To V-Span,με ευχή να πάρει την σωστή απόφαση...

Βασίλη,διάλεξε σε ποιόν θέλεις να μοιάσεις...

Σε αυτόν?




ή

σε αυτόν?


Νομίζω είσαι αρκετά ώριμος και αρκετά οικονομημένος για να πάρεις την απόφαση
με την καρδιά κι όχι με την τσέπη...

Το..ξεβράκωμα των Αμπράμοβιτς και Θεωρίες Συνωμοσίας...

Εξυπακούεται οτι η ηχηρή είσοδος του Μαρινάκη στον Ολυμπιακό ανατρέπει πλήρως τα δεδομένα ως προς τον ανταγωνισμό και αυξάνει την πίεση προς τον ήδη 'τσουρουφλισμένο" στη μοναξιά του "νικητή",κοντόφθαλμο σωφέρ...
Αποτελεί όμως κι ένα ηχηρό ράπισμα προς τους επίδοξους...Αμπράμοβιτς και τον λαλίστατο αρχηγό τους,Α.Βγενόπουλο, ο οποίος τελευταία διεκδικεί επαξίως την δόξα του Ιωάννη Μελισσανίδη στις κωλοτούμπες με ...τριπλό άξελ:βλέπετε,τον Μαρινάκη δεν τον ενδιέφερε αν θα... προκαλέσει το κοινό αίσθημα με τα νούμερα (περί τα 100 εκατ ευρώ) της αγοραπωλησίας του Ολυμπιακού,όπως τον... "ευαίσθητο" κΒγενόπουλο...
(μια εύλογη δικαιολογία βεβαίως είναι οτι ο Βγενό διοικεί ένα φάσμα πολύ μεγάλων,διαφορετικών μεταξύ τους, εταιρειών και άρα δεν έχει χρόνο για τέτοια "παιχνιδάκια",ειδικά όταν αποδεικνύονται πολυδάπανα,τόσο σε χρήμα,όσο-κυρίως-σε χρόνο)

Απ την άλλη,ενα πολύ ενδιαφέρον ερώτημα,είναι πως και αποφάσισε ενας επιχειρηματίας που δεν έχει δουλειές με το Ελλην.Δημόσιο,όπως ο Μαρινάκης, σε αυτήν την συγκυρία να σπρώξει τόσα λεφτά σ΄έναν μη ανταποδοτικό οικονομικά τομέα,όπως το ελληνικό ποδόσφαιρο?
Η εξήγηση της "κάψας" με την ομάδα είναι η προφανής,αλλά για μένα,όχι αρκετή...
Άλλωστε υπάρχει πιο παθιασμένος οπαδός απ τους Γιαννακόπουλους,στους οποίους προτάθηκε επανειλημμένα το όνειρο της ζωής τους,η προεδρία της ΠΑΕ(,αλλά προφανώς με όρους που συνιστούσαν 'φάκα"),και οι οποίοι αρνήθηκαν επίμονα κάθε φορά?
Πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο που καθιστά ελκυστική μια τόσο παράτολμη κίνηση.
Ακούστε λοιπόν τι συνδύασε ο square:
Κουμπάρα του Μαρινάκη είναι η διαγραφείσα Ντόρα...και ως γνήσιο τέκνο του πατρός της κινείται δραστήρια για την δημιουργία νέου πολιτικού σχηματισμού,κάτι που ευνοείται και απ την αποστροφή πλέον της πλειοψηφίας του ελλην।λαού προς τα 2 μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν την τελευταία 30ετία με τα σημερινα αποτελέσματα।Για χάρη της λέγεται οτι ο Μαρινάκης μπήκε και στα μήντια,αποκτώντας-μεταξύ άλλων-και το 25% του ΣΚΑΙ!
(Αλλωστε η οικογεν.σχέση Μαρινάκηδων-Μητσοτακέικου πάει πολύ πίσω,με τον πατέρα Μιλτιάδη να έχει διατελέσει Βουλευτής επί Οικουμενικής)
Τώρα,αν τα λεφτά είναι του Μαρινάκη ή αν απλά ξεπλένει χρήμα για την Οικογένεια,εξασφαλίζοντας παράλληλα κι έναν εξαιρετικά ισχυρό "στρατό" για την κυρία,μόνο εικασίες μπορεί να κάνει κανείς.
Σας έχω όμως και συνέχεια:
και ο έτερος νεοεισελθών στην ΠΑΕ Ολυμπιακός,ο Λαυρ।Λαυρεντιάδης ενδεχομένως σχετίζεται έμμεσα με την πολιτική οικογένεια।Ο Λ।Λ. βρέθηκετην τελευταία 8ετία ξαφνικά με απεριόριστη ρευστότητα εξαγοράζοντας ότι έβρισκε μπροστά του,κυρίως στον χώρο του φαρμάκου,αλλά με ισχυρή παρουσία τελευταία και στα ΜΜΕ.Η ρευστότητα αυτή παρουσιάστηκε μετά μια πώληση και επαναγορά της οικογεν.εταιρείας του,της Νεοχημικής, στο τεράστιο αμερικανικό fund,Carlyle Group,που έχει στενές σχέσεις με το βαθύ κατεστημένο των ΗΠΑ.Οι Μπους,οι υπουργοί Αμύνηςτους Baker και Frank Carlucci,ο πρώην πρωθυπουργός της Βρεττανίας John Major,και ο αδελφός του Σαρκοζύ έχουν διατελέσει ή διατελούν μέτοχοι ή υψηλοί αξιωματούχοι του γκρουπ.
Η οικογ.Μητσοτάκη διατηρεί ως γνωστόν,στενούς δεσμούς με την Οικογ.Μπους,φιλοξενώντας τους συχνά σε κρουαζιέρες στα ελλην.νησιά,και κάποιοι "μυημένοι" θεωρούν οτι είναι οι εδώ τοποτηρητές του γκρουπ.
Γίνεται λοιπόν εμφανές οτι κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα,με εξωπραγματική για τα ελλην.δεδομένα ρευστότητα,διεισδύουν την τελευταία 2 ετία σε 2 τουλάχιστον νευραλγικούς τομεις: τα ΜΜΕ και το ποδόσφαιρο.Και τα δύο απαραίτητα για τον έλεγχο των μαζών.
Βλέπετε,η ώρα της Κρίσεως πλησιάζει,και οι διορατικοί υπερατλαντικοί Αφέντες μας
ετοιμάζουν τις επόμενες 'εναλλακτικές "μας λύσεις.
Μήπως τώρα η κίνηση Μαρινάκη βγάζει περισσότερο νόημα?

προσθήκη:Πείτε "αλεύρι"...
Ποιός ορίστηκε νέος υπεύθυνος επικοινωνίας του Γαύρου?
Ο Νικος Καραχάλιος,πρώην υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ και φιλικά διακείμενος προς την πρώην Δήμαρχο Αθήνας...

Πίσω στο 2007

Δυό χρόνια πριν,αναρωτιόμουν αν το άνοιγμα Τζίγγερ στην πολυμετοχικότητα δεν ήταν too good to be true...Εδώ κι ένα μήνα έχουμε την απάντησή μας:
όσο τρώγονταν τα λεφτά των άλλων,ο ραλίστας είχε κάνει βολικά στην άκρη προσποιούμενος τον εγγυητή της ιστορ.πορείας της ομάδας,έχοντας γλυτώσει απ το ανάθεμα του κόσμου και κεφαλοποιώντας τις όποιες επιτυχίες της "Νέας Εποχής".
Μόλις τα λεφτά των άλλων τελείωσαν και θα έπρεπε να βάλει ο ίδιος άνω του 50%,σύμφωνα με το ποσοστό του,για να μην "αραιώσει" αυτό κατά της διαδικασία αύξησης Μ.Κ.,άρχισε ο υπόγειος πόλεμος κατά των Πατέρα-Βγενόπουλου,που κορυφώθηκε με την -υπαγορευμένη από επικοινωνιολόγους-βόμβα του "πουλάω,κι όποιος ενδιαφέρεται αγοράζει το ποσοστό μου".
Μόνο που ως κλασικός ανίκανος,ο Τζίγγερ χρησιμοποίησε το ανωτέρω επικοινωνιακό τέχνασμα δίχως σαφή στόχευση του τι ήθελε να πετύχει:
πρόσκαιρα φάνηκε να εκθέτει τον Βγενόπουλο
(που άδραξε την ευκαιρία για μια "ηρωική έξοδο" που όμως και γω νομίζω οτι έδωσε την τελειωτική απάντηση σε όσους (δεν) αμφέβαλλαν για την φερεγγυότητά του),απομάκρυνε τον Πατέρα και φάνηκε να βγαίνει εμπρός...
Μόνο που ο ίδιος δεν είχε καμιά πρόθεση για κάτι τέτοιο.
Γνωρίζουμε και από το παρελθόν,πως ούτε χρόνο ούτε λεφτά θέλει να βάζει στον Παναθηναικό,αλλά και όταν τα έβαζε,το έκανε με τέτοιο τρόπο ώστε κατέστρεφε οτι "ακουμπούσε".
Σημερα,ένα μήνα μετά την "επικοινωνιακό του θρίαμβο" ψάχνει για Πρόεδρο του πρωταθλητή ΠΑΟ per mare per terra,κόντεψε να τα σπάσει και με τον "σιγουρο" Νιόπλια,δεν μπορεί να κρατήσει ούτε τον γυμναστή του,κι έχει μείνει δίχως συν-μετόχους για την επικείμενη αυξηση του μετοχ.κεφαλαίου,με αποτέλεσμα να προκρίνει ως μονόδρομο την πώληση πρωτοκλασάτων παικτών της ομάδας(Λέτο ή Νίνη)για την κάλυψη της "οικονομ.τρύπας".Για ποιοτική ενίσχυση της ομάδας βέβαια ούτε λόγος...
Και μόνο οτι ο ΠΑΟ κινείται να πάρει αναπληρωματικό παίκτη του Ηρακλή όταν ήταν διαθέσομος ο Τζαβέλλας,τα λέει όλα...
Ο επικοινωνιακός θρίαμβος γύρισε μπούμεραγκ και η ομάδα διακτινίζεται 2 χρόνια πίσω ακυρώνοντας την πλήρη ανατροπή σκηνικού που επιτεύχθηκε με τα λεφτά της πολυμετοχικότητας και την ενεργό παρουσία του Νικόλα Πατέρα.
Ο άνθρωπος που αν του έδιναν το Carrefur σε 3 χρόνια θα το είχε κάνει παρηκμασμένο περίπτερο ειναι και πάλι κοντά μας...
Μένει να αποδειχτεί αν η αγωνία προσεχώς καθενός από μας για την επιβίωση θα αποβεί αποτρεπτική για ενασχολήσεις "πολυτελείας'(τύπου "ομάδας της καρδιάς μας") ή αν η πίεση που συσσωρεύει καθημερινά ο κόσμος θα εκτονωθεί βίαια σε κάτι άσχετο με την πολιτική/οικονομική θλιβερή επικαιρότητα,αλλά που έχει μεγάλη σχέση με την "φυγή" από αυτήν,με την παρηγοριά και τον συμβολισμό του Ονείρου...Και τότε δεν θάθελα να ήμουν
ούτε 100 μέτρα απόσταση απ τον μεγαλομέτοχο-τροχοπέδη του Παναθηναικού.

Καληνύχτα και Καλή Τύχη ΙΙ

Αν και τους σιχάθηκα πια και δε νομίζω να ξαναασχοληθώ,ωριμάζει μέσα μου η εντύπωση οτι αν και σε πρώτη ανάγνωση ο Βαρδινογιάννης πέτυχε τον στόχο του και απαλλάχτηκε από τον Βγενόπουλο(κυρίως) και τον Πατέρα,στην πραγματικότητα δημιούργησε τις συνθήκες για να χάσει τον πόλεμο,κερδίζοντας μια λάθος μάχη:βρίσκεται και πάλι μόνος του μ'ενα "μαγαζί"
που δεν το κάνει κέφι,που δεν θέλει να ασχοληθεί προσωπικά ο ίδιος ξανά,το οποίο όμως έχει υψηλές απαιτήσεις και ακόμα πιο απαιτητικό κοινό.
Το πισωγύρισμα σε εποχές "προέδρων-υπαλλήλων" ή διακοσμητικών "προσωπικοτήτων" και δανεικών παικτών ως ενέσεις ποιότητας στα "λαυράκια" τρίτης διαλογής, με μαθηματική ακρίβεια θα τον κάνει να νοσταλγήσει τις ειρηνικές εποχές του συλλαλητηρίου.
Αν δε ο Βγενόπουλος πράγματι παραχωρήσει τις μετοχές του στον Ερασιτέχνη,τότε όπως ο σκορπιός, πιθανόν να έχει χύσει ένα ύπουλο και βραδύκαυστο δηλητήριο:με το ποσοστό τους άνω του ३० % πιθανόν να ξαναφουντώσει η επιθυμία των Γιαννακοπουλαίων να πάρουν την ΠΑΕ απ τους Βαρδινογιαννηδες.
Σε μια περίοδο που όλοι χρειαζόμαστε κάτι για να ξεχνάμε την ζοφερή πραγματικότητα στην οποία αιφνίδια μας προσγείωσαν,κάτι που να μας προσφέρει μια ψυχική ανάταση και ίσως έναν συμβολισμό οτι "μπορούμε",οι μίζεροι τακτικισμοί του Τζίγγερ,η αμετροέπεια του Δημητράκη και η απρόβλεπτη και ακατανόητη πολλάκις συμπεριφορά του Βγενόπουλου κατάφεραν ταχύτατα να ακυρώσουν τόσο την χαρά του ντάμπλ,όσο και τις σούπερ ευνοικές συνθήκες που αυτό δημιούργησε.

Τέσσερα χρόνια μετά την είσοδό μου στο μπλογκ από καθαρή αγανάκτηση για τα όσα παράλογα συνέβαιναν στον Παναθηναικό του Τζίγγερ, μετά χιλιάδες γραμμένες αράδες και άπειρες αφιερωμένες ώρες,αδυνατώ να σκεφτώ οτι θ'αρχίσουμε πάλι να συζητάμε τα ίδια:
κάπου εδώ μάλλον τελειώνει η ενασχόληση μου με την ιδέα που ερωτεύτηκα ως παιδί,τουλάχιστον για όσο παραμένει δέσμια της οικογένειας Καρκινογιάννη
Αντίο,και ευχαριστώ για την συμμετοχή και την παρέα...