Εντυπώσεις

Το πρώτο φιλικό της χρονιάς ήταν αρκετά ενδεικτικό του τι θα ακολουθήσει και αποτυπώνει πολλές απο τις σκέψεις μου. Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα ήταν ανέκδοτο. Ο Τζιόλης ήταν πιο αργός και απο ταινία του Αγγελόπουλου, ο Νίλσον φέρει ακέραια ευθύνη για την φάση του γκόλ ενώ δεν έδωσε ούτε μία σωστή πάσα, ο Παγκάλης δεν έβρισκε την μπάλα ούτε με αίτηση, σε κανονικό ματς θα είχε πάρει 38 κόκκινες, η μεγαλύτερη μπαλιά του Τσίτση ήταν 30 εκατοστά, ο Ρομέρο ήταν ο γνωστός άμπαλος, ο Μάντζιος με τις επίσης γνωστές περιττές ενέργειες και κωλυσιεργίες, ο Εντιογιέ εν γένει τίποτα το ιδιαίτερο και ο Ίβανσιτς υπεράνω κριτικής καθώς ξέρουμε τι μπορεί να κάνει. Είναι χαρακτηριστικό οτι η π΄ρωτη ευκαιρία έγινε στο 44!!!!! Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα βελτιώθηκε εντυπωσιακά, υπήρχαν στιγμές με γρήγορη εναλλαγή της μπάλας και ποιοτική ανάπτυξη. Στα θετικά το διαρκές πρέσινγκ και η ακατάπαυστη κίνηση των μέχρι πρότινος βιδωμένων και απρόθυμων παικτών. Έκπληξη πρώτου μεγέθους η απόδοση των Σέριτς, Λεοντίου. Αυτό όμως που αποδείχτηκε περίτρανα ήταν το εξής: Η ύπαρξη ενός καλού ή άριστου πλάνου, δεν λέει τίποτα αν δεν υπάρχουν οι παίκτες να το υποστηρίξουν. Γι' αυτό και το "να γίνουν ομάδα με πειθαρχία" δεν πραγματοποιείται δια μαγείας. Αν το σύστημα προστάζει η μπάλα να περάσει απο το δεξί μπακ στο δεξί χαφ στρωτά και το δεξί μπακ την στείλει στην κερκίδα, πάει το σύστημα-πάνε όλα. Αν το αμυντικό χαφ αδυνατεί να μοιράσει παιχνίδι και στις δέκα πάσες οι οκτώ είναι λανθασμένες...το ίδιο. Αν οι αμυντικοί είναι αργοί και άτεχνοι, και οι οδηγίες είναι η ομάδα να πρεσάρει ψηλά, με 2-3 κάθετες μπαλιές στην πλάτη της καθάρισε η μπουγάδα. Για να μην κουράσω με άλλα παραδείγματα, λέω το προφανές....καλό το σύστημα αλλά αν έχεις και παίκτες να το εφαρμόσουν. Ωραία η κίνηση των επιθετικών να κατεβαίνουν ενώ ανεβαίνουν τα μπακ και τα χαφ αλλά αν δεν στρίβεις με τίποτα και θές 10 στρέμματα για κοντρόλ...κλάφτα Χαράλαμπε. Η ομάδα δεν έχει άμυνα, άνετος και ωραίος ο Σιοντής αλλά με ύψος 1.30 δεν κάνει για κεντρικός αμυντικός, ενώ τα ακραία μπακ είναι για τα πανηγύρια-πλήρως αναξιόπιστα χωρίς τεχνική κατάρτιση και επιθετικές αρετές. Η ανάγκη απόκτησης ενός άρτιου τεχνικά επιθετικού με εύκολο το γκολ είναι επιτακτική. Ενός παίκτη με άριστο κοντρόλ, δυνατότητα να παίξει πλάτη και να μοιράσει ή να σκοράρει. Κανένας απο αυτούς που έχουμε δεν προσεγγίζει καν αυτό το προφίλ. Όσο για τον Μάτος, με μια πρώτη ματιά, είναι απελπιστικά αργός και με τέτοια τάκλιν με τα δυο πόδια τον βλέπω πρώτο υποψήφιο για κόκκινες κάρτες. Το παληκάρι δεν στρίβει με τίποτα. Αυτό δεν θα ήταν τόσο κακό αν ήταν ψηλός, καλός στον αέρα, με μεγάλο διασκελισμό- βλέπε Τουρέ, Βιεϊρά...Απο τεχνική δεν είδα τίποτα, αν αυτός είναι Βραζιλιάνος εγώ είμαι Πακιστανός. Το σχέδιο του Πεσέϊρο είναι φιλόδοξο αλλά με τόσο αργή και άτεχνη άμυνα θα αποτύχει. Αυτό το στυλ παιχνιδιού έιναι όντως εντυπωσιακό, είναι αυτό που θέλουμε αλλά χρειάζεται εξαιρετικούς τεχνίτες για να αποδώσει πράγμα που δεν βλέπω στην ομάδα. Είναι αυτό που έχω πεί για παίκτες που να μπορούν να κάνουν πράγματα άνω του μέσου όρου, το κάτι παραπάνω. Η ποιότητα κοστίζει αλλά αποδίδει κύριοι και εμείς φέτος δείχνουμε έντονες τάσεις στρουθοκαμηλισμού στις χτυπητές αδυναμίες της ομάδας. Το να βαφτίζεις Καφού τους Βύντρα-Νίλσον, Λαμ τους Δάρλα, Σέριτς και χωρίς ποιοτικούς/ονόματα κεντρικούς αμυντικούς....είσαι καταδικασμένος. Ο Ιούλιος έφυγε βλάκα Βέλιτς και η άμυνα είναι χειρότερη απο σχολικής ομάδας. Και όλα ξεκινούν απο την άμυνα. Η άμυνα ήταν και ο λόγος αποτυχίας του στην Σπόρτινγκ άλλωστε, καθώς απο την μέση και μπροστά χανόταν η μπάλα-και βέβαια με παικταράδες όχι με Ρομέρους, Εντιογιέδες και Μάτους, αλλά πίσω έμπαζε σαν τον Τιτανικό. Ξαναλέω οι πρώτες ενδείξεις είναι ενθαρυντικές αλλά τίποτα δεν θα γίνει χωρίς γρήγορους και παικταράδες αμυντικούς(ακραία μπακ και κεντρικούς) και ένα πρωτοκλασάτο επιθετικό. Χρειαζόμαστε οτι ανέκαθεν...ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ. Και επειδή ο Πεσέϊρο προφανώς σκαμπάζει απο μπάλα, το ανησυχητικό είναι πως δεν απαιτεί ενίσχυση για να μην κακοκαρδίσει τον καβούρια.