελέω μέλους-και μία άλλη που δεν ήθελε και δεν μπορούσε παρά τις ευγενικές προσφορές του Ουκρανικού φάντομ και της ανύπαρκτης άμυνας του. Αποτέλεσμα 2-2 απέναντι στην ασθενέστερη ομάδα του ομίλου. Και τώρα ανατρέξτε στα σημερινά πρωτοσέλιδα να δείτε τι είδαν οι αντικειμενικοί.........