Πως λένε cazzo στα Ολλανδικά?

Όταν,στις απαρχές της πολυμετοχικότητας,και αφού είχε χαθεί πολύτιμος χρόνος με τον πρίγκηπα της Αναποφασιστικότητας και τον Πρόεδρο Garlic,ο Αντωνίου βολιδοσκοπούσε τον Χενκ Τεν Κάτε,τον σταρ-αναλυτή της Μπάρτσα και της Τσέλση,για να ηγηθεί της προσπάθειας για την αναγέννηση του Παναθηναικού έμοιαζε πολύ καλό για νάναι αληθινό.
Τότε βεβαια ούτε εμείς τον ξέραμε καλά ούτε εκείνος εμάς.
Αν γνώριζε την μοίρα των προκατόχων του θα ήξερε οτι ο Σουμ,που λοιδωρήθηκε εξαρχής λόγω σωματοδομής, απολύθηκε λίγες μόλις αγωνιστικές μετά την κατάκτηση του νταμπλ,ότι ο Μουνιόθ έγινε δεκτός με πληθώρα χονδροειδών 'αστείων" ορμώμενων απ τ'όνομά του,και ότι κάποιος Μαλεζάνι,κάτοχος ευρωπαικού κυπέλλου,βγήκε απ τα ρούχα του απ την ανηλεή παρεμβατική κριτική κάποιων που δηλώνουν "δημοσιογράφοι" αλλά βιοπορίζονται διαπλεκόμενοι με τις ιδιοκτησίες των ΠΑΕ.

Θα είχε εκτιμήσει αλλιώς την ύπαρξη 10 αθλητικών φυλλάδων,θα είχε μάθει για την ελληνική πατέντα των "αποκλειστικών" ρεπόρτερ-οπαδών οι απόψεις των οποίων απηχούν συχνά τις σκέψεις της ιδιοκτησίας,θα του είχαν πει για τις μηδενιστικές μας τάσεις και θα είχε πάει πάσο...
Ευτυχώς για μας,δυστυχώς γι'αυτόν και την ψυχική του ηρεμία,η απάντηση δόθηκε σε χρονικό διάστημα που δεν επέτρεπε τόσο προχωρημένες διαγνώσεις,κι έτσι ξεκίνησε η αποκαθήλωση του μύθου του.
Familiarity breeds contempt,λένε στο Νησί,και μάλλον αυτός που έβγαλε το απόφθεγμα πρέπει να είχε εργαστεί στην Ελλάδα(ίσως και ως προπονητής!).
Μόλις κόπασε ο ενοθουσιασμός της ανακοίνωσής του,αρχίσαμε να τον φέρνουμε στα μέτρα μας:"Βοηθός"απ τους πιο κακοήθεις,"Τεντάς" στο πιο χιουμοριστικό,"Μολούκος" απ'οσους θέλουν να τονίσουν οτι δεν είναι ακριβώς και Ολλανδός,ανήσυχος και πειραματιστής ο ίδιος,με ενίοτε περίεργες εμπνεύσεις και κάποιες εμμονές,άρχισε να δίνει λαβές σε όσους τον περίμεναν στην γωνία.Η αδιαφάνεια ως προς την πατρότητα των ημιαποτυχημένων-στην πλειονότητα-περσινών μεταγραφικών επιλογών συνέτεινε στην κακόπιστη κριτική.Ο μεγαλειώδης 2ος γύρος στο Τσ.Ληγκ και η σοβαρότητα στα play offs έγειραν την πλάστιγγα υπέρ των υποστηρικτών της παραμονής του για 2η χρονιά(Πατέρας,Βγενόπουλος).
Όπως όλες οι πύρρειες νίκες',έτσι κι αυτή έφερε μέσα της το σπέρμα της αποτυχίας.Ξανά νεφελώδης η κατανομή των ευθυνών για τις μεταγραφικές πράξεις ή παραλείψεις ανάμεσα στους 3 πόλους αποφάσεων της ομάδας,πεισματική εκδήλωση των εμμονών του για συγκεκριμένους παίκτες που είχαν πληρωθεί πανάκριβα το προηγούμενο μόλις καλοκαίρι,ανετοιμότητα και παρ'ολίγον κάζο στον 2ο προκριματικό του Τσ.Ληγκ με την Σπάρτα,αποκλεισμός στο ρελαντί απ την Ατλέτικο,και αδιάφορη από πλευράς θεάματος ομάδα παρά τις θερινές ενέσεις ποιότητας.Τι κι αν έκανε ξεκίνημα που δεν έχει ξανακάνει ο ΠΑΟ τα τελευταία 15-20 χρόνια?Αρκούσε ένα κακό ημίχρονο στην Καβάλα για να κατηγορηθεί για τ'αντίθετα ακριβώς όσων των κατηγορούσαν πέρσι.
Όχι πως δεν έχει κι αυτός σοβαρές ευθύνες:δεν είναι καλός στο human development,δεν κρατά "ζεστούς" όσους είναι-για την ώρα- μακριά απ την 11άδα,μέχρι προχτές ήταν δυσδιάκριτο κάποιο οργανωμένο σχέδιο επιθετικής ανάπτυξης,δεν έχει βρει τρόπους αξιοποίησησης του Σισέ,φέρεται μερικές φορές αλλοπρόσαλλα στους παίκτες.Κι απ την άλλη,όταν τον βλέπεις να κοουτσάρει μέσα στο ματς,δεν μπορείς να μην παραδεχτείς ότι έχεις στον παγκο σου μια προσωπικότητα,έναν world class coach που "ελέγχει"ονόματα σαν τον Ζιλμπέρτο ή τον Σισέ, που υποδέχεται τους παίκτες που κάνει αλλαγή με πατρική εγκαρδιότητα(αντιπαραβάλλατε με το ανέκφραστο κοίταγμα αλλού του "Πριγκηπος"),που μετέχει στο παιχνίδι,που νοιάζεται για την εικόνα που προβάλλει ως role model(εξ ου και το επεισόδιο με τον επίμονο και αγενή Ρουμάνο ρεπόρτερ).
Ουδείς αλάνθαστος λοιπόν,αλλά τι εχουν να κερδίσουν όσοι του βάζουν το πιστόλι στον κρόταφο σε κάθε ματς?θα ελέγξει κάποιος Ροτσα,Βαζέχα ή Τότης καλύτερα τα αποδυτήρια απ τον ίδιο?θα μπορεί να επιβληθεί στους μάλλον απογοητευμένους mega star της ομάδας?
Γιατί δίνουν ευκαιρία στους ΑΡΔ να τον ρωτάνε"τη γνώμη του για την πίεση που του ασκήθηκε" μετά από μια δύσκολη νίκη σε ντέρμπυ στο καπάκι μετά ευρωπαικό παιχνίδι(και όλοι θυμόμαστε τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια πριν ή/και μετά τα ευρωπαικά μας ματς)
και όταν έχουν προηγηθεί εμφανώς προβοκατόρικα δυσανάλογα πρωτοσέλιδα,με αδικηθέντες ταλαντούχους 2ας διαλογής?(όταν κοτζάμ Μάτος είχε την ευπρέπεια να φύγει δίχως να πει κακό λόγο).
Αναμενόμενη η έκρηξη λοιπόν,μόνο που ο Ολλανδός "δεν χαρίζει κάστανα".Ρόμπα κλαρωτή
τους έκανε τους "δημοσιογράφους" λοιπόν,γι'αυτό και εκείνοι θα του τη φυλανε με περισσότερη λύσσα!
Πίσω απ'αυτούς όμως κρύβεται η παθογένεια των προσωπικών στρατηγικών σε επίπεδο ιδιοκτησίας.Ο Τζίγγερ δεν θέλει επιτυχίες που απ τη μιά θα εκθέτουν τον ίδιον για την προηγούμενη κοντόφθαλμη επενδυτική του πολιτική,απ την άλλη θα του δημιουργήσουν νέα έξοδα για το κτίσιμο πάνω σ'αυτές.Οι Γιαννακόπουλοι αναπόφευκτα βλέπουν τυχόν επιτυχία Τεν Κάτε-Πατερα ως τροχοπέδη στα σχέδια τους για νάναλάβουν αυτοί(και μάλλον ο άμυαλος και παρορμητικός γόνος)το τιμόνι του μαγαζιού το καλοκαίρι.Με αυτό το φόντο,χαμένο το επικοινωνιακό παιχνίδι και τα ΜΜΕ,και το παρασκήνιο απρόβλεπτο,αν ο Τεν Κάτε και οι παίκτες αντεξουν και κατακτήσουν τον τίτλο θα είναι θαύμα αντοχής και προσήλωσης στον σκοπό.Φυσικά,μετά από τέτοιο πόλεμο φθοράς εννοείται οτι "θα μας τα βροντήξει" στο τέλος της σεζόν,ένας άνθρωπος που και να μην ηθελε να παραμείνει στο day to day coaching,θα ήταν υπερπολύτιμος ως Τεχνικός Σύμβουλος της Διοίκησης και διεθνής πρεσβευτής της ομάδας.
Σε μια χώρα που ευτελίζει και διαστρέφει οποιονδήποτε πετυχημένο θεσμό εισάγει απ το εξωτερικό,που καταφέρνει και μετατρέπει τον ευνόητο μηχανισμό ναθητείας/διασύνδεσης σπουδών και εργασίας των stagieres σε ρουσφετολογική ομηρεία-κοινωνικό ναρκωτικό παραιτημένων(επί τω πλείστον) ανέργων που φιλοδοξούν να κατοχυρώσουν μια θέση
στη Νιρβάνα της ελλην.δημόσια διοίκησης απ την πίσω πόρτα,λογικό είναι κι ο κάθε Τεν Κάτε κι ο κάθε Μουρίνιο να γίνει τάχιστα "μυρουδιάς"...Άλλωστε "τι να μας πουν κι αυτοί μωρέ?
όταν εμείς(?) χτίζαμε Παρθενώνες αυτοί τρέφονταν ακόμα με βαλανίδια".
Μόνο που πέρασαν 2500 χρόνια έκτοτε,και εσχάτως δυσκολευόμαστε να φτιάξουμε ακόμα κι ένα σχολείο που να μη στάζει όταν βρέχει...