Κι όμως,άλλαξαν πολλά...

Επειδή ακόμα και η ευτυχία υπόκειται στην φθορά της εξοικείωσης και γίνεται συνήθεια,όποιος δυσκολεύεται να κατανοήσει πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στον Παναθηναικό δεν έχει παρά ν'ανατρέξει στα αρχεια του μπλογκ και να δει το περιεχόμενο των αναρτήσεων του Μαρτίου και του Απριλίου ως την ημέρα που ο Τζίγγερ τρέλλανε κόσμο με την απροσδόκητη αλλαγή στάσης του.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη τα πράγματα κυλάνε καλά πέραν πάσης προσδοκίας:οι μεγαλομέτοχοι περιέργως δεν τρώγονται μεταξύ τους,δεν προσπαθεί κανείς να κάνει λεζάντα σε βαρος των άλλων,το χρήμα ρέει όπως ποτέ πριν αλλά όχι άκριτα,ο Αντωνίου κάνει οτι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για κάποιον τόσο νέο στο πόστο,προπονητή με όνομα και προσωπικότητα πήραμε,δαπανηρό ξεκαθάρισμα έγινε αν και δημιουργεί νέες ανάγκες και ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα με το όνομα του Ζιλμπέρτο Σίλβα.
Φυσικά και η ομάδα έχει ακόμα κενά,στα σεντερ μπακ και στη θεση του βασικού φορ...
Φυσικά κι ο αρχηγός της Εθν.Βραζιλίας κλείνει σε λίγους μήνες τα 32 του...
Φυσικά και ο Σίλβα θα στοιχήσει ένα βουνό χρήματα και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα έχει την συνολική προσφορά ενός Βαζέχα ή ενός Χένρικσεν...φυσικά και δεν περιμένουμε να ξεσηκώσει το ΟΑΚΑ με περίτεχνα βραζιλιάνικα κόλπα:ο άνθρωπος είναι παικτης ουσίας,ένας "χαμάλης" του δισεκατομμυρίου...Όποιος όμως θυμάται την ανάταση που ένιωθε βλέποντας τον μεγάλο Παολο Σόουζα να παίζει με ένα γερό πόδι,την άνοδο κλάσης ολόκληρης της ομάδας που συνεπαγόταν η συμμετοχή του,την "εκτόξευση" του Μπασινά παίζοντας πλάι του,μπορεί να υποψιαστεί ίσως την σημασία του να έχεις εναν γερό Ζιλμπέρτο Σίλβα (με 2 πόδια και 1.90 ύψος) στην ενδεκάδα σου.
Και είμαι σίγουρος οτι αυτά δεν ήταν καν ο κύριος λόγος για τον οποίον ο Πατέρας έδωσε γη και ύδωρ για να τον φέρει στην ομάδα:τα μεγαλύτερα οφέλη θα είναι εξωαγωνιστικά.
Έστω πχ.οτι προσπαθείς να πεισεις τον Πιζάρο ή τον Γκούντιονσεν να προτιμήσει τον ΠΑΟ...
-Η πολυμετοχικότητα μπορεί να τους φαίνεται έως και επισφαλής:δεν είναι παράλογο να σκεφθούν "τι θα γίνει με το συμβόλαιό μου αν αυτοί τσακωθούν μεταξυ τους"
-το project της αναγέννησης ενός ιστορικού μεν,μικρομεσαίου δε σε ευρωπαικη κλίμακα συλλόγου δύσκολο να συγκινήσει κάποιον που δεν έχει γεννηθεί στα Ηλύσια ή τους Αμπελοgarden.
-τα ίδια χρήματα μπορούν περίπου να τα βρουν και σε μια μικρομεσαία αγγλική ομάδα.
Εδώ το τυράκι μπορεί να είναι "γιατί να είσαι ενας ακόμα παίκτης σε μια μεσαία ομάδα της αγγλ.επαρχίας κι όχι το πρώτο όνομα σε μια κορυφαία ομάδα μιας μικρότερης χώρας"
Για να είναι ελκυστικό το τυράκι πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύεται κι από ευπρόσωπη ευρωπαική πορεία,οποτε ο κάθε Πιζάρο που ψήνεται θα ρωτήσει "και ποιούς έχετε πάρει για να διακριθούμε στην Ευρώπη?"
Στην ερώτηση αυτή δύσκολο να προτάξει κανείς άλλο όνομα πλην του Τεν Κάτε,κι αυτός δεν παίζει μεσα στο γήπεδο.Αν απαντήσει κανείς "τα πιο καυτά ονόματα του ελλην.πρωταθλήματος, τον Λάζαρο και τον Κλέιτον",μάλλον η συζήτηση θα τελειώσει εκεί μ'ενα απορημένο ανασήκωμα του φρυδιού.Ούτε κι ο Ρουκάβινα είναι ικανός να ιντριγκάρει το Πιζάρειο φρύδι.Αν όμως πεις 'Ζιλμπέρτο Σίλβα",then you mean business...Τα 11 εκ.δόθηκαν για τον Βραζιλιάνο σαν διαβατήριο για να μπεί ο ΠΑΟ στα μεγάλα κόλπα,και όχι με προοπτική απόσβεσης από πιθανή πώληση...Απ την άλλη,ο Σίλβα δεν είναι Μπελούτσι για να πιαστείς κορόιδο...ξέρεις τι παίρνεις.
Οι ιθύνοντες ελπίζουν οτι τώρα που έγινε η αρχή,θα μπορέσουν να κλείσουν πιο εύκολα εναν κεντρ.αμυντικο κλάσης και ίσως έναν πραγματικά μοντέρνο φορ.Κι ο Βαιμάκης εξέφρασε χθες στην sportday τις κρυφές ευχές μου ρίχνοντας το όνομα του Κολοτσίνι.
Γίνεται?
Αν υπήρχε μια περίπτωση να γίνει, είναι τώρα,που κοτζάμ Ζιλμπέρτο Σίλβα πήρε την ίδια απόφαση...
Η αλήθεια είναι ότι τέτοιο καλοκαίρι μεγάλων προσδοκιών έχουμε να ζήσουμε απ το 84,όταν ο Καπετάνιος έφερνε Ζάετς και Σαραβάκο...και τότε ήμασταν έφηβοι!
Η ατμόσφαιρα στον κόσμο του Παναθηναικού θυμίζει ακριβώς την ευφορία και την σύμπνοια του 84 και της μεγάλης πορείας του 95-96.Κι αν ο καταλύτης της ΠΕΚ σε συνδυασμό με την γενναία απόφαση ανοίγματος του Τζίγγερ, κατάφερε τέτοια αναστροφή κλίματος από το χείλος του "εμφυλίου πολέμου" μέσα σε 2,5 μόνο μήνες,αυτός,μην ξεχνιόμαστε, είναι ο κυριότερος λόγος χαράς και ελπίδας!