Καίσαρες στη Ρώμη!

Μια και η Τύχη(και οι ιδιαιτερες ικανότητες κάποιων παικτών) τα έφερε να μας βγει ιδανικά ένα παιχνίδι το οποίο αμφιταλαντευόμασταν πως να αντιμετωπίσουμε(εμφανές στο πρώτο ημίωρο),είπαμε να μην αφήσουμε την ευκαιρία να πάει χαμένη...
Αλλη μια χρυσή σελίδα στο ευρωπαικό roadbook του Παναθηναικού αλλά και μια πολύτιμη αφορμή και για λίγο εθνική υπερηφάνεια σε μια πολύ ζοφερή για τους Ελληνες περίοδο!Θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό καθετί που αντιστρατεύεται την ελεεινή εικόνα με την οποία μας "ζωγραφίζουν".
Μπράβο στα παιδιά και τους ανθρώπους της ομάδας που δεν επέλεξαν να την μικρύνουν όπως πολύ εύστοχα παρότρυνε κι ο old boy στην προηγούμενη ανάρτηση!

Μην

Σύμφωνοι, αν χάσουμε το πρωτάθλημα, κανείς δεν θα πει ότι η χρονιά ήταν πετυχημένη επειδή περάσαμε την Ρόμα ή επειδή πήγαμε και στους 8 του Εuropa League.

Σύμφωνοι, το πρωτάθλημα λογικό είναι να αποτελεί τον πρώτο στόχο.

Αλλά μπορεί η ευρωπαϊκή επιτυχία να ξεχαστεί, εκείνο όμως που δεν θα ξεχαστεί (δεν θα ξεχαστεί από μένα τουλάχιστον) είναι η τυχόν κατάρτιση της αυριανής εντεκάδας με κριτήριο τη Νέα Σμύρνη, το πρωτάθλημα, με κριτήριο οτιδήποτε άλλο πλην του ματς με τη Ρόμα.

Γιατί μπορεί η ομάδα να φλερτάρει επίμονα εδώ και καιρό με το μεγαλύτερο δυνατό ξενέρωμα των φίλων της (την απώλεια δηλαδή αυτού του άχαστου πρωταθλήματος), ωστόσο το πιθανό ξενέρωμα δεν αντιμετωπίζεται με ένα δεύτερο ξενέρωμα: γιατί στην τελική το ξενέρωμα του να χάσεις το πρωτάθλημα θα είναι ξενέρωμα ανικανότητας, ενώ εδώ θα πρόκειται για ξενέρωμα πρόθεσης και νοοτροπίας.

Μην μικρύνετε τον Παναθηναϊκό.

Σε βάθος χρόνου το μέγεθος της κάθε ομάδας μετριέται από τη νοοτροπία της και τη φιλοσοφία της, και αν το να χάσεις έναν τίτλο εξαρτάται και από τους αντιπάλους σου, το να χάσεις την περηφάνια σου εξαρτάται μόνο από σένα.

Και ολίγα μπασκετικά...

Βλέποντας χτες τον τελικό του μπάσκετ,όπως και στο περσινό final four,δεν μπορούσα να καταπνίξω την αίσθηση ότι η πολυπλοκότητα των συστημάτων ξεπερνά κατά πολύ τις δυνατότητες κατανόησης μας:αυτά τα πελώρια κορμιά που διέσχιζαν όλο το γήπεδο,τα χέρια που πετάγονταν από το πουθενά για να κλέψουν μια πάσα βάσει σχεδίου,οι συνεχείς εναλλαγείς παικτών και συστημάτων,η αξιοποίηση όλης της 10άδας έστω και σε ρόλους δευτερολέπτων,μοιάζει με επιστημονικό πόλεμο μεταξύ 2 σοφιστικέ επιτελείων και κάνει να φαίνονται εντελώς παρωχημένες ακόμα και ομάδες σύμβολα όπως η Εθνική του 87 ή ο μεγάλος Αρης των Γκάλη-Γιαννάκη,και οι βεβαιότητες που τις συνόδευαν.
Τότε που ήξερες οτι ο Γιαννάκης θα κατεβάσει τη μπάλα για να τη δώσει την κατάλληλη στιγμή στα χέρια του "μάγου"Νικ που είτε θα έβαζε το καλάθι είτε θα έβγαζε συμπαίκτη του σε πλεονεκτική θέση.
Πλέον ο ανταγωνισμός είναι τόσο αδυσώπητος ώστε δεν συγχωρεί τίποτε λιγότερο από ετοιμότητα 100%.Και άρα δεν συγχωρεί και ωραιοποιήσεις καταστάσεων επηρεασμένες από συναισθηματικούς λόγους.Και εκεί εντοπίζονται τα προβλήματα του φετινού μπασκετικού Παναθηναικού.
Όταν τελείωσε η χρονιά και ο ΠΑΟ είχε ήδη κλείσει 2 απ τους πιο ελπιδοφόρους γκαρντ της νέας γενιάς(Τέπιτς,Καλάθη) διατηρώντας ακέραιο το υπόλοιπο ροστερ του triple crown,πολλοί έσπευσαν να τον ανακηρύξουν πρωταθλητή και της νέας χρονιάς.
Μόνο που δεν υπολόγισαν τον τομέα της ετοιμότητας:
Με τον Διαμαντίδη στα χειρουργεία όλο το καλοκαίρι,τα ταλαιπωρημένα κορμιά των Τσαρτσαρή και Σάρας να μην φαινονται να αντέχουν πλέον τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού,τον Σπανούλη σε κακή κατάσταση,την γνωστή τρύπα στη θέση 3,και τους νεοφερθέντες ανέτοιμους να προσφέρουν εγγυημένα έστω και το σταθερό 3λεπτο του Χατζηβρέττα στα κρίσιμα ματς,είναι φανερό ότι τα πλάνα της τεχνικής ηγεσίας πήγαν περίπατο καθώς υπήρξαν σημαντικές αποκλίσεις στον συγχρονισμό της ετοιμότητας των αστεριών της ομάδας.Η εσπευσμένη απόκτηση Χεισλιπ στο μέσο της χρονιάς ήταν μια γενναία παραδοχή των λάθος εκτιμήσεων αλλά δεν αρκεί για να διορθώσει τα πράγματα.
Χτες ήταν ο μόνος μαζί με Πέκοβιτς,Διαμαντίδη,άντε και Μπατίστ που προσπάθησε να κρατήσει τον Παναθηναικό στο παιχνίδι όταν απέναντι ο Γιαννάκης πήρε και απ τους 10 παικτες του αυτό που μπορούσαν να του δώσουν.Όταν ένας παίκτης σαν τον Βασιλόπουλο έδινε απλά ανάσες στον Τσίλντρες,και ο Βούισιτς μπήκε μόνο για να συνεχιστεί το κόλπο με τον κόκκινο σέντερ να κρύβει τη θέα του πλέι μέικερ στην κορυφή της ρακέτας,που είχε αρχίσει να φθείρει τους 2 βασικούς,ενώ αντίθετα Τέπιτς,Σάρας πέρασαν απαρατήρητοι,ο Καλάθης δεν σηκώθηκε ποτέ απ τον πάγκο,ο Περπέρογλου πρέπει να πάρει ρόλο πρωταγωνιστή σε πιο βατά παιχνίδια προτού κληθεί να σηκώσει τέτοιο βάρος και ο Ντρου παραείναι light για 2άρι σε τέτοιο επίπεδο αμυντικής προσήλωσης,δεν μπορείς να περιμένεις περισσότερα.
Με 5-6 ετοιμοπόλεμους παίκτες μόνο με το θαύμα της συνολικής τελειότητας θα μπορούσε να νικηθεί η δίψα των 10 ετοιμοπόλεμων κόκκικνων παικτών για τιτλο.Σαφώς και δεν αποκαθηλώνεται αυτή η μεγάλη Ομάδα,αλλά μάλλον θα χρειασθει πιο ψυχρή και ρεαλιστική αποτίμηση των δυνατοτήτων του έμψυχου υλικού να προσφερει σε κορυφαίο επίπεδο...

Είδατε κάτι που δεν είχατε ξαναδεί?

Απόδοση 12...όσο υπάρχουν Εργοτέληδες, Πανσερραϊκοί, Ατρόμητοι και Καβάλες....ο Βύντρα να είναι καλά.

A Day to Remember...

Το εμετικό πρωτοσέλιδο,και μάλιστα απ το γιό του αφεντικού!!!

και η πρέπουσα απάντηση,που ιχνηλατεί την ουσία του να είσαι Παναθηναικός....




Περισσότεροι από 700 οπαδοί του Παναθηναϊκού βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ την Παρασκευή και αποθέωσαν παίκτες και Ζέλικο Ομπράντοβιτς μετά την ήττα από το Μαρούσι.

Το μήνυμα που κινητοποίησε τον κόσμο....
«Όλοι ΟΑΚΑ στις 6.30 στην προπόνηση του μπάσκετ. Στηρίζουμε την ομάδα τώρα στις χάρες και στις λύπες μαζί. Και εμείς δεν πετάμε την φανέλα του ΠΑΟ μας με τα 5 αστέρια»,


...Και το μήνυμα που ο κόσμος μετέφερε στην ομάδα και άγγιξε την καρδιά του Ζοτς...
«Είστε η ομάδα που μας κάνει υπερήφανους τα τελευταία χρόνια. Τόσα χρόνια μας στηρίζετε εσείς. Τώρα σας στηρίζουμε εμείς…




Στην συγγνώμη του Σπανούλη για τις 2- πιθανότατα μοιραίες-ήττες:
"Μην ζητάς συγγνώμη. Έχετε νικήσει όλες τις ομάδες της Ευρώπης. Δεν μας ενδιαφέρει αν τα χάσετε όλα. Μας στηρίζετε 15 χρόνια, τώρα θα σας στηρίξουμε εμείς"
...που ανάγκασε τον παντοτινό Αρχηγό Φραγκίσκο Αλβέρτη να παραδεχτεί

"«Είμαι 20 χρόνια στον Παναθηναϊκό, έχω ζήσει τόσες χαρές και κάποιες λύπες αλλά αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Είναι πρωτόγνωρη αυτή η κίνηση που κάνατε, δεν έχει ξαναγίνει σε καμία ομάδα του κόσμου. Είναι τεράστια μαγκιά αυτό που κάνατε, θα παλέψουμε πάλι για όλους τους τίτλους».

Να τη θυμόμαστε την σημερινή ημέρα,γιατί σήμερα η ομάδα ΜΕΓΑΛΩΣΕ,σ'ένα επίπεδο διαφορετικό από αυτό των τίτλων....

Ο Ανδρέας πήρε τ'όπλο του...

Κατά μια έννοια ο Παναθηναικός,διοικητικά θυμίζει συχνά τα τελευταία 2 χρόνια την χθεσινή αντίπαλό του πριν φθάσει στο άρθρο 44. Το εγχείρημα της πολυμετοχικότητας αποδείχτηκε εκρηκτικό μείγμα καθώς καθεμία απ τις συνιστώσες του είχε το προσωπικό της πλάνο στο πίσω μέρος του μυαλού.Και ενώ ο Α.Βγενόπουλος υποτίθεται ότι είχε αποστασιοποιηθεί το καλοκαίρι και δεν είχε ακουστεί μέχρι τώρα,ξαφνικά χθες έριξε την ρουκέτα!
Και όντας ο Ανδρ.Βγενόπουλος,που τίποτα δεν λέει τυχαία,η δήλωσή του πρέπει να προσμετρηθεί πολύ προσεκτικότερα από την ατυχή του παρορμητικού Θανάση.
Παρ'ότι το "κι αν είναι Ολυμπιακοί" θα μπορούσε να θεωρηθεί σπόντα για την "αδελφική σχέση" Θανάση-Κόκκαλη,το να κατηγορήσει (ακόμα κι) ο Βγενόπουλος τους Γιαννακόπουλους για έλλειμμα παναθηναικοφροσύνης είναι way too much!Για έλλειμμα σοβαρότητας θα μπορούσε κανείς να τους εγκαλέσει με την εξυπνάδα με το Hummer του Χέισλιπ,αν και το περιστατικό βρωμάει Δημητράκη από χιλιόμετρα...
Λογικά μάλλον αναφερόταν στον τζιγγερικό περίγυρο: Μήτσου,Φιλιππίδης,κι ο επικοινωνιακός μηχανισμός της εσωστρέφειας ήταν εκεί...Τώρα γιατί ο Βγενό να προτιμήσει τις σιβυλλικές δηλώσεις που καθένας θα ερμηνεύσει κατά το δοκούν,και που καθένας εκ των άλλων μεγαλομετόχων μπορεί να θεωρήσει οτι απευθύνονταν σ'αυτόν,βυθίζοντας την ομάδα στην εσωστρέφεια,μόνο αβάσιμες υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε...
Η ουσία είναι ότι ακόμα κι αν έγιναν με την πρόθεση να προστατεύσει την ομάδα,είναι βέβαιο οτι θα την αποπροσανατολίσουν επικίνδυνα σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος.Στην καλή αυτή εκδοχή θα αρκούσε μια δήλωσης στήριξης του Πατέρα,του προπονητή και των παικτών,κι ακόμα καλύτερα μια έμπρακτη κίνηση ενίσχυσης,για να ορθώσει τείχος απέναντι σ'αυτούς που συγχέουν την ομάδα με το προσωπικό τους συμφέρον όπως αυτό απορρέει απ την σχέση τους με τον κύριο μέτοχο,και χαίρονται όταν η ομάδα αποτυγχάνει.
Είναι βέβαιο οτι η τελική σούμα θα γίνει στο τέλος:γιατί αν τελικά το Πρωτάθλημα κατακτηθεί θα μπορεί να ισχυριστεί οτι έθεσε άπαντες προ των ευθυνών τους και άρα συνέβαλλε με τον τρόπο του στην επιτυχία.
Αν ομως η ομάδα αποπροσανατολιστεί και συνεχίσει να γκελάρει,κατορθώνοντας τελικά να χάσει ενα πρωτάθλημα απ το +8,σαφέστατα θα του καταλογιστούν ευθύνες και κάποιοι ίσως φτάσουν να ισχυριστούν οτι τυχόν αποτυχία πιθανόν να εξυπηρετούσε καλύτερα τα δικά του σχέδια...
Απ'οτι φαίνεται τέλος Μαιου θα πρέπει να γίνει ενα μεγάλο ξεκαθάρισμα και μακάρι να μην επιστρέψουμε σε αλήστου μνήμης ραλιστικές εποχές...
Στα αγωνιστικά τώρα,για άλλη μια φορά φάνηκε ότι στην ομάδα υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις:δίχως το Νίνη,μένει αναξιοποίητος ο Σισέ να βολοδέρνει,αποδεικνύοντας πόση ζημιά εκανε η περιθωριοποίηση Ιβανσιτς -Κλέιτον απ τον χρυσοπληρωμένο Ολλανδό.Ελλείψει Μάτος δεν υπάρχει αξιόπιστο back up ωστε να ξεκουράζονται ενίοτε Καραγκούνης-Κατσουράνης,ο Βύντρα αναγκαστικά ξαναέγινε δεξί μπακ καθώς είναι καλύτερος των 5(!) που αγόρασε ο Αντωνίου,ενώ μετά από 4 μεταγραφικές περιόδους ο φιλότιμος πλην "λίγος" Σαριέγκι παραμένει βασικός στόπερ,διαιωνίζοντας το ευάλωτο της αμυντικής μας γραμμής.
Αν 60 εκ.ευρώ μετά, κοιτάς τον πάγκο και δεν βλέπεις εναν παίκτη να σου αλλάξει την εικόνα ενός ματς σαν το χθεσινό,προφανώς κάτι έχει πάει λάθος στον σχεδιασμό της ομάδας και την αποτίμηση του έμψυχου υλικού.
Ακόμα κι έτσι, θα είναι πραγματική αυτοκτονία αν χαθεί αυτό το πρωτάθλημα,με αυτούς τους αντιπάλους...