Μιας Πεντάρας Νιάτα...

Δεν είναι η πεντάρα αυτή καθαυτή που στεναχώρησε χθες τον κόσμο του Παναθηναικού।
Αλλωστε όλοι γνωρίζαμε οτι παίζαμε με την καλύτερη-κατά την γνώμη μου-ομάδα που έχει δει ο πλανήτης την τελευταία 30ετία,ομάδα που μπορεί να διαλύσει οποιονδήποτε αντίπαλο(πχπέρσι την αντίστοιχου στυλ Αρσεναλ) και μάλιστα αγριεμένημετά την αναπάντεχη γκέλα στο ισπαν।πρωταθλημα.
Είναι η ευκολία με την οποία έγινε αυτό,είναι οτι το σκορ κάλλιστα θα μπορούσε να είναι διπλάσιο(१ πιασμένο πέναλτυ,२ δοκάρια,άφθονα τετ-α-τετ λίγο άουτ ή αποσοβηθέντα απ τον Τζιόρβα)।
Τέτοια ματς είναι σαν μια αξονική τομογραφία υπερυψηλής ανάλυσης που ξεγυμνώνουν ανελέητα τα "φτιασίδια" και τα κατά συνθήκην ψεύδη του καλοκαιριού...
Όπως οτι δεν χρειαζόμασταν ισάξιο μπακάπ του Σπυρόπουλου και οτι είμασταν υπερπλήρεις στα πλάγια μπακ:χρειάστηκε να λείψει ο Γιαννιώτης για να φανεί οτι ο Νιόπλιας δεν ήταν καθόλου έτοιμος να εμπιστευτεί φανέλα βασικού στον Ιωαννίδη,να αναγκαστεί να τραβήξει το πολυεργαλείο Βύντρα αριστερά και να ξεμείνει μόνο ο Μαρίνος για δεξιά,απόντος του ...συνήθους τραυματία Γιούρκα।
Όπως οτι μπορεί να σταθεί σε τετοιο επίπεδο κέντρο αποτελούμενο από Κατσουράνη/Καραγκούνη/Ζιλμπέρτο(που πάντως χθες προσέφερε με την πείρα του αυτό που μπορούσε)।Ο Κατσουράνης για τον οποίον τόσος ντόρος έγινε αυτή την βδομάδα πέρασε εντελώς απαρατήρητος όσο αγωνίστηκε।Κάποιος πρέπει να του εξηγήσει οτι αυτό είναι επιθυμητό εκτός αγωνιστικού χώρου,όχι εντός,ενώ το φιλότιμο του Καραγκούνη φαίνεται ικανό να τον κάνει να ξεχωρίζει μόνο σε αγώνες παλαιμάχων।
Όπως οτι αυτός ο Λέτο κάνει για μεγάλες ομάδες....Χθες το όνομά του πρέπει να σβήστηκε απ τα μπλοκάκια ουκ ολίγων σκάουτερς।Ούτε μία σωστή ενέργεια,να πετά την μπάλα μπροστά ή πλάγια χωρίς πλάνο για την επόμενη κίνηση,ούτε μια φορά δεν κατάφερε να ξεμαρκαριστεί οριστικά,κι επιπλέον,και αντίθετα με το Σάββατο να αφήνει τον ταλαίπωρο Βύντρα έρμαιο των Ντάνι Αλβες και Πέντρο ώστε η πλειοψηφία των προβλημάτων να προέρθουν από εκεί।
Όπως οτι αρκούσε ο Μπουμσόγκ για να θωρακίσει το κέντρο της άμυνας।Παρότι τόσο αυτός όσο κι ο Καντέ πάλεψαν,αποδείχτηκαν εύκολη λεία για τους υπερηχητικούς της Βαρκελώνης।
ίσως αν είχε δίπλα του εναν Γκαλάς τα πράγματα να ήταν κάπως καλύτερα।
Η ολοκληρωμένη εμφάνιση του Γκοβού εξηγεί γιατί τέτοιοι παίκτες πληρώνονται ακριβά:
και το γκολ πέταξε στην μόνη ευκαιρία που του δόθηκε( σε φάση που ο Σαλπιγγίδης θα είχε ενα στα δεκα)και κράτησε όλη την δεξιά πτέρυγα ώσπου ανεξήγητα να τον βγάλει ο Νιόπλιας αντί του αρνητικού χτες Λέτο।
Επί της ουσίας δεν χάθηκε βέβαια τίποτε...Πεντάρες μπορεί να φάνε και οι άλλοι διεκδικητές της 2ης θέσης,ενώ και το "χαστούκι" μπορεί να είναι και αφύπνιση από τις ηθελημένα αυθαίρετες παραδοχές των υπαλλήλων του Τζίγγερ।Αρκεί όλοι να δουλέψουν προς την κατεύθυνση της επιδιόρθωσης των ατελειών που ανελέητα φώτισε η χθεσινή μεγάλη αντίπαλος.

Πίσω στον Μάρτιο 2010...

Ενα απ τα κύρια μαθήματα που μαθαίνει κανείς καθώς ωριμάζει,και συνήθως the hard way,είναι ότι όταν κάτι φαίνεται too good to be true,τότε συνήθως είναι...
Λείποντας στο εξωτερικό και μαθαίνοντας από sms παλιού φίλου του blog την "πρόθεση δωρεάς" του Τζίγγερ,μου φάνηκε εντελώς εξωπραγματικό.
Τίποτε δεν κολλά με την προ 2μήνου εριστική του απάντηση στην πρόταση Βγενόπουλου
περί "εξαγοράς στην καθαρή θέση της ΠΑΕ",πρόταση που ο επικοινωνιακός μηχανισμός του Τζίγγερ δεν δίστασε να συσχετίσει με ενδεχόμενες νομικές εμπλοκές του Βγενόπουλου,ως επικεφαλής της MarfinBank, στην υπόθεση Βατοπεδίου.
Δεν συνάδει καθόλου με την επί μήνα αναζήτηση αποδεκτού Προέδρου μέχρι να προχωρήσει στην ακατανόητη "μεταγραφή" Κωνσταντόπουλου από τον πολιτικό χώρο,δεν συνάδει με την γνωστή "πολιτική" του στις μετεγραφές,όπου μπορεί πχνα ήρθε το "ονομα" Μπουμσόγκ,αλλά αυτό εγινε γιατί ήταν οριακά φτηνότερος απ τις κύριες επιλογές του προπονητή,και θα φανεί μάλλον και στο γήπεδο το γιατί...
Η επιφυλακτικότητα των Βγενόπουλου-Πατέρα είναι δικαιολογημένη,ειδικά με γιγαντιαία πρότζεκτ όπως αυτό του γηπέδου και της ΓΗΠΕΛ να είναι μέχρι στιγμής άγνωστα στις λεπτομέρειες τους σε αυτούς.Η συμφωνία για συμπόρευση ως έχουν τα πράγματα ως το τέλος του πρωταθλήματος,μπορεί να συνιστά ελπιδοφόρα βελτίωση σε σχέση με την μέχρι χθες κατάσταση της διοίκησης των "υπαλλήλων",ειδικά μετά την σαρωτική εμφάνιση Μαρινάκη το φετινό καλοκαίρι,επί της ουσίας όμως ίσως απλά να είναι "αγορά χρόνου"
μέχρι να δουν που θα κάτσει η μπίλια,τόσο οικονομικά(μιλώντας για το γενικότερο οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα),όσο και στο εσωτερικό της ομάδας,προτού δεσμευτούν "χοντρά".
Το αντιστάθμισμα στην εντύπωση οτι η οικογ.Βαρδινογιάννη "καταθέτει επιτέλους τα όπλα"
είναι οτι οι επίδοξοι διάδοχοι τίθενται υπό την κρίση του κόσμου: ο Βγενό πολύ δύσκολα θα μπρούσε να αρνηθεί μια τέτοια πρόταση χωρίς να δικαιώσει οριστικά όσους τον χαρακτηρίζουν 'αεριτζή",ακόμα κι αν είχε σοβαρά επιχειρήματα.
Προσωπικά θα προτιμούσα να είχε συντελεστεί ήδη η μεταβίβαση του ποσοστού,αλλά έστω κι έτσι η επάνοδος Πατέρα στην Προεδρία,αντί μιας διοίκησης "νάνων",είναι χαρμόσυνη είδηση.Ας ελπίσουμε ο Μαίος του 2011 να μην είναι deja vu του Μαίου 2010...