Δευτέρα, Οκτωβρίου 29, 2007
Να πούμε καμιά μαλακία να περάσει κι η ώρα:
Πέμπτη, Οκτωβρίου 25, 2007
Πες μας τι πίνεις...
Y.Γ Το ατυχές σχόλιο με τον τελικό ΟΥΕΦΑ στα 100 χρόνια της ομάδας τι το ήθελες βρε κακομοίρη? Εδώ χάνεις από ομάδες Β' Εθνικής, αδυνατείς να κάνεις έστω και μία ευκαιρία για γκόλ, θες και τελικό ΟΥΕΦΑ? Είσαι καθόλου με τα καλά σου? Μήπως δεν έφερες μόνο κρασί απο το Οπόρτο? Λυπήσου μας άνθρωπε του θεού. ΗΜΑΡΤΟΝ. Και η μαλακία έχει όρια.
Δευτέρα, Οκτωβρίου 22, 2007
Ξέρω τι έκανες πέρσι το καλοκαίρι...
Πέμπτη, Οκτωβρίου 18, 2007
KOYTOXOΡΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Τρίτη, Οκτωβρίου 16, 2007
Διάγγελμα Κώστα Σκανδαλίδη
Αποχώρηση
Τερματοφύλακας: Μάλαρτζ - Μήνου, Σαργκάνης, Βάντσικ, μέλος.
Δεξί μπακ: Βύντρα, Νίλσον - Χατζηαθανασίου, Αποστολάκης, Γ.Σ Γεωργιάδης, Γιούρκας.
Αριστερό μπακ: Σέριτς, Δάρλας - Καρούλιας, Καπουράνης, Φύσσας, Μινχ
Κεντρικός αμυντικός/λίμπερο: Μόρρις - Κυράστας, Ζάετς, Μαυρίδης, Χένρικσεν, Ουζουνίδης.
Στόπερ: Σαριέγκι, Ενακαρίρε - Καψής, Καλιτζάκης, Κυργιάκος, Βόκολος.
Κέντρο: Μάτος, Ίβανσιτς, Καραγκούνης, Νίνης, Έκι, Ρομέρο, Τζιώλης.
Ρότσα, Αντωνίου, Γεωργακόπουλος, Μίκλαντ, Μικάελσεν, Κόλλκα, Μάρκος, Δώνης, Μπασινάς, Ασάνοβιτς, Λιβαθηνός, Γ.Χ Γεωργιάδης, Μπορέλι, Σόουζα, Βλάχος, Γεωργαμλής, Μαραγκός.
Επίθεση: Σαλπιγγίδης, Παπαδόπουλος, Εντόι, Μάντζιος.
Σαραβάκος, Βαζέχα, Δημόπουλος, Λυμπερόπουλος, Ολισαντέμπε, Βλάοβιτς, Κύπριος, Γαλάκος, Ντόκεν.
Προφανώς οι τωρινοί σας αρέσουν καλύτερα. Να είστε πάντα καλά.
Υ.Γ Για κάποιους ηλίθιους, υπενθυμίζω οτι οι ανωτέρω παίκτες επί ιδιοκτησίας Βαρδινογιάννη ήρθαν. Άρα δεν είναι θέμα αντιπολίτευσης σε κάποιον. Απλά ο συγκεκριμένος Βαρδινογιάννης (Τζίγγερ) είναι άσχετος και επικίνδυνος και κυρίως...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ.
Δευτέρα, Οκτωβρίου 15, 2007
Είναι αργά για δάκρυα...Ζοσέ
5 γκολ σε 9 λεπτά
Δεδομένου ότι το blog τούτο ασχολείται -εκτός από την Πανάθα- και με το μεξικάνικο σινεμά, ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω φύλλο αγώνος:
Θρασύβουλος – Αγιος Δημήτριος 3-2
(85' Μπαριέντος, 87' Ρόκας, 93' Αναστασάκος - 86' Πέτκοβιτς, 91' Ζαίμι)
(από contra.gr)
Και ερωτώ εγώ ο αδαής: από το 88' μέχρι το 90' τι κάνανε τα παλικάρια, απεργία;!
Όπως και να έχει, ελπίζω να ήταν κάποιος scout τής Πανάθας σε αυτόν τον αγώνα, μήπως τσιμπήσουμε κανένα ταλεντάκι για την ταλαίπωρη αμυντική μας γραμμή.
Παρασκευή, Οκτωβρίου 12, 2007
Ζήτω η τρέλα...
Πέμπτη, Οκτωβρίου 11, 2007
Ο 'ενιαίος και αδιαίρετος ΠΑΟ' διαιρείται για να πάει στα δικαστήρια
Άπλωσε χείρα βοηθείας, αλλά δεν θα είχε και κανένα πρόβλημα να σπάσει το σκοινί. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ήταν Dr. Jekyll και Mr. Hyde απέναντι στον ερασιτέχνη στην ίδια συνέντευξη Τύπου. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ, αφού έδωσε διευκρινήσεις σχετικά με την Ticket Club και τη Λεωφόρο, αναρωτήθηκε "τι είναι ο ερασιτέχνης; Λαϊκό δικαστήριο" και κάλεσε τον Θανάση Γιαννακόπουλο να λυθεί το πρόβλημα δικαστικά. Επίσης, ξεκαθάρισε ότι "η ΠΑΕ δεν πωλείται. Υπάρχουν κι άλλες ομάδες", ενώ έκανε δημόσια κριτική για τον τρόπο που διοικείται ο ερασιτέχνης. Δεν παρέλειψε, ωστόσο, να δηλώσει την παρουσία του για τα μικρά τμήματα και την ελπίδα να προχωρήσουν όλοι ενωμένοι για το γήπεδο "το οποίο είναι εκτός χρονοδιαγράμματος, αλλά στο σωστό δρόμο".
(Συνέχεια)
Τετάρτη, Οκτωβρίου 10, 2007
Αντιαισθητική
Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007
Βάλε όλο το Ticket Club στον κώλο!!!
Crossfire
Παρασκευή, Οκτωβρίου 05, 2007
ΠΑΥΛΟ ΒΓΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΤΕΙΟ...
Όσο για το πάπλωμα...ποιός είναι κιμπάρης, ανοιχτοχέρης, πετυχημένος και μάγκας είναι γνωστό. Ποιός είναι τσιφούτης, ευρωφονιάς και άχρηστος είναι επίσης γνωστό. Ποιός βγάζει απο την μύγα ξύγκι, ποιός μειώνει μόνος του τα πριμ, ποιός αυξάνει τις τιμές στα ΠΑΝΤΑ, ποιός μειώνει το μπάτζετ κτλ είναι επίσης γνωστό. Και κάτι τελευταίο... Ας καταλάβουν οι όψιμοι Παναθηναϊκάρες της ΠΑΕ, οτι η πορεία, οι επιτυχίες και η αγάπη των Γιαννακοπουλαίων για τον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να σβηστεί, να κηλιδωθεί ή να αμφισβητηθεί με τα κουρελόχαρτα ανακοινώσεων που βγάζουν. Τους κυρίους Γιαννακόπουλους τους ξέρουμε χρόνια κύριοι...πολλά χρόνια τώρα. Ήταν ΠΑΝΤΑ εκεί. Έχουν μοχθήσει για τον Παναθηναϊκό, στις ερασιτεχνικές εποχές έχουν χαρίσει λεφτά στην ομάδα χωρίς κανένα όφελος, στην εποχή μπάσκετ μάτωσαν οικονομικά πάλι χωρίς οικονομικό όφελος ή προσδοκία και μας έχουν χαρίσει ανείπωτες στιγμές ευδαιμονίας. Είναι γνωστοί και παραδοσιακοί Παναθηναϊκοί. Έχουν ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ με έργα και την αγάπη τους για την ομάδα και την ικανότητά τους.
Είστε απίστευτα λίγος, μα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ, κύριε Τζίγγερ για να πιάνετε στο στόμα τους αδελφούς Γιαννακόπουλους.
Πέμπτη, Οκτωβρίου 04, 2007
ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Τρίτη, Οκτωβρίου 02, 2007
Πώς να κρατήσεις τη Λεωφόρο (μισο)άδεια
Μετά από πολύ καιρό αποφάσισα να ποστάρω σχετικά με κάτι το οποίο δεν άπτεται αγωνιστικών θεμάτων. Άλλωστε, σε ότι αφορά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ έχω πάνω-κάτω καλυφθεί από τα σχόλιά σας. Επιγραμματικά θα πω ότι η εικόνα μας ήταν ψιλο-χοντρο-χάλια, χωρίς να σημαίνει ότι δεν προσμένω κάτι καλύτερο στο μέλλον.
Γράφω -αγανακτισμένος ακόμα- έχοντας από πρώτο χέρι βιώσει την αλλοπρόσαλλη διαδικασία διάθεσης και πώλησης εισιτηρίων, που όπως γνωρίζετε, προϋποθέτει εγγραφή στο ticketclub. Αποφάσισα να πάω γήπεδο μετά από καιρό, μαζί με ένα φίλο που δεν είναι καν Παναθηναϊκός. Αντιπαρέρχομαι το γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν αναγκασμένος να παραχωρήσει ΟΛΑ του τα προσωπικά δεδομένα σε μια Ανώνυμη Εταιρία (και όχι σε μια κρατική αρχή όπως προβλέπει το Σύνταγμα) για να παρακολουθήσει -ίσως για μία και μοναδική φορά- τον αγώνα μιας ομάδας της οποία δεν υποστηρίζει καν.
Η εγγραφή στο εν λόγω club (μέσω internet, fax και τηλεφώνου) ήταν από μόνη της ένα project που μου έφαγε τη μισή Παρασκευή, παρότι ήμουν ιδιαίτερα απασχολημένος στη δουλειά. Δεν μπορεί κάποιος να συμπληρώσει και να στείλει την αίτηση online, παρά μόνο να κατεβάσει τη δήλωση, να την εκτυπώσει, να τη συμπληρώσει και να τη στείλει με fax. Κατόπιν, όπως τηλεφωνικά μου διευκρίνησαν, πρέπει να περιμένει κανα δύωρο και να ξανατηλεφωνήσει για τα εισιτήρια μέχρι να έχει βγει ο κωδικός μέλους του. Έτσι και έκανα, μόνο που όταν πήρα τηλέφωνο το fax μου είχε παραπέσει και αναγκάστηκα να επαναλάβω τη διαδικασία. Προς τιμήν τους με πήραν αυτοί στο κινητό για τα περαιτέρω. Η κοπέλα μού έδωσε κάποιες συμβουλές επιλογής της θύρας, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν γνωρίζει ακριβώς τις θέσεις. (Αποτέλεσμα αυτού, οι θέσεις 1 και δύο στη θύρα 6, στο πέταλο, να έχουν οπτική εικόνα του μισού μόνο γηπέδου !!!!, αφού τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα της Θύρας έκρυβαν το ένα τέρμα και το μισό αγωνιστικό χώρο στα δεξιά όπως κάθεσαι.)
Αυτό λοιπόν ήταν το προϊόν που αγόρασα από τη διοίκηση της ΠΑΕ, χωρίς να το γνωρίζω εκ των προτέρων ασφαλώς. Δεν τελειώνει το θέμα όμως εκεί. Μέχρι να αντικρύσω την προνομιακή μου θέση μεσολάβησε ένας μικρός Γολγοθάς, μιάμισι ώρα ταλαιπωρίας, καθότι έπρεπε να παραλάβω το προπληρωμένο μέσω κάρτας εισιτήριό μου πριν την έναρξη του αγώνα. Και πού το πρόβλημα, θα αναρωτηθεί ο αδαής καταναλωτής, ο οποίος έχει ακολουθήσει πλείστες φορές την απλή διαδικασία για να πάει σινεμά στο Village, στο Odeon κλπ. Εμ, εδώ είναι ΠΑΕ Παναθηναϊκός, και οι διαδικασίες ξεκινούν εκεί που τελειώνει η λογική: Τα εκδοτήρια του γηπέδου σταματούν στις 3 η ώρα ( με τον αγώνα να ξεκινά 7) για λόγους ασφαλείας. Πάσο. Από τις τρεις και μετά λειτουργεί το εκδοτήριο στο ξεν. Ζαφόλια, όπως είχα ενημερωθεί. Μπορούσα να επιλέξω εγώ το πού θα πάω. Πολύ ωραία.
6 παρά βρισκόμασταν στο Ζαφόλια, για να αντικρύσουμε μέγα πλήθος να περιμένει πίσω από κλειστές πόρτες, οι οποίες άνοιγαν ανά τρίλεπτο και ένας αγενής πορτιέρης ούρλιαζε τα επώνυμα δύο τριών ατόμων, τα οποία και προχωρούσαν μέσα. Οι υπόλοιποι απλά διαγκωνίζονταν με αδημονία, κάποιοι μουρμούριζαν, κάποιοι διαμαρτύροναν και κάποιοι συμπλήρωναν αιτήσεις για την ticketclub πάνω στην πλάτη του μπροστινού τους. Ναι, σωστά καταλάβατε: Το 90% των συγκεντρωμένων γραφόντουσαν εκείνη τη στιγμή μέλη, έδιναν μέσα τις αιτήσεις και μετά περίμεναν να ακούσουν το όνομά τους για να περάσουν μέσα για εισιτήριο. Δεν μπορεί, είπα στο φίλο μου. Εμείς είμαστε μέλη, έχουμε πληρώσει, είμαστε σε άλλη κατηγορία. Αμ δε. Εκεί και μεις, εν μέσω του ανυπόμονου όχλου, περιμέναμε να μπούμε μέσα, φωνάζοντας (μαζί με καμιά δεκαριά άλλους) ότι απλά θέλουμε να παραλάβουμε το ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ εισιτήριό μας.
- Να περιμένεις, η μόνιμη επωδός του αγενέστατου πορτιέρο, λες και μιλούσε στο συντρόφι του από τη Θ 13. Μετά από πολλά, άρχισαν να βάζουν ανά 5 και εμάς με τα προπληρωμένα εισιτήρια. Στο μίζερο μικρό καμαράκι όπου 3 υπολογιστές ήταν στη διάθεση των υπό εγγραφή μελών και ένας στη διάθεση των μελών. .. Περιμέναμε τουλάχιστο μισή ώρα, υπομένοντας την αγενή συμπεριφορά των -εξουθενωμένων η αλήθεια είναι- υπαλλήλων. Τελικά το μαγικό -προσωποποιημένο- χαρτάκι εκτυπώθηκε, με το ονοματεπώνυμο και τον αριθμό ταυτότητας επάνω. Χαρούμενος που γίναμε Αγγλία, κίνησα βιαστικά για το γήπεδο, μια και έμενε ένα τέταρτο για να αρχίσει το ματς. Δεν μπορώ να πω ότι δεν λυπήθηκα τον κάθε ατυχή οπαδό που αγνόησε το γεγονός ότι το ματς μεταδιδόταν τηλεοπτικά και αποφάσισε να πάει να δει Πανάθα. Τελικά η έναρξη -ίσως και το ημίχρονο- θα τον βρήκε εκεί, στην είσοδο της μίζερης κάμαρας του Ζαφόλια, κάθιδρο, εξοργισμένο και συφιλιασμένο που δεν έμεινε σπίτι να το δει και να πιει και μια μπυρίτσα από τον καναπέ του. Είμαι δε σίγουρος -έτσι θα έκανα και γω- ότι πολλοί θα προτίμησαν τελικά τη θαλπωρή του σπιτιού ή την άνεση της διπλανής καφετέριας και θα λάκισαν λίγο πριν αρχίσει η αναμέτρηση.
Και τους καταλαβαίνω. Και δεν τους αδικώ. Και σιχτίρισα την ώρα και τη στιγμή που ακούμπησα τα ευρά μου, που αφιέρωσα τόσο χρόνο από τη ζωή μου για να βλέπω το κιγκλίδωμα της Θ5 και ολίγο από γκαζόν... Ευτυχώς που η θύρα ήταν μισοάδεια και μετακινηθήκαμε όλοι πιο πάνω για να βλέπουμε. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, προσευχήθηκα με το φίλο μου να μην πετάξει κανείς στο Βύντρα κανένα αντικείμενο από τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ θέση και τραβάνε εμάς σε καμιά αστυνομία, επειδή-θεωρητικά- εκεί ήταν το κάθισμά μας. Ποτέ δεν ξέρεις, ειδικά τώρα που γίναμε Αγγλία....