Σύμφωνοι, αν χάσουμε το πρωτάθλημα, κανείς δεν θα πει ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη επειδή περάσαμε την Ρόμα ή επειδή πήγαμε και στους 8 του Εuropa League.
Σύμφωνοι, το πρωτάθλημα λογικό είναι να αποτελεί τον πρώτο στόχο.
Αλλά μπορεί η ευρωπαϊκή επιτυχία να ξεχαστεί, εκείνο όμως που δεν θα ξεχαστεί (δεν θα ξεχαστεί από μένα τουλάχιστον) είναι η τυχόν κατάρτιση της αυριανής εντεκάδας με κριτήριο τη Νέα Σμύρνη, το πρωτάθλημα, με κριτήριο οτιδήποτε άλλο πλην του ματς με τη Ρόμα.
Γιατί μπορεί η ομάδα να φλερτάρει επίμονα εδώ και καιρό με το μεγαλύτερο δυνατό ξενέρωμα των φίλων της (την απώλεια δηλαδή αυτού του άχαστου πρωταθλήματος), ωστόσο το πιθανό ξενέρωμα δεν αντιμετωπίζεται με ένα δεύτερο ξενέρωμα: γιατί στην τελική το ξενέρωμα του να χάσεις το πρωτάθλημα θα είναι ξενέρωμα ανικανότητας, ενώ εδώ θα πρόκειται για ξενέρωμα πρόθεσης και νοοτροπίας.
Μην μικρύνετε τον Παναθηναϊκό.
Σε βάθος χρόνου το μέγεθος της κάθε ομάδας μετριέται από τη νοοτροπία της και τη φιλοσοφία της, και αν το να χάσεις έναν τίτλο εξαρτάται και από τους αντιπάλους σου, το να χάσεις την περηφάνια σου εξαρτάται μόνο από σένα.
23 σχόλια:
Συμφωνώ όσο δεν πάει!!! Θα είναι τραγικό να μην χτυπήσουμε το παιχνίδι με τη Ρόμα για το πρωτάθλημα. Καλύτερα να τα χτυπήσουμε όλα και να τα χάσουμε όλα, παρά να επιλέξουμε π.χ. το πρωτάθλημα και να κατεβαίνουμε με εντεκάδα "ανάγκης" στις υπόλοιπες διοργανώσεις κι ας το πάρουμε!
smfwnw apoluta.o panathinaikos opu pezi prepei na pezei gia na kerdizei.eilimeni tha prepe na ne oli i antikatastasi tis amintikis 4adas gia tou xronou kai i prosthiki enos deksiou xaf me poiotita.aman pia. kante ton panathinaiko opws prepei na nai.paixtes san ton spiropoulo den eprepe oute stin golden team na einai. 5 kala mats se 3.5 xronia. ai sto diaolo tzigger
Old boy,
Δεν έχω να προσθέσω ούτε ένα "και".
Αυτό το post πρέπει να κολληθεί στη μούρη όσων εντός και εκτός ομάδος, ψελλίζοντας τα περί προτεραιότητος της Νέας Σμύρνης και άλλα τέτοια γελοία και ανιστόρητα, επιμένουν να μικραίνουν τον Παναθηναϊκό.
Greenheart
Old Boy φαντάζομαι έγραψες το κείμενο σε μια στιγμή Παναθηναικής έπαρσης έτσι?
Νομίζω πως η ίδια η διοίκηση που ΕΣΕΙΣ στηρίζετε "επέλεξε" το πρωτάθλημα και μάλιστα φρόντισε να το κοινοποιήσει παντού.
Οι υπάλληλοι θα πράξουν αυτό που τους υπαγορεύει το αφεντικό.
Τα παράπονα σας λοιπόν στο Δήμαρχο. ;-)
Έβλεπα σήμερα το Ίντερ-Τσέλσι και σκεφτόμουν ότι με τον Λούτσιο στην άμυνά μας θα είχαμε άλλη ομάδα!
Δυστυχώς όμως μείναμε με τα παχιά λόγια για Χάμερ και Κίλερ.
Καλή μας επιτυχία στη Ρώμη!
Ξανθιώτη νόμιζα ότι θα έλεγες ότι θυμήθηκες τους 4 Αμπράμοβιτς που τους έφαγε για πλάκα ένας Κόκκαλης ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
ΟΒ,
συμφωνώ απολυτοτερότατα! Θα ήταν (ή θα είναι) αλλοίωση της ταυτότητας του Παναθηναϊκού η επιλογή να αφεθεί συνειδητά ο αγώνας με τη ΡΟΜΑ για χάρη του πρωταθλήματος.
Δυστυχώς αυτή η φτηνιάρικη ιδέα καλλιεργείται και από "πράσινα" Μμε και δημοσιογράφους. Όχι χτες και σήμερα μόνο.
Διάβαζα π.χ. το άρθρο του έγκριτου "πράσινου" αθλητικογράφου Δημήτρη Κριτή στην ιστοσελίδα ΠΡΑΣΙΝΑ ΝΕΑ αμέσως μετά την εκπληκτική - και άκρως παναθηναϊκή! - νίκη μας στο πρώτο ματς με τη ΡΟΜΑ πριν μια βδομάδα. Και μου έφυγε το κλαπέτο! Ο άνθρωπος έλεγε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι δεν μπόρεσε να χαρεί αυτή την υπέροχη νίκη, γιατί το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε με το που τέλειωσε το ματς, ήταν τι θα γινόταν στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ!!! Κατ' αυτόν δεν είχε - άκου τώρα! - κανένα νόημα να πανηγυρίσουμε το 3-2 επί της ΡΟΜΑ, αν δεν νικούσαμε τον ΠΑΟΚ την ερχόμενη Κυριακή!!!
Αντιπαναθηναϊκό, αντιποδοσφαιρικό μα και τρελό ταυτόχρονα! Δηλαδή, να ... βαστάγαμε τη χαρά μας και αν, πρώτα ο Θεός, νικούσαμε έπειτα από 3 μέρες στη Θεσσαλονίκη, τότε να ... την εκδηλώναμε! Ετεροχρονισμένα συναισθήματα με άλλα λόγια!
Κουκουβάου!!!!!!!!!!!!
Φίλε Old Boy,
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω στην άποψή σου για τους εξής λόγους:
Το ένα δεδομένο είναι ότι δυστυχώς η ομάδα δεν έχει το βάθος να χτυπήσει αυτά τα παιχνίδια (ας όψονται οι καταστροφικές μεταγραφικές επιλογές του περσινού καλοκαιριού). Συνεπώς θα πρέπει να γίνει η επιλογή, ειτε του ενός είτε του άλλου.
Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι αυτή τη στιγμή, καλώς ή κακώς, η πρόκριση στους 16 της υποδεέστερης διασυλλογικής διοργάνωσης δεν αποτελεί ιστορική υπέρβαση και δεν μοιάζει σημαντικότερη από το σπάσιμο του αποστήματος που λέγεται 'ένα πρωτάθλημα στα 13 χρόνια'. Επίσης, το δεδομένο της συμμετοχής του Παναθηναϊκού στο Champions League (γιατί μη γελιόμαστε, ο Παναθηναϊκός για κανένα ΟΥΕΦΑ δεν είναι γεννημένος) συναρτώμενο με τη φετινή εμπειρία όπου η δεύτερη θέση έφερε τον αποκλεισμό από μία διοργάνωση που παιρνούν πλέον κάτι απίθανοι πρωταθλητές ανύπαρκτων ποδοσφαιρικά χωρών, γέρνει την πλάστιγγα αποφασιστικά.
Φίλε 'νύχτα', ενώ συμφωνείς με τον Old Boy, άθελά σου είπες κάτι που επιβεβαιώνει ότι ενδόμυχα πιστεύεις αυτό που λέω κι εγώ. Λες ότι ο Κόκκαλης έφαγε μόνος του τους '4 Αμπράμοβιτς', τη στιγμή που και τις δύο χρονιές των 'τεσσάρων Αμπράμοβιτς', ο Παναθηναϊκός προχωράει πολύ καλύτερα στην Ευρώπη. Άρα το 'ποιος έφαγε ποιον' το κρίνεις καθαρά από το ποιος πήρε πρωτάθλημα πέρσι και ποιος έχει μείνει -ακόμα- να το διεκδικεί φέτος. Με άλλα, και χωρίς να θέλω να κάνω τον ψυχολόγο, ενδόμυχα αποτυπώνεις αυτό που αισθάνονται - αισθανόμαστε όλοι. Ότι η επιτυχία / αποτυχία του σχήματος σε πρώτη φάση κρίνεται από το εάν επιτύχει αυτό που δεν πέτυχε το προηγούμενο καθεστώς: Την καταρχήν απόκτηση των έγχώριων σκήπτρων.
Επίσης, η απώλεια του πρωταθλήματος και της συμμετοχής στο Champions League του μεγαλύτερου εγχώριου αντιπάλου μας, στην κρίσιμη οικονομική κατάσταση που βρίσκεται οικονομικά ο μεγαλομέτοχός του, ουσιαστικά μπορεί να τον θέσει εκτός παιχνιδιού για χρονικό διάστημα τριετίας τουλάχιστον.
Και βέβαια να προσθέσω και τη βαρύτητα της κατάκτησης του πρωταθλήματος στα 'εσωτερικά' θέματα της ομάδας, όπου η πλευρά των 'νοσταλγών' του παλιού καθεστώτος καιροφυλακτούν για να επιβάλλουν τις δικές τους λύσεις σε περίπτωση απώλειας του τίτλου και -κυρίως- των χρημάτων που αυτός συνεπάγεται.
Φίλε Τζόνι,
Μπορεί να σου φαίνεται και να φαίνεται σε όλους αστείο, αλλά σε πολλούς Παναθηναϊκούς (μεταξύ των οποίων και σε μένα που ήμουν στο γήπεδο), η νίκη επί της Ρόμα προκάλεσε ανάμικτα συναισθήματα χαράς, προβληματισμού και οργής: Χαράς για τη μεγάλη νίκη, οργής για την προφανέστατη 'επιλογή αγώνων' εκ μέρους κάποιων (φως φανάρι) από τους παίκτες της ομάδας μας και προβληματισμού για τη διαφαινόμενη ήττα στην Τούμπα, κάτι που επαναλαμβάνεται μετά από κάθε Ευρωπαϊκή επιτυχία.
Επιγραμματικά δέχομαι κι εγώ τη σημαντικότητα του Ευρωπαϊκού DNA του Παναθηναϊκού, αλλά στην παρούσα φάση υπάρχουν πιο πεζές μεν, σημαντικές εσωτερικές και εξωτερικές αιτίες για τις οποίες προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στα εγχώρια.
Φιλικά προς όλους,
Ο Τρίφυλλος
Φίλε Τρίφυλλε,
καταλαβαίνω πολύ καλά τα ανάμικτα συναισθήματα, που αναφέρεις, ότι σε κατέκλυσαν μετά τη νίκη επί της ΡΟΜΑ. Αυτό που λες, είναι στα μάτια μου πολύ διαφορετικό από εκείνο που έγραφε ο Δ. Κριτής και σχολίασα. Η δική μου προσέγγιση στη μπάλα είναι κάπως πιο "αφελής".
Καταλαβαίνω επίσης τον ορθολογισμό της επιλογής του πρωταθλήματος σε βάρος του Europa League. Δεν είναι όμως κάτι που μπορώ να συμμεριστώ, δηλαδή να αισθανθώ εγώ. Ποιος μάς εγγυάται άλλωστε ότι θα το πάρουμε 1000% το πρωτάθλημα ώστε να παρατήσουμε με ήσυχη καρδιά το σημερινό παιχνίδι;
Η "αφελής" φιλοσοφία με την οποία προσεγγίζω τη μπάλα συνοψίζεται από την τελευταία φράση της ανάρτησης του Old Boy:
"Σε βάθος χρόνου το μέγεθος της κάθε ομάδας μετριέται από τη νοοτροπία της και τη φιλοσοφία της, και αν το να χάσεις έναν τίτλο εξαρτάται και από τους αντιπάλους σου, το να χάσεις την περηφάνια σου εξαρτάται μόνο από σένα."
Εγώ πιστεύω ότι ομάδα που παρατάει παιχνίδια γίνεται ηττοπαθής και στο τέλος δεν κερδίζει τίποτα. Γι αυτό πρέπει να απαιτούμε να μάχεται η ομάδα μας επί 90 λεπτά, είτε είναι μη την Μαρκό είτε με την Μπαρτσελόνα.
@Τριφύλλε:
Λες: "τη στιγμή που και τις δύο χρονιές των 'τεσσάρων Αμπράμοβιτς', ο Παναθηναϊκός προχωράει πολύ καλύτερα στην Ευρώπη".
Ισχύει τα παραπάνω για τις δύο τελευταίες χρονιές; Προχωρήσαμε περισσότερο από τον παλιόγαυρο; Σε ποιες διοργανώσεις;
Φίλε τρίφυλλε, προφανώς και έχουν βάση όσα λες και γενικότερα η επιχειρηματολογία που βάζει το σημερινό παιχνίδι σε δεύτερη μοίρα. Αν δεν είχε βάση άλλωστε, καταρχήν κανείς μέσα ή έξω από την ομάδα δεν θα ήταν τόσο αυτοκτονικός, ώστε να κάνει δεύτερες σκέψεις για το σημερινό ματς.
Ωστόσο, ο κίνδυνος να μεταλλαγούμε σε γάβρους είναι υπαρκτός. Να αποδεθχούμε σιγά σιγά και την νοοτροπία τους ότι εντός των τειχών έχει σημασία τι θα γίνει, ότι το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ο αληθινός στόχος της κάθε ομάδας και ότι η Ευρώπη ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ δεν προσφέρεται για τίποτα περισσότερο από όνειρα θερινής νυκτός, ότι τελικά «πορείες κάνουν οι συνταξιούχοι, οι καλές ομάδες παίρνουν τρόπαια».
Το είχα γράψει και πέρσι μετά το διπλό της Ίντερ νομίζω, ότι μπορεί οι τίτλοι να γράφουν, αλλά όταν περνάνε τα χρόνια, κανείς θυμάται περισσότερο το διπλό επί της Ιντερ ή της Βέρντερ ή βάλε όποιο άλλο ματς θέλεις, παρά τα διπλά επί της Ξάνθης, του Ηρακλή και του Πανιωνίου. Δηλαδή ναι μεν δεν είναι αδιάφορο πράγμα οι τίτλοι (κάθε άλλο), αλλά δεν είναι αυτομάτως λιγότερο σημαντικό πράγμα οι πορείες.
Ίσως είμαι επηρεασμένος από την εποχή που μεγάλωσα, όταν πραγματικά ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ η Ελλάδα, ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ το τι θα κάνουμε έξω.
Αλλά μετά ήρθε η λαίλαπα Κόκκαλη και μαζί με όλους τους άλλους κόλλησα κι εγώ ψυχωτίτιδα για το πρωτάθλημα.
Ωστόσο, όταν είσαι 8 πόντους μπροστά και καταφέρνεις να τους φέρεις στους 2, μην έρχεσαι να μου πεις μετά «παιδιά, έχω δύσκολο πρόγραμμα, δεν μπορώ να τα βάλω και με τη Ρόμα». Να μπορέσεις. Και ας μην προκριθείς. Και να μπορέσεις να πάρεις και το πρωτάθλημα. Και αν δεν μπορέσεις, ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του για το μέγεθος του κακού που θα έχει κάνει στο φρόνημα μας. Αλλά το ένα κακό είναι ακόμη υποθετικό και μελλοντικό, ενώ το άλλο ενδεχομένως να έρθει από απόψε.
Εύχομαι ειλικρινέστατα να μην έρθει και σε λίγες ώρες να πανηγυρίζουμε.
Αλλά να μη φτάσουμε να μην πανηγυρίζουμε, επειδή ποιός αντέχει τώρα να παίζει με τη Σταντάρ και τη Σάλτσμπουργκ ενώ θα κρίνεται το πρωτάθλημα.
Αν δεν αντέχουν σε λάθος ομάδα έχουν έρθει.
Σε τελική ανάλυση δεν τους ζητάμε τίποτα περισσότερο από το να προσπαθούν.
Αν το εκχωρήσουμε έτσι ελαφρά τη καρδία και αυτό, ας πούμε ότι είμαστε ένας μικρός γάβρος, με το όνειρό μας να είναι να γίνουμε κάποτε Ολυμπιακός στη θέση του Ολυμπιακού.
Φίλε Ξανθιώτη,
Εννοώ ότι πέρσι αυτοί αποκλείστηκαν από την Ανόρθωση και έφτασαν να παίξουν στο Ουέφα, όπου αποκλείστηκαν ταπεινωτικά απο τη 16η του Γαλλικού πρωταθλήματος τη στιγμή που εμείς μετά από πολά χρόνια πήραμε μία επική πρόκριση (και μάλιστα ως πρώτοι του ομίλου) νικώντας την Ίντερ μέσα στο σπίτι της (αυτή που προχτές έπαιξε την Τσέλσι σαν τη γάτα με το ποντίκι) και ξεφτιλίζοντας τη Βέρντερ, και φτάνοντας μία ανάσα (και μια σφυρίχτρα) από την πρόκριση στους '8'. Αντίστοιχα φέτος αυτοί προκρίθηκαν στο Champions League ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ πήραν το περσινό πρωτάθλημα -λόγω της συγκυρίας του παρανοϊκού συστήματος Πλατινί, που τους επέτρεψε να παίξουν προκριματικό με την πρωταθλήτρια Ουζμπεκιστάν ή whatever- τη στιγμή που εμείς απόψε είμαστε ακόμη στο παιχνίδι της πρόκρισης στους 16 του Ουέφα, ενώ αυτοί έχουν ουσιαστικά αποκλειστεί στη δική τους διοργάνωση από τον πρώτο -απλά- σοβαρό αντίπαλο που αντιμετώπισαν.
Φιλικά,
Ο Τρίφυλλος
Φίλε Old Boy,
Συμφωνώ στα όσα λες γενικώς περί της νοοτροπίας μας. Δεν πρέπει να αλλάξουμε DNA. Και αν θέλεις τη γνώμη μου δεν είναι δυνατό να γίνει αυτό, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Εγώ σήμερα έχω από το πρωϊ έναν κόμπο στο στομάχι και δεν μπορώ να φάω τίποτα-αυτό δεν το έπαθα την ημέρα που παίζαμε λ.χ. με τον παοκ στην Τούμπα.
Απλά εγώ σου μιλάω ΕΙΔΙΚΑ για το φετινό πρωτάθλημα και ΕΙΔΙΚΑ για τις συγκεκριμένες συγκυρίες που ανέλυσα.
Όσο για την ομάδα: Ότι και να λέμε, οι ελλείψεις είναι τέτοιες που αντικειμενικά δεν μας επιτρέπουν παράλληλα όνειρα σε τρεις διοργανώσεις. Έγιναν λάθη τα οποία δεν πρέπει να επαναληφθούν. Με το διοικητικό σχήμα που εγώ ονειρεύομαι, θα μπορούμε να διακρινόμαστε ανελλιπώς στην Ευρώπη, κατακτώντας όμως ταυτόχρονα έστω ένα πρωτάθλημα ανά δύο χρόνια.
Υ.Γ. Συγγνώμη για το βιαστικό του μηνύματος αλλά ξεκινάει το παιχνίδι. ΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ ΠΑΝΑΘΑ.
Φιλικά,
Ο Τρίφυλλος
ΦΟΒΕΡΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάντως αν παίρναμε Ευρωπαϊκή κούπα, εγώ άνετα θα χάριζα τα επόμενα 10 πρωταθλήματα! Τα γαυράκια θα ψοφούσαν από το κακό τους!!!
Προς Κους Διαχειριστές:
Γράψτε ένα άρθρο για το DNA.
Όχι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (που'ναι και επίκαιρο).
Αλλά για το "άλλο".
Της ομάδας μας.
Θα το προσυπογράψω ΟΤΙ μαλακία και να γράψετε. :-)))
Σχιζοφρένεια !!!
Εκεί που προσπαθείς να κάνεις κάποιον λογικό συνειρμό στο μυαλό σου έρχεται ο Παναθηναϊκός και στον διαλύει...
Υ.Γ. Όποιος δεν παρακολούθησε το παιχνίδι από τις οθόνες του ΟΑΚΑ έχασε...
Περήφανα,
Ο Τρίφυλλος
Φίλε Τρίφυλλε τώρα είδα ότι είχες απευθυνθεί σε μένα.
Σε κανένα σημείο δε συμφώνησα με τον Old Boy. Κάνεις λάθος. Διάβασε τι έγραψα και θα δεις. Οι παίκτες μας συμφωνούν με τον Old Boy. ;-)
Κατά τα άλλα συμφωνώ με αυτά που γράφεις.
Η διοίκηση έχει επιλέξει πρωτάθλημα καθαρά. Αν ενισχυόταν η φετινή ομάδα θα πετύχαινε πολλά.
Αντίθετα έχω την εντύπωση ότι οι παίκτες έχουν επιλέξει Ευρώπη.
Δεν τους αδικώ.
Στο τέλος βέβαια θα γίνει ταμείο.
Ο φετινός ΠΑΟ μου θυμίζει το παλιό γνωστό πολιτικό μότο του Θείου (όχι του Κόκκαλη): "Έξω πάμε καλά".
Μπροστά πάμε καλά.
Πίσω όμως.
Γάμησε τα.
Μεγάλη νίκη και μεγάλη χαρά.
Σειρά του γαύρου τώρα.
Σχιζοφρένεια δε λες τίποτα. ;-)
Εκεί που καταργείται η λογική, ξεκινάει ο Παναθηναικός. :-))
Με τον Πανιώνιο παίζουμε. Στο μπάσκετ παίζουμε με γαύρο. Μπερδεύτηκα.
Περιμένω δημοσίευση για το DNA. :-))
Φίλε νύχτα,
Έχεις δίκιο. Το ξαναδιάβασα και όντως δεν αναφέρεις κάτι τέτοιο. Ζητώ συγνώμη.
Φιλικά,
Ο Τρίφυλλος
Μη ζητάς συγνώμη βρε.
Σιγά τα ωά. ;-)
«Εκεί που προσπαθείς να κάνεις κάποιον λογικό συνειρμό στο μυαλό σου έρχεται ο Παναθηναϊκός και στον διαλύει...»
Αυτό ακριβώς :)
Μαύρη είναι η Νύχτα, έχουμε 3 γύρους κι έναν τελικό ακόμη για να μιλήσουμε για το DNA :)
Δημοσίευση σχολίου