Βγαίνω απ την εκούσια απομάκρυνση ολοκληρωτικής απογοήτευσης για να χαιρετίσω μια παγκόσμια καινοτομία:
Αν ήταν εξαιρετικά σπάνια περίπτωση στα παγκόσμια εταιρικά χρονικά,ο κατά 55% μεγαλομέτοχος μιας Α.Ε. να δηλώνει οτι εφεξής θα λειτουργεί ως 30%,και στην πράξη να λειτουργεί δια των εκπροσώπων του ως 55% στην επιβολή αποφάσεων και ως 0% στην κάλυψη υποχρεώσεων,σίγουρα είναι μοναδική περίπτωση ο ιδιοκτήτης του 55% μιας εταιρείας να απαιτεί ΕΝΟΙΚΙΟ από αυτήν (δηλ.κατ'αυσίαν απ τον εαυτό του αν πλήρωνε στον βαθμό που του αναλογεί) για λογαριασμό του εαυτού του,και μάλιστα σε μια περίοδο που έχει αφήσει αυτή την εταιρεία δίχως κεφάλαιο κίνησης με το management να ξεπουλά εναγωνίως τα πιο πολύτιμα assets για να πληρώσει ρεύμα και.... τηλέφωνα(α,και ενοίκια εφεξής...),ενώ φυσικά το άλλοτε κραταιό brand name απαξιώνεται με αστρονομική ταχύτητα...
Δυσλειτουργικός,ακατανόητος,αλαζόνας και κοντόφθαλμος/μικρονοικός υπήρξε πάντα ο μεγαλομέτοχος,αλλά αυτή την φορά,ξεπέρασε και τον εαυτό του!
Στείλε το Λέτο και τον Νίνη (όσο ακόμα παραμένουν στο πράσινο "κάτεργο") να ανεβοκατεβαίνουν σκαλιά στη Λεωφόρο για γυμναστική,και κάνε το όνειρο σου πραγματικότητα: δώσε την Παιανία στην ομάδα της καρδιάς σου,με τον υπόδικο Πρόεδρο που ψήφισες πέρσι για πρόεδρο της Σούπερ Λίγδας!
Τόσο μίσος πια...
Πέμπτη, Ιουλίου 07, 2011
Διχασμένο (χαμένο...) Κορμί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
22 σχόλια:
Τα είπες όλα square...Τι άλλο θα δούνε τα μάτια μας με αυτη την ανεκδιηγητη φαμίλια που με τους (μη) χειρισμούς της έχει αμαυρώσει την ένδοξη ιστορία του συλλόγου και έχει μικρύνει επικίνδυνα την ίδια του την υπόσταση...Τα λέμε εδώ και χρόνια, τι άλλο να συζητήσουμε πια, τι άλλο να σχολιάσουμε...Από τον ανίκανο σοφέρ όλα τα περιμέναμε και όλα τα είδαμε/ακούσαμε. Απλά επικίνδυνος. Πότε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ θα έρθει η μέρα της ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗΣ απελευθέρωσης απο τον ζυγό του καρκίνου;
Μόλις ετοιμαζόμουν να σχολιάσω το ίδιο ακριβώς πράγμα, στον ίδιο ακριβώς τόνο και ύφος. :-(
Σχόλιο # 2:
Το σημερινό άρθρο του Καρπετόπουλου κάνει αναφορά σε κάτι που υποστήριζα καιρό. Ότι ο Τζίγγερ έχει επιδοθεί σε αγώνα εκποίησης της περιουσίας της πολυμετοχικότητας. ΝΤΡΟΠΗ νο2.
Υ.Γ. Εντάξει δημητράκη, καταλάβαμε τι σημαίνει η φράση στο κάτω μέρος του πρωτοσέλιδου της κωλοφυλάδας σου, ΑΛΛΑ....δεν είναι γαύροι οι παναθηναικοί για να σας παρακαλέσουν να μείνετε. Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο δημητράκης ονειρεύεται συλλαλητήρια υπέρ του.
Ωχ θα πλακώσουν τα παπαγαλάκια του Ανδρέα και του καπετάνιου της καρδιάς μας.
Γιατί ωρέ παλληκάρια ο Ανδρέας έκανε πίσω στη συμφωνία μεταβίβασης του 25% και εξαγορά του υπολοίπου; Αυτό έχετε τα αρχίδια να το απαντήσετε; Μάλλον όχι
Ο Τζιμπρίλ Σισέ, ο μεγαλύτερος επιθετικός που αγωνίστηκε ποτέ στην Ελλάδα, μετράει ώρες στην Αθήνα πριν πάρει τα μπογαλάκι του να πάει στη Λάτσιο. Είναι ο παίκτης που έκανε όλους τους Παναθηναικούς να ταυτιστούν μαζί του, πράγμα που είχε πολλά χρόνια να γίνει σε αυτόν το βαθμό.
Και άλλοι παίκτες αγαπήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Ο Βαζέχα, ο Ολισαντέμπε, ο Κωνσταντίνου (αν και μας... την έκανε αυτός), ο Μπορέλι, ο Χένρικσεν και άλλοι αρκετοί, αλλά αυτό το δέσιμο κερκίδας και παίκτη είχε να συμβεί από την εποχή του Σαραβάκου. Μόνο ο Μητσάρας κατάφερε να αποκτήσει τέτοιο δέσιμο, με τη διαφορά βέβαια ότι αυτός έμεινε δέκα χρόνια στην ομάδα και είναι και Έλληνας.
Αυτό μεγαλώνει ακόμη περισσότερο το κατόρθωμα του Τζιμπρίλ, αφού αν και Γάλλος, κατάφερε μέσα σε δυο χρόνια αυτό που δεν κατάφεραν πολλοί με πολλά χρόνια σ αυτήν την ομάδα.
Για να λέμε και την αλήθεια βέβαια, αυτή η ομάδα έχει μια... προκατάληψη (όχι πάντα άδικη) προς τους Έλληνες παίκτες και δεν αναγνωρίστηκε η προσφορά παικτών όπως ο Δώνης, ο Καλλιτζάκης, ο Φραντζέσκος, ο Μπασινάς, ο Λυμπερόπουλος.
Άλλοι βέβαια μόνοι τους κατάφεραν και έβγαλαν τα μάτια τους ενώ ο κόσμος είχε κάθε καλή διάθεση να τους αποθεώσει: Κυργιάκος, Καραγκούνης, Σειταρίδης, Παπαδόπουλος κι ο ... "κηπουρός".
Τελοσπάντων, εκτός του Τζιμπρίλ Σισέ έχουν αποχωρήσει ακόμη και άλλοι. Για να δούμε:
Ο τεράστιος Ζιλμπέρτο Σίλβα, η προσωπική μου αδυναμία. Δεν συνέβη ποτέ άλλοτε ελληνική ομάδα να εχει στις τάξεις της τον αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας. Ούτε καν εν ενεργεία παίκτη της Εθνικής Βραζιλίας (ο Ζιοβάνι του ΟΣΦΠ ήταν παικταράς αλλά όταν ήρθε στην Ελλάδα την Εθνική την έβλεπε με το... κυάλι).
Ο Ζιλμπέρτο υπήρξε κόσμημα των ελληνικών γηπέδων για τρία χρόνια. Ενώ το όνομά του το.... επέτρεπε, ο ίδιος ουδέποτε το εκμεταλλεύτηκε και αγωνιζόταν σα να ήταν νεαρό παιδάκι από τα τσικό, υπάκουος στον προπονητή του, σεβόταν συμπαίκτες και αντιπάλους ως ίσος προς ίσους. Και αυτό στη χώρα όπου όποιος κάνει ένα ονοματάκι και ένα καλό συμβόλαιο, το παίζει... αυτοκράτορας!
\
Ο Ζιλμπέρτο ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες την πρώτη χρονιά, ο συν-MVP του Σισέ τη δεύτερη και ένας από τους ελάχιστους αξιοπρεπώς διασωθέντες (μετά το Σισέ) την τρίτη.
Απόλαυσε τον καθολικό σεβασμό από την εξέδρα, όπως παλιότερα ο τεράστιος Ρενέ Χένρικσεν. Αν και την πρώτη χρονιά πολλοί... συνήθεις γκρινιάρηδες τον ξέσκισαν στην κριτική. Μια κατά κύριο λόγο άδικη κριτική.
Και αυτός ο παίκτης έφυγε και δεν έχει αντικατασταθεί ακόμη, ενώ σκέφτονται για αντικαταστάτη του κάποιο... Βιτόλο, κάποιον δηλαδή με τα αντίθετα χαρακτηριστικά: ψευοτσαμπουκάς, κακομοίρης και "φονιάς". Τι ξεπεσμός!
Εκτός των δύο μεγάλων ονομάτων (του Τζιμπρίλ και του Ζιλμπέρτο), έφυγαν και άλλοι παίκτες από τον Παναθηναικό, οι οποίοι παρότι "ονόματα" δεν κατάφεραν να σταθούν ούτε στο μέτριο ελληνικό πρωτάθλημα!
Ο Γκοβού. Μα είναι δυαντόν αυτός ο παικταράς να μη μπορεί να σταθεί στο γήπεδο;
Ειλικρινά απορώ τι του κάνανε αυτού του παίκτη και εμφανίστηκε σ αυτά τα χάλια;
Σημειωτέον, ότι στα πρώτα 2-3 ματς της σεζόν, πριν τραυματιστεί, ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας. Ήταν ο Γκοβού, όπως περίπου τον θυμόμασταν στη Λυών.
Ειδικά στη συντριβή από την απίστευτη Μπαρτσελόνα ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης, ο μόνος που αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο για αυτήν. Έτρεχε ασταμάτητα, έκοβε, μάρκαρε, δημιουργουσε, όσο ήταν δυνατό.
Τώρα τι μεσολάβησε σ αυτό το διάστημα του τραυματισμού του... ένας Θεός ξέρει!
Απ την άλλη έφυγε άλλο ένα σούργελο με μεγάλο όνομα που φόρεσε αυτή τη σεζόν τη φανέλα του Παναθηναικού. Ο Λουίς Γκαρσία.
Ουδέποτε συμπάθησα αυτόν τον παίκτη, αλλά πρόκειται για έναν πολύ καλό μπαλαδόρο που τον θυμάμαι ριν 5-6 χρόνια να οδηγεί ως βασικό δεκάρι τη Λίβερπουλ στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν μου άρεσε το στυλ του, αλλά πρόκειται για ένα μπαλαδόρο που κανονικά θα έπρεπε στην Ελλάδα να... κάνει πλάκα.
Κι όμως! Αδυνατούσε και κοντρόλ να κάνει!
Έσπαγε κάθε ρεκόρ σε λάθος πάσες!
Τι του συνέβη και αυτού ένας Θεός το ξέρει...
Επίσης ο Μπουμσόνγκ βρίσκεται ένα βήμα απ την έξοδο. Και γι αυτόν είναι κρίμα.
Σοβαρός αμυντικός με αρκετά καλά στοιχεία, δυνατός, ψηλός, έξυπνος και δεν κορόιδεψε ποτέ σε όλη τη σεζόν. Ναι δεν έχει ταχύτητα και ευελιξία, αλλά ας κράταγαν τον Μπουμσόνγκ και ας έβαζαν δίπλα του έναν πιο γρήγορο και ευέλικτο που να έει τα στοιχεία του "ελεύθερου", αλλά πού!
Η ομάδα δε στήνεται με ποδοσφαιρική λογική, αλλά με λογιστική.
Κάτι σαν την Ελλάδα του ΔΝΤ, δηλαδή...
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κόψουν από δω, να κόψουν από κει, από παρακεί... με κανένα αντίκρυσμα.
Λες και του χρόνου θα κατέβουν στο γήπεδο 11 εκκαθαριστικά της εφορίας και όχι 11 ποδοσφαιριστές...
Ο Μάτος "κλάψε-κλάψε" τα κατάφερε να αποδεσμευτεί από τον Παναθηναικό, οπότε χάθηκε άλλος ένας καλός παίκτης...
Αγοράστηκε με υπερβολικά ψηλή τιμή (4 εκ. ευρώ) και πουλήθηκε με υπερβολικά χαμηλή τιμή (1 εκ. ευρώ)
Δε βάζουν εμένα στη Διοίκηση; Καλύτερα deal θα κάνω, παρότι άσχετος με το θέμα...
Μ αυτά και μ' αυτά ο Παναθηναικός ξέμεινε από ονόματα, προσωπικότητες και μείνανε λίγοι πολύ καλοί παίκτες και πολλές μετριότητες.
Έμεινε ο τρελο-Λέτο, ο οποίος είναι ο μοναδικός σίγουρος λόγος απόλαυσης για να δει κανείς αυτήν την ομαδα είτε στο γήπεδο είτε στην τηλεόραση.
Φτάνει όμως;
Οι μοναδικοί που τον ακολουθούν σε ποιότητα είναι ο Κατσουράνης, ο οποίος παρότι παικταράς... βαριέται που ζει! Όταν κάνει σπριντ μετά ο τσιγαρόβηχάς του ακούγεται στα πέρατα της γης. Παρόλα αυτά το μυαλό του στον αγώνα και το παιχνίδι του με "ένα άγγιγμα" δεν το έχει άλλος Έλληανς παίκτης.
Και φυσικάο Σωτήρης Νίνης, το μεγαλύτερο ταλέντο που έχει βγάλει ο Παναθηναικός τα τελευταία 15 χρόνια, ο οποίος όμως παίρνει βραβεία αστάθειας στην απόδοσή του.
Μία έτσι, δύο αλλιώς.
Έτσι δουλειά δε γίνεται βέβαια, αλλά δεν παύει να είναι ο μοναδικός παίκτης της ομαδας που ξέρει να βγάλει μια σέντρα (οχι Καραγκούνικη...), να κάνει ένα καλό σουτ, να εκτελέσει ένα φάουλ, ένα κόρνερ (όχι Καραγκούνικο- καλά, είμαι πολύ εμπαθής!), μια τρίπλα, μια κάθετη πάσα...
Βέβαια ο Νίνης για να μη μας... κακομαθαίνει δεν κάνει ποτέ όλα τα παραπάνω σε ένα ματς. Τα διαμοιράζει σε πέντε ματς για να μην βαριόμαστε μάλλον...
Μια σέντρα κι ένα σουτ σήμερα... μια τρίπλα κι ένα φάουλ αύριο, ένα κόρνερ και μια κάθετη μεθαύριο... κ.ο.κ.
Κατά τ' άλλα.... το χάος!
Όταν εμείς βάζουμε από το υστέρημά μας τα 10, 15 ευρώ του εισιτηρίου ή τα 200 του διαρκεάις για να δούμε την ομάδα και αυτά τα λεφτά μας πονάνε, αυτοί οι μεγαλοκαρχαρίες, εκτός του ότι μας γ***νε τη ζωή γενικώς στην καθημερινή μας ζωή, δε μας δίνουν έστω μια χαρά: τη χαρά της Κυριακής! Να απολαύσουμε την ομάδα μας, να δούμε ωραίο ποδόσφαιρο, να πανηγυρίσουμε νίκες, τίτλους κλπ.
ΥΓ.: Πάντως για μένα προέχει η κάθαρση του ποδοσφαίρου, η διάλυση της Παράγκας και η τιμωρία των ενόχων μεγάλων ψαριών, δηλαδή του Ολυμπιακού που είναι ο ενορχηστρωτής της Παράγκας εδώ και 15 χρόνια έως και σήμερα.
Αν γίνουν αυτά τότε, ανεξαρτήτως οικονομικών, ο Παναθηναικός θα ξαναγίνει όπως οφείλει μέσα στα επόμενα χρόνια.
Διότι μόνο μέσα σε ένα καθαρό πρωτάθλημα μπορεί να ξαναδημιουργηθεί.
[end of 3/3]
ME ΓΙΓΑΝΤΑ ΓΙΟΣΟΥ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΑΙ ΤΣΟΥ-ΛΟΥ!!!!
ΜΕ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΤΡΙΩΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΕΩΝ ΠΑΙΧΤΩΝ Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΞΕ ΣΥΜΠΑΓΗΣ,ΠΙΕΣΤΙΚΗ,ΚΑΛΗ ΓΙΑ ΠΡΩΤΟ ΜΑΤΣ
FEREIRA KNOWS!!
"Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργητεθέντος".
Σε ΕΜΑΣ απευθύνεται ο φον δημητράκης. Θέλουν συλλαλητήριο και αυτοί. Άντε τι περιμένετε. Και ας είστε απολυμένοι από τις δουλειές και χωρίς τον "ήλιο μοίρα".
Μακάρι να υπήρχε μια εφημερίδα αγνών παναθηναικών που να είχε κάθε μέρα τον τίτλο:
"Ουδείς πιο μαλάκας, από το μεγάλο μαλάκα".
Αυτοαναφορικός ο ψυχάκιας Πανάθας.
Είναι να γελάει κανείς, που θα έλεγε κι ο Φίλιππας (sic) Συρίγος με το σχόλιο του Πανάθα "Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργητεθέντος".
Ταιριάζει γάντι στην περίπτωσή του γιατί ενώ τον αφήνουν να σχολιάζει ακόμη αντί να σβήνονται αυθωρεί και παραχρήμα τα στοματικά του πορδίσματα, αυτός συνεχίζει απτόητος το ίδιο μπαχαλοποιητικό βιολί του με τα γνωστά αποτελέσματα.
Ο Πανάθας βέβαια δε μπορεί να δεί την καμπούρα του παρά μόνον των άλλων.
Kalos ton paiktara Vitolo. Megali kinisi kai tzampa. Twra prepei na paroume 2 for eveliktous. Oxi blanco pou akugete, oxi vari for alla evelikto kai to poli 1,83 dipla ston petrogoal + 1 akoma. Episis na figoune Plessis Seitaridis Melissis Moon opws kai dipote. Kanas aigiptios ekei sta emirata den endiaferete kai gia tous 4? mexri kai 2 miria paizi na dwsoun oi arabes sinolika xexe.
Αφήσανε τον Τράκη να κάνει κουμάντο.
Τι περιμένατε δηλαδή;
Μετά το "πετάξτε τις φανέλες", την χορηγία στον γαύρο, τα εξώδικα σε συνδέσμους του Παναθηναϊκού τώρα σειρά πέρνει η διάλυση της ομάδας που έχτισαν με τόσο κόπο ο πατέρας και ο θείος του.
Ακόμα και αν δεν αποχωρήσει τώρα ο Ομπράντοβιτς είναι απλά θέμα χρόνου όταν έχεις ένα κομπλεξικό παιδαρέλι να τρέχει την μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης.
Ειλικρινά Τράκη είσαι χειρότερος ακόμα και απο τον Τζίγγερ και αυτό λέει πολλά για το ποιόν σου.
Δεν αξίζει ούτε να θυμώσει κανείς μαζί σου, ούτε να σε βρίσει, ούτε καν να σου κρατήσει κακία γιατι όλα αυτά, γνωρίζοντας τι αυτοκαταστροφικό και ανισόρροπο μυαλό κουβαλάς, μόνο έκπληξη δεν αποτελούν.
Γι' αυτό και παρά το βαρύτατο όνομά που κουβαλάς αντί να είσαι είδωλο για τον κόσμο του Παναθηναϊκού κατέληξες να μην έχεις ούτε έναν φίλο. Θα σου' λεγα να κάτσεις να σκεφτείς το γιατί αλλα με τι μυαλό;
Για λύπηση είσαι Τράκη. Τίποτα άλλο
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Παναθηναϊκός είναι ένα τεράστιο club. Φέτος όμως, πραγματικά κάνει ό,τι μπορεί για να αποχαρακτηριστεί. Σήμερα, φίλοι και φίλες, ο Παναθηναϊκός εκτέθηκε, έκανε (ακόμα ένα) τραγικό λάθος, έστειλε το μήνυμα ότι αυτή τη στιγμή στην ομάδα δεν υπάρχει τίποτα που να λειτουργεί. Το γράφουμε καιρό, στηρίζοντας τις αράδες μας στην εικόνα, την αίσθηση, το ένστικτο, την πληροφόρηση. Πλέον, όμως, υπάρχει και η απόδειξη, η τρανή απόδειξη. Δεν είναι αγωνιστική πράξη, δεν είναι η απώλεια ενός παίκτη, δεν είναι ένα λάθος τακτικής. Είναι ένα λάθος ολόκληρης της κοσμοθεωρίας, που μπορεί το αυτί σας να λογίζεται ως ασήμαντη λεπτομέρεια, στο δικό μου, όμως κάτι πάρα πολύ περισσότερο.
Ποια είναι η απόδειξη; Είναι αυτή, η φαιδρή, ανακοίνωση των 11 λέξεων για τη λύση της συνεργασίας με τον Ντρου Νίκολας. Με μία ντροπιαστική για το κύρος και την ιστορία ενός συλλόγου όπως είναι ο Παναθιηναϊκός. “Χώρισαν και τυπικά οι δρόμοι του Παναθηναϊκού και του Ντρου Νίκολας” ανέφερε το κείμενο που επισημοποιούσε την αποχώρηση ενός παίκτη, που επί της εποχής του, οι πράσινοι κατέκτησαν δύο φορές την Ευρωλίγκα, τρία πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο. Ειλικρινά ακροβατώ μεταξύ του αυτονόητου και του επεξηγηματικού. Αλήθεια, χρειάζεται να αναφέρω με ποιο τρόπο θα έπρεπε ο Παναθηναϊκός να αποχαιρετήσει αυτό το παιδί; Δεν είναι προφανέστατο; Ούτε ένα δημόσιο ευχαριστώ; Ούτε μία αναφορά σε αυτά που κατάφερε με τον Παναθηναϊκό και πρόσφερε σε αυτόν; Τίποτα. Διάβασα έναν ωραίο τίτλο στο interntet.... “Σε λίγο θα του ζητήσουν και διατροφή”. Πόσο εύστοχος Θεέ μου!
Ο Παναθηναϊκός απάντησε σαν απατημένος σύζυγος, απαξιώνοντας έναν παίκτη που ουσιαστικά παρακάλεσε για να μείνει στην πρώτη ομάδα της ευρωπαϊκής καριέρας του που όχι μόνο αγάπησε, αλλά λάτρεψε. Για ένα παιδί που περίμενε μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά βλέποντας ότι ουδείς ασχολείται μαζί του, αποφάσισε να κάνει το απόλυτο ...έγκλημα. Να διασφαλίσει το μέλλον του! Φαίνεται ότι ο Νίκολας δεν παρακάλεσε πολύ για να δικαιούται ένα ευχαριστώ στο φινάλε της καριέρας του στον Παναθηναϊκό! Λες και ήταν αυτός που ζήτησε αύξηση 40% στο υπάρχον συμβόλαιό του... Λες και δεν ήταν ο Παναθηναϊκός που ήθελε να τον “στειίλει” παρότι είχε ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο... Δεν εκτιμήθηκε καν το γεγονός ότι ενώ ο Νίκολας όπως κάθε παίκτης, θα μπορούσε να αναπαυτεί πάνω στο συμβόλαιό του και να μην το κουνήσει ρούπι, διασύροντας τον σύλλογο. Οπως μπορεί να κάνει κάθε παίκτης...
Με αυτή την απαράδεκτη ανακοίνωση των 11 λέξεων, ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι αυτό το καλοκαίρι, κάτι δεν πάει καλά... Δε θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω ότι σύλλογος που δε σέβεται το παρελθόν του δεν έχει μέλλον. Είναι γνωστά αυτά. Ξέρετε κάτι όμως.... Οσους τίτλους κι αν πάρει ένα κλαμπ, οι χειρισμοί και οι πρακτικές που κάνει σε θέματα προσωπικών σχέσεων παραμένουν. Σαν να είναι γραμμένες με ανεξίτηλο μελάνι. Στο παρελθόν, οι πράσινοι έχουν κάνει παρόμοια λάθη....
Οπως για παράδειγμα με τον τρόπο που επιδίωξαν τη φυγή του μεγάλου Ντέγιαν, την αντιμετώπιση του Ντάριλ Μίντλετον όταν ο παίκτης λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του εξαιτίας μίας εμβολής... Ωστόσο, αυτά τα παραδείγματα αν και είναι σημαντικά και πολύ σοβαρά, δε γίνεται να χαρακτηρίσουν την ιστορία ενός συλλόγου. Σε γενικές γραμμές οι παίκτες δεν πρέπει να έχουν παράπονα από τον Παναθηναίκό σε θέματα συμπεριφοράς. Αν αυτό που έγινε σήμερα, με την ανακοίνωση για τον Ντρου, είναι δείγμα της φιλοσοφίας μίας νέας εποχής, να τη χαίρεστε αγαπητοί κύριοι.
den kserw an to pirate prefa, alla o . . . KLEYTON tha ine fetos anaplirwmatikos senter for. DLD tha poreftoume me Petropoulo, ton toutse afton tis b ispanias [dinato prwtathlima xwris plaka] kai allagi...ton kleyton. Geia sou re zesoualdo/metoxoi/pae me ta wrea sas.
Το... ξέσπασμα του «Κάρα» έγινε αμέσως μετά την λήξη του φιλικού αγώνα με την Κολωνία, του τελευταίου πριν την επιστροφή της αποστολής του Παναθηναϊκού στην Αθήνα!
Οι απεσταλμένοι των ελληνικών μέσων πλησίασαν τον αρχηγό της εθνικής ομάδας για μια δήλωση! Ο ίδιος τους... απέφυγε ευγενικά, όμως στην συνέχεια και πηγαίνοντας προς το πούλμαν, ουσιαστικά έριξε τις σπόντες του μονολογώντας: ««Fortza Σέρτζιο, όλοι Περού είμαστε (σ.σ το βράδυ του Σαββάτου ο παλιός τεχνικός του Παναθηναϊκού πέρασε στα ημιτελικά του Κόπα Αμέρικα)!
Ο άνθρωπος έφυγε με μια ήττα στην Ριζούπολη και εμείς όλοι λούζερ! Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να νικάνε και οι άλλοι να πάνε να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης».
Είναι φανερό ότι ο Γιώργος Καραγκούνης έστω κι αν πέρασαν 8 χρόνια από εκείνη την σεζόν δεν ξέχασε τον τρόπο που η ομάδα του ηττήθηκε από τον Ολυμπιακό, δεν ξέχασε το πως έφυγε ο Μαρκαριάν αλλά και την στάμπα των λούζερ που κόλλησαν στον ίδιο και τους συμπαίκτες του οι οποίοι ως κορμός της εθνικής έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης και φυσικά δεν ξέχασε και την φράση-ντροπή για το ελληνικό ποδόσφαιρο «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμ...».
2000-01: Ο Παναθηναϊκός αποκλείει τη Γιουβέντους και φτάνει στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί, όμως, τα καταστρέφει όλα… Προπονητής, ο Αγγελος Αναστασιάδης.
2001-02: Οι «πράσινοι», έπειτα από μια καταπληκτική ευρωπαϊκή χρονιά, περνούν από δυο ομίλους, έχοντας αντιπάλους τις Μαγιόρκα, Αρσεναλ, Σάλκε, Σπάρτα Πράγας, Πόρτο, Ρεάλ Μαδρίτης! Νικούν στη Λεωφόρο τη Μπαρτσελόνα, στη φάση των «8» και αποκλείονται στο Καμπ Νου, χάνοντας με σκορ 3-1, σε ένα ματς που στο τελευταίο 15λεπτο οι Καταλανοί ζουν τον απόλυτο εφιάλτη, όταν ο Παναθηναϊκός χάνει σωρεία ευκαιριών, με αποκορύφωμα το σουτ του Βλάοβιτς, που «έγλειψε» το δοκάρι, στο 97’! Απίθανη σεζόν. Προπονητής, ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας και ο Σέρτζιο Μαρκαριάν.
2002-03: Η σεζόν αρχίζει με προβλήματα. Με τον Φερνάντο Σάντος στον πάγκο, ο Παναθηναϊκός αγκομαχά για να πάρει αποτελέσματα και στο παιχνίδι με τη Λίτεξ, στη Λεωφόρο, χρειάζεται η κλάση του Κριστόφ Βαζέχα για να δώσει την πρόκριση στους «πράσινους» και να... ησυχάσει τη Λεωφόρο που έβραζε! Η συνέχεια, όμως, είναι εντυπωσιακή. Με τον Μαρκαριάν, ξανά, στον πάγκο, το «τριφύλλι» κάνει μια μυθική πορεία στην Ευρώπη. Φτάνει στο σημείο να νικήσει εκτός έδρας την Πόρτο του Μουρίνιο, στους «8» του ΟΥΕΦΑ, αλλά κάτι η ατυχία και κάτι η απουσία του Μπασινά στον επαναληπτικό, δίνει τη νίκη (2-0) και την πρόκριση στους Πορτογάλους, που στη συνέχεια κατακτούν τον τίτλο, απέναντι στη Σέλτικ. Μέγα λάθος του Αγγελου Φιλιππίδη, που δηλώνει πριν από το ματς ότι η ομάδα προτιμά το πρωτάθλημα παρά μια πρόκριση σε τελικό του ΟΥΕΦΑ, κάτι που ήταν πολύ… κοντινό, εκείνη τη σεζόν. Στις εν Ελλάδι υποχρεώσεις, οι «πράσινοι» χάνουν το πρωτάθλημα, μετά την ζούγκλα της Ριζούπολης και τα υπόλοιπα είναι γνωστά.
Ο Παναθηναϊκός εκείνης της περιόδου, ήταν γεννημένος για μεγάλα πράγματα. Κάτι που φάνηκε και στο EURO, όταν η Εθνική στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, με ένα μεγάλο κομμάτι του ρόστερ της να αποτελείται από την ομάδα του «τριφυλλιού». Αν, λοιπόν, η διοίκηση αποφάσιζε να κρατήσει ΟΛΗ την ομάδα και να κάνει δυο – τρεις πολύ μεγάλες μεταγραφές, οι «πράσινοι» θα είχαν σοβαρότατες πιθανότητες να φτάσουν σε έναν τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Στατιστικά, οι «πράσινοι» έκαναν μια καλή πορεία κάθε πέντε με έξι χρόνια. Τότε, όμως, ανά χρόνο γινόταν και ένα παραπάνω βήμα. Υπήρχε μια συνέπεια στην Ευρώπη και μια άνοδος κάθε σεζόν. Αυτό δεν ήταν τυχαίο. Καθόλου τυχαίο. Η διοίκηση, όμως, δεν έπραξε σωστά και κάτω από πιέσεις κόσμου και… συμβούλων, αντί να συνεχίσει στην ίδια λογική, αποφάσισε να προχωρήσει σε αλλαγή που στέρησε από τον Παναθηναϊκό μια τεράστια ευκαιρία....
Από που και ως που θεωρούνται βασικοί υπεύθυνοι για την υπάρχουσα κατάσταση ο Φερέιρα με τον Γόντικα όταν οι μέτοχοι και ιδιοκτήτες της ΠΑΕ είναι άφαντοι και δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη; Ποια είναι η αντικειμενική ευθύνη του Φερέιρα και του Γόντικα όταν είναι εξαναγκασμένοι να κινηθούν με μηδαμινό μπάτζετ και όταν βασικό μέλημα (όχι με δική τους ευθύνη) αποτελεί το κόψιμο όλων των ακριβών συμβολαίων;
Υπάρχει δηλαδή κάποιος που πιστεύει ότι ο υπάλληλος (και όχι μέτοχος) της ΠΑΕ Γόντικας ξύπνησε ένα πρωί και αποφάσισε μόνος του ότι πρέπει να γίνουν περικοπές 25 εκατ. ευρώ και ότι πρέπει πάση θυσία να πουληθεί ο Σισέ; Υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι ο Φερέιρα προτιμά τον Τσετό από τη Β’ Ισπανίας και τον Βιτόλο από τον ΠΑΟΚ για αντικαταστάτες των σούπερ σταρ Σισέ και Ζιλμπέρτο, αντίστοιχα, αντί ποδοσφαιριστών μεγαλύτερης αξίας και φήμης; Να μην τρελαθούμε κιόλας. Υπάλληλοι της ΠΑΕ είναι ο Γόντικας και ο Φερέιρα και λειτουργούν βάσει των «θέλω» και των «πρέπει» εκείνων στους οποίους ανήκει η ΠΑΕ. Δηλαδή των μετόχων και κυρίως του μεγαλομετόχου.
Ο καθένας πράττει βάσει των συμφερόντων και των προσωπικών αξιών του. Το τι κάνει όμως ο καθένας στην προσωπική του ζωή ή στην επιχείρησή του είναι τελείως διαφορετικό από την διοίκηση ενός ποδοσφαιρικού οργανισμού όπως είναι ο Παναθηναϊκός που τον λατρεύουν εκατομμύρια οπαδών. Η ΠΑΕ δεν είναι μια ακόμη εταιρεία από τις πολλές που κατέχουν οι μέτοχοι του Τριφυλλιού. Το ελάχιστο λοιπόν που οφείλουν να κάνουν είναι να σέβονται τον φίλαθλο, να του λένε την αλήθεια και όχι να τον φλομώνουν με μισόλογα…
Οσοι δεν διαβάσατε τη συνέντευξη του Φερέιρα ρίξετε μια ματιά. Δεν θυμάμαι προπονητή του Παναθηναϊκού να μιλάει με τόσο ανοιχτά χαρτιά στο ξεκίνημα της σεζόν, δίχως φοβίες, μισόλογα και περίτεχνες ντρίμπλες για να μην στενοχωρήσει κόσμο και κοσμάκη και για να είναι political correct.Ο κόουτς δείχνει ότι έχει πλήρη επίγνωση της κατάστασης που επικρατεί στο σύλλογο. Δεν κοροϊδεύει και μιλάει ανοιχτά. Ξέρει τι θέλει, τι ζητάει και τι περιμένει. Πιστεύει στη δουλειά του, στην ομάδα του και στους παίκτες του παρά τα προβλήματα και δεν το κρύβει. Αν θα πετύχει ή όχι θα φανεί στο κλείσιμο της αυλαίας. Ανεξάρτητα όμως αν συμφωνεί ή όχι κανείς με τις απόψεις και τις επιλογές του, θεωρώ ότι στην παρούσα φάση ο Φερέιρα αποτελεί το μοναδικό σταθερό στήριγμα στο οικοδόμημα του Παναθηναϊκού. Ας μην τον φάνε και αυτόν τα… κοράκια που ήδη προσπαθούν προτού καν αρχίσει η σεζόν να φτιάξουν κλίμα εις βάρος του…
«Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα. Οταν είσαι σε μεγάλη ομάδα δεν φεύγεις για να πας στην αντίπαλη. Τέλος. Εκεί που σε φτύνουν δεν γλείφεις», τόνισε επί λέξη ο Μπουρούσης.
Οσο για το που πηγαίνει αυτό το μήνυμα που έστειλε ο Γιαννάκης ο... βιταμινούχος; Ξεκάθαρα σε κάτι τυπάκια σαν τον Βασιλάκη τον Καϊλα ή Τρανούλη όπως γράφτηκε το όνομά του σε μεσημεριανή κουτσομπολίστικη εκπομπή και φυσικά στον Αντώνη τον κηπουρό. Και οι δύο ήταν σε μεγάλη ομάδα και ειδικά ο ένας, ο Σπανούλης, ήταν μέλος της κορυφαίας ομάδας της τελευταίας 20ετίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, είχε την ευλογία να έχει προπονητή τον κορυφαίο των κορυφαίων που τον έμαθε να ντριμπλάρει, απολάμβανε την... ασυλία του κόσμου και προτίμησε για τριάκοντα αργύρια να πάει στον Ολυμπιακό διότι πολύ απλά δεν μπορούσε να ζει στην σκιά του Μήτσου.
Τα αποτελέσματα γνωστά. Οι λιμανίσιοι τον πήραν για ηγέτη και αποδείχτηκε πως στα δύσκολα ήταν ο καλύτερος των αντιπάλων. Ειδικά στον τέταρτο τελικό με τον Παναθηναϊκό έτρεμε τόσο πολύ στην ιδέα πως εάν πάμε σε πέμπτο ματς θα χάσει την κούπα στο εξοχικό που του έφευγε η μπάλα από τα χέρια στα κρίσιμα σημεία, ενώ μόλις η τριφυλλάρα πήρε αέρα στην διαφορά τα έβαζε από το κέντρο. Σαν την Κούλα στην μπάλα ένα πράγμα. Μόλις μένει πίσω από την κορυφή 25 βαθμούς αρχίζουν να λύνονται τα πόδια των παικτών της και αποδίδουν καλύτερα.
Τ΄ακούς Βασιλάκη; Δεν γλείφεις εκεί που σε φτύνουν. Εκεί που έβριζαν ακόμα και μέλη της οικογένειάς σου που δεν είναι εν ζωή. Εκεί που σου έχουν κατεβάσει ότι καντήλι υπάρχει. Δεν κάνεις φίλους σου αυτούς τους ανθρώπους. Δεν τους αποθεώνεις όπως έκανες εσύ. Και κυρίως εάν είσαι μεγάλος παίκτης και μεγάλος άνθρωπος δεν είσαι ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ. Κι εσύ την αχαριστία την έχεις κάνει επάγγελμα προκειμένου να γλιτώσεις το κράξιμο από τα πρόβατα. Αλλά τα έχουμε πει αυτοί σου αξίζουν και εκεί ανήκεις. Και εσύ και ο κηπουρός που ξέχασε εύκολα τις πέτρες που έτρωγε στο κεφάλι από τους «επιστήμονες» στο τηγάνι και το ψωμί που του έκλεβαν.
Ο μόνος που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για τυχόν αποτυχία είναι ο Φερέϊρα.
Το υλικό που διαθέτει είναι το γνωστό των εποχών Τζίγγερ και δεν έχει σχέση με αυτό των προκατόχων του. Πλέον, ο μόνος ποιοτικός παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά είναι ο Λέτο, άντε υπό προϋποθέσεις κι ο Νίνης, μέχρι να ξεπουληθούν κι αυτοί.
Σε περίπτωση επιτυχίας, αυτή χρεώνεται 100% στον πορτογάλο.
Σε περίπτωση αποτυχίας, αυτή χρεώνεται στον πρωταθλητή των ισολογισμών και εγγυητή της μιζέριας.
Το σίγουρο είναι ότι όσο η ομάδα είναι εντός στόχων (είναι γνωστό τι μπορεί να θεωρείται στόχος του Παναθηναϊκού), πρέπει να στηρίξουμε παίκτες και προπονητή, ακόμα κι αν είμαστε επιφυλακτικοί.
Αλήθεια, το έχει πάρει κανείς χαμπάρι ότι ο Μακρόπουλος στο πόλο του Παναθηναϊκού θα ρίξει πολύ περισσότερα χρήματα από τα 260 χιλιάρικα (Πολέμης) που έχουν βάλει όλοι μαζί στην ΠΑΕ;
ΤΖΑΜΠΑ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ.ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ?
Τον Τοτσέ δεν τον ξέρω, αλλά πείτε μου ποιος ήξερε τον Βαζέχα όταν πρωτοήρθε.
Γιατί εγώ πίστευα πως στο τέλος τον ξυρίζουν τον γαμπρό.
Για να μην αρχίσω τώρα με λίστες τεράστιων ονομάτων που ήρθαν στο Ελλάντα για το εφάπαξ και τις βόκτες τους...
Ειδικά σε εποχές οικονομικής στενότητας, χίλιες φορές παίχτες που είναι σε ανοδική πορεία στην καριέρα τους, που νιώθουν πως πήραν προαγωγή και έχουν έναν στόχο λίγο πιο ψηλά, παρά κάποιους που ήταν κάποτε τεράστιοι και τώρα ντρέπονται να πουν στους φίλους τους που παίζουν μετά τις Μπαρτσελόνες και τις Λίβερπουλ.
Δημοσίευση σχολίου