Επιτέλους! Κερδίσαμε και μια φορά με πάνω από 1-0. Γεγονός που πολύ θα στενοχωρέσει, φαντάζομαι, τους αντικειμενικούς. Ναι, αλλά δεν παίξαμε λέει και σπουδαία, έτσι ακούω γιατί το ματς δεν το είδα. Ναι ε; Σοβαρά; Και ποιος νοιάζεται; Τόσο άνετη επικράτηση σε μια δύσκολη έδρα χρόνια έχω να θυμηθώ. Και το σημαντικότερο: Τι γκολάρες ήταν αυτές που έβαλε ο Τζιώλης; Το ένα καλύτερο από το άλλο. Ειδικά το δεύτερο είναι για να παίζει highlight σε τίτλους έναρξης αθλητικής εκπομπής... Φοβερή πρόοδο δείχνει να κάνει αυτός ο μικρός μετά την έλευση του Μουνιόθ και προφανέστατα η αρχοντική εμφάνιση στο ντέρμπυ δεν ήταν συμπτωματική. Όταν έχουμε τέτοια ταλέντα δεν νομίζω ότι έχουμε να φοβηθούμε τίποτα με αυτό τον προπονητή. Ξέρει πώς να πάρει το καλύτερο των παικτών. Περιμένω περισσότερα από Δάρλα-Λεοντίου και ελπίζω σύντομα να τους δούμε να ξεχωρίζουν και αυτοί.
Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
3 σχόλια:
Τζιώλης (ή μήπως Τζιόλης;) όλα τα λεφτά, καλά τα λες! Να προσθέσω μια παρατήρηση, σε σχέση με το ματς των γάβρων: Μήπως ο Χαλκιάς πέφτει πιο αργά κι απο ποτηρόπανο;
(Δεν σκέφτομαι ότι το κάνει επίτηδες, σκέφτομαι ότι "δεν μπορεί το παλλικάρι" που θα 'λεγε κι ο Αγγελος)
Aυτά να τα βλέπουν εκείνοι που φαγώθηκαν για το ξήλωμα της ομάδας της Ριζούπολης...Δεν σου φάνηκε καθόλου φίλε μου. Σε ριπλέι έπεφτε ώστε να βεβαιωθεί ότι θα πάνε μέσα.
Ψυχραιμία, ο Χαλκιάς είναι ο Χαλκιάς, δε θα τον μάθουμε τώρα. Όταν τα σουτ έρχονται φάτσα, δεν κάνει και πολλά. Ποτέ δεν έκανε, δε νομίζω ότι το 'κανε επίτηδες.
Δημοσίευση σχολίου