Εαν "ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό" βάσει της αντιμεταθετικής ιδιότητας ότι είναι ηθικό πρέπει να είναι και νόμιμο.Όταν αυτοί που είναι επιφορτισμένοι να τηρούν την ισονομία παίρνουν απροκάλυπτα,κατ'επανάληψη και προκλητικότατα το μέρος ενός εκ των αντιπάλων τότε καθίστανται νόμιμος στόχος.Καλό το κυριλίκι,αλλά το Παρακράτος μπορεί να νικηθεί μόνο στο παρασκήνιο.Κι αυτό θα γίνει όταν το τίμημα του να υπηρετείς το παρακράτος θα είναι πολύ βαρύτερο-και διαφορετικής υφής-απ το όφελος...Δυστυχώς...
Κυριακή, Δεκεμβρίου 21, 2008
Το Παρακράτος είμαι εγώ!
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 18, 2008
Βωβός Κινηματογράφος
(Ντίαρ ρίντερ, η συζήτηση για το γήπεδο έχει ξεκινήσει και φουντώσει στα σχόλια του προηγούμενου ποστ. Ξεκίνα από κει καλύτερα και συνεχίζεις εδώ)
---
Ως «φίλα προσκείμενος» στον ΣΥΡΙΖΑ, έχω να πω ότι διατηρώ αμφιβολίες για την απόλυτη διαύγεια των κινήτρων της όλης εναντίωσης στο πρότζεκτ και εντονότατες αμφιβολίες ως προς τη σκοπιμότητά της και το που τελικά θα οδηγήσει.
Ως Παναθηναϊκό όμως, με ενοχλεί βαθύτατα το συνολικό παιχνιδάκι που στήθηκε και το οποίο όταν τελικά αποκαλύφθηκε, κατέληξε στο να παριστάνει ο Βωβός τον νταβατζή και ο Παναθηναϊκός (η ιδέα Παναθηναϊκός, η λαχτάρα των φιλάθλων του να έχουν επιτέλους γήπεδο, ακόμα και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός) την πόρνη.
Αν ο Βωβός θέλει να κονομήσει με όχημα τον Παναθηναϊκό είναι κατ΄αρχήν δικαίωμά του. Αν παραβιάζει τους νόμους του κράτους παύει να είναι δικαίωμά του. Κι αν αγοράστηκαν εκτάσεις με μόνο σκοπό το αλληλαγκάλιασμα Βωβού - Παναθηναϊκού - Δήμου, ώστε να μας φέρουν προ πούστικων τετελεσμένων, ας εισπράξουν τώρα το τίμημα. Αν για να χτίσει γήπεδο μια ΠΑΕ που οι ιδιοκτήτες της έχουν το μισό ΑΕΠ, πρέπει να έχει προηγηθεί προσπάθεια να χιλιοκονομήσουν κι άλλοι άσχετοι, η μπάλα έχει χαθεί.
Αν ο Βωβός δεν γουστάρει ή δεν μπορεί να χτίσει, ας πουλήσει τη γη του στον Παναθηναϊκό και ας αρχίσουν άμεσα τα έργα. Αν ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να την αγοράσει, να χέσω τους δέκα Αμπράμοβιτς μαζί. Κι αν ο Βωβός δεν θέλει να πουλήσει, θα είναι σαφές ποιός εκβιάζει ποιόν.
Εν πάση περιπτώσει στον δρόμο κατέβηκα για να αλλάξει ιδιοκτησία η ομάδα εν πλήρη συνειδήσει ότι πρόκειται για κάτι κατ' αρχήν σόλοικο, αλλά τελικά λογικό αφού ο Παναθηναϊκός είμαστε εμείς και το ποιός θα έχει και θα διοικεί την εταιρία Παναθηναϊκός μας αφορά άμεσα. Αλλά στο δρόμο για τα λεφτά του Βωβού δεν θα βγω. Και είναι ντροπή μεγάλη όλο αυτό το σκηνικό.
Σάββατο, Δεκεμβρίου 06, 2008
Aυτισμός
Ενώ σήμερα το βράδυ θα ξέρουμε αν καταφέρουμε με θρίαμβο να κρατήσουμε τη διαφορά σε μονοψήφια επίπεδα ή αν αντίθετα αυτή ανεβεί σε διψήφια (χωρίς φυσικά να πάψουμε να ελπίζουμε ακόμη και τότε),
ενώ πραγματικά δεν θυμάμαι πια αν ο γάβρος πάει φέτος για το δωδέκατο στα δεκατρία ή το ενδέκατο στα δώδεκα,
ας κάτσουμε να τα βάλουμε με τον Σαριέγκι, τόσο ως ΠΑΕ όσο και ως φίλαθλοι.
Για να μην παρεξηγηθώ, σαράντα στα σαράντα ένα να πάρει ο γάβρος, μεγαλύτερη ομάδα από μας ούτε θα την θεωρώ ούτε θα είναι.
Επίσης για να μην παρεξηγηθώ, η αυτοκρατορία των τελευταίων χρόνων είναι σε μεγάλο ποσοστό αυτοκρατορία εκτός αγωνιστικών χώρων.
Αλλά απ' το να ακκιζόμαστε και να μανταμσουσουδίζουμε για μια δήλωση ενός ξένου παίκτη, ας δούμε λίγο και τι γράφει το κοντέρ, όσο επώδυνο κι αν είναι αυτό.
Ίσως τελικά ένα από τα προβλήματά μας είναι ακριβώς αυτό: ότι επειδή είναι επώδυνο προτιμάμε να μην το σκεφτόμαστε, προτιμάμε να κλείνουμε τα μάτια, με αποτέλεσμα όταν τα ανοίγουμε να αντιδρούμε υστερικά.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)