13

1) Φίλοι και φίλες του μπλογκ ψηφίστε ποιό από τα δύο φετινά γκολ του Γιόσου Σαριέγκι προτιμάτε και κερδίστε μια βραδιά με τον Κουτόχορτο.

2) Πλάκα - πλάκα όμως, δείξτε μου άλλο σέντερ μπακ που να έχει σκοράρει δις εκτός έδρας φέτος στους ομίλους. Οι στατιστικολόγοι ας εξετάσουν αν έχει συμβεί αυτό γενικά στην ιστορία των ομίλων του τσάμπιονς λιγκ.

3) Η επιστροφή του βιβλικού Κουτόχορτου ήταν αναπόφευκτο να συνδυαστεί με ένα βιβλικό αποτέλεσμα. Ωστόσο οι παλαιότεροι αναγνώστες πρέπει να παραδεχτούν ότι η μακροχρόνια αποχή του Κουτ. από τους ιστολογικούς χώρους έδειξε τα σημάδια της επάνω του, αφού περιόρισε αισθητά τη γκρίνια του, με φωτεινές πάντως αναλαμπές όπως οι τρεις λαλούν και τρεις χορεύουν χαρακτηρισμοί του για τους Κλέιτον και Γκάμπριελ. Δηλαδή για τον δεύτερο δίκιο έχει, αλλά ξεχνά να αναφέρει ότι είναι μια χαρά χαφ. Σαν να μην μας έφτανε ο Κουτόχορτος, βρήκε σύρμα κι ο Τουρτούρας, ο οποίος είναι άγνωστο σε πια εσχατιά της υφηλίου έχει χαθεί για να είναι τόσο αποκομμένος από το ίντερνετ. Πληροφορίες αναφέρουν ότι είναι μαζί με τον Βέλιτς στην Μοζαμβίκη για να φέρουν τα αδέλφια του Σιμάο στην ομάδα.

4) Μέσα σε όλα αυτά ο Πανάθας τουλάχιστον δεν παριστάνει τον δικαιωμένο όπως οι εφημερίδες. Ο Πανάθας έχει την αξιοπρέπεια να παραδεχτεί ότι τα έχωνε στον Τεν Κάτε, οι εφημερίδες θριαμβολογούν που ο Τεν Κάτε τους δικαίωσε.

5) Μιχάλη Τσώχο, της κρατικής ελληνικής τηλεόρασης, ναι, δυστυχώς, η Ανόρθωση ισοφαρίστηκε από την Βέρντερ. Κρίμα κι άδικο. Τραγωδία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Θα συμφωνεί μαζί σου κι ο Πέτρος Μίχος. Γιατί δεν τον είχες μαζί να βγάλει ένα μεροκάματο ακόμη;

6) Θυμάμαι την χρονιά που ξαναπαίξαμε με τον Μουρίνιο ότι από την αρχή ως το τέλος της ο στόχος της ομάδας διακηρυσσόταν σε κάθε ευκαιρία: πρώτα μας ενδιαφέρει το πρωτάθλημα και μετά η Ευρώπη. Το ίδιο έλεγε φέτος κι ο Τεν Κάτε. Αλλά το ποδόσφαιρο θα σε οδηγήσει εκεί που θέλει εκείνο κι όχι εκεί που σκοπεύεις θεωρητικά εσύ. Και την ευκαιρία της Ευρώπης απλά δεν γίνεται να μην την κυνηγάς με τις όσες δυνατότητες έχεις, εκτός αν είσαι το αεκάκι του Σάντος. Οπότε αφού φέτος εκ των πραγμάτων οι στόχοι φαίνονται να διαφοροποιούνται, ας μας γίνει τουλάχιστον μάθημα το πάθημα του 2003 και ας μην ξαναέχουμε φαινόμενα τύπου τραυματισμού Μπασινά πριν την ρεβάνς με την Πόρτο για να παίξει 90λεπτο με το Αιγάλεω εντός. Με αυτό φυσικά δεν υπαινίσσομαι ότι πρέπει να παρατήσουμε το πρωτάθλημα.

7) Ο Γκούμας καλώς τιμωρήθηκε όπως τιμωρήθηκε κι ακόμα καλύτερα συγχωρέθηκε όπως συγχωρέθηκε. Νομίζω ότι η περίπτωσή του πρέπει να λειτουργήσει ως οδηγός για το μέλλον.

8) Λέει ο Πανάθας ότι κακώς προσαρμόζει ο Τεν Κάτε το παιχνίδι του και ότι δεν έχουμε αποκτήσει συγκεκριμένο αγωνιστικό προφίλ. Διαφωνώ. Αν ο συνδυασμός είναι επιθετικογενές ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και αμυντικογενές στα εκτός έδρας του τσάμπιονς λιγκ, όχι μόνο δεν στερείσαι προφίλ, αλλά έχεις προφίλ, απλώς δεν έχεις δόγμα. Ένα παράδειγμα ομάδας που δεν αλλάζει νοοτροπία ποτέ είναι η Βέρντερ και τα χαϊρια της τα έχουμε δει.

9) Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα εξακολουθεί να είναι ένα κλικ πάνω από τους συμπαίκτες του σε επίπεδο ποδοσφαιρικής σκέψης, μην έχοντας τους συμπαίκτες που έχει στη Βραζιλία και που είχε στην Άρσεναλ. Αποτέλεσμα πάμπολλες φορές να ελευθερώνεται στον κενό χώρο και να μην τον καταλαβαίνει κανείς.

10) Στην πρώτη συνέντευξη τύπου της ΠΕΚ ο Βγενόπουλος είχε πει ότι ούτε από γιαούρτια ήξερε ούτε από καράβια. Απλώς ήξερε να φέρνει τους καλύτερους για τη δουλειά αυτή και να τους υποστηρίζει. Ακριβώς δηλαδή η περίπτωση Τεν Κάτε και της δικιάς του στήριξης μετά τον Κουτσιανικούλη, όταν ο Τζίγγερ αδιαφορούσε και ο ημιγραφικός Πατέρας ετοιμαζόταν να τον κάνει ξου. Πιθανότατα (αλλά με μια μικρή επιφύλαξη) όχι η περίπτωση της επιλογής Αντωνίου.

11) Φυσικά και υπάρχει άμεση ανάγκη απόκτησης σέντερ μπακ.

12) Δώδεκα τα ως τώρα διπλά μας σε τσάμπιονς λιγκ και πρωταθλητριών.

13) ΠΑΟ - θρησκεία - κάνε φέτος το διπλό το 13.

Σπάω την σιωπή μου ως άλλος Κώστας Πρέκας

Όλο αυτό το διάστημα παρακολουθώ στενά τον blog, αποφεύγοντας τα σχόλια με εξαίρεση μια-δυο περιπτώσεις. Έχοντας καλύψει το ένα τρίτο της σεζόν και έχοντας ασφαλή δείγματα τόσο για την πορεία της ομάδας, όσο και αυτή του blog...έχω τα εξής σχόλια.

Ο Τεν Λάθεν-όπως άλλωστε τον βάφτισα-έχει κάνει πολλά λάθη. Αυτό κάνενας δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Όμως κάτι τέτοιο είναι απολύρως λογικό. Ο άνθρωπος ήρθε σε μία νέα χώρα, με διαφορετική νοοτροπία, διαφορετική καθημερινότητα, ανέλαβε μια ομάδα από την οποία δεν ήξερε κανέναν παίκτη και κυρίως δεν επέλεξε κανέναν από τους παίκτες που ήρθαν. Και μόνο λόγω των τρομακτικών αλλαγών στις οποίες κλήθηκε να προσαρμοστεί, χρειάζεται χρόνο. Οι δε συνεχείς αλλαγές προσώπων και σχημάτων είναι απόλυτα λογικές. Έπρεπε να δει τι υλικό έχει στα χέρια ώστε κάποια στιγμή να κάνει και τις εισηγήσεις του. Έψαχνε, και ενδεχομένως συνεχίζει να ψάχνει, ένα σύστημα στο οποίο να μπορούν να ανταποκριθούν όσο γίνεται καλύτερα. Άλλωστε δεν υπάρχει τέλειο σύστημα, υπάρχει κατάλληλο σύστημα βάσει των παικτών που διαθέτεις. Δεν φαντάζομαι να υπάρχει ποδοσφαιριστής που νιώθει αδικημένος. Όλοι έχουν πάρει τις ευκαιρίες τους και όταν φτάσει η ώρα για το ξεσκαρτάρισμα, η κρίση θα βασίζεται σε ασφαλή συμπεράσματα. Σε τελική ανάλυση ο άνθρωπος είναι προπονητής και ας τον αφήσουμε να δουλέψει. Η ποιότητα του ποδοσφαίρου που παράγει η ομάδα είναι ενθαρρυντική και ας μην συνοδεύεται πάντα με αποτελέσματα. Σε εύκολα παιχνίδια βλέπουμε καλό ποδόσφαιρο και ευρείες νίκες, όταν χρόνια τώρα κάναμε ντέρμπι ματς με την Κρύα Βρύση. Τώρα αν κάποιοι που μέχρι πρότινος αποθέωναν Μπάκε, Τεσέιρους και λοιπούς τραγέλαφους δεν είναι ικανοποιημένοι....τους κατανοώ. Έχουν μεγάλη πρεμούρα με τον πρόσφατο ένδοξο παρελθόν του Τζιγγεριακού και είναι δύσκολο να βρουν θετικά. Αν πάλι τώρα φταίει ο προπονητής που δεν μπορεί να κάνει τον Βύντρα να μοιάζει Αγιάλα και τον Τζιόλη με Εσιέν...ας τον κρεμάσουμε. Το μόνο που περιμένω από τον προπονητή είναι εισηγήσεις για παίκτες που θα μπορούν να δώσουν αυτό που έχει στο μυάλό του. Και τότε θα κριθεί και μάλιστα αυστηρά. Και όταν λέω παίκτες εννοώ προσωπικότητες, ονόματα, σταρ.

Ο Κωστάκης- football manager- τηλεκριτικός-παλαίμαχος-πρώην παίκτης (έστω και για πρόπόνηση στου Ρέντη) της γαβριέλας καλά θα κάνει να φύγει μόνος του και να γυρίσει στην παρέα του Μίχου και του Πουρουπουπού. Οι παίκτες που έφερε είναι της πλάκας με αποκορύφωμα τους άμπαλους Μακεδονομάχους. Η δε λογική με την οποία συμπλήρωσε το ρόστερ ξεπερνά σε βλακεία τόν Λάκη τον Γλυκούλη. Ο άνθρωπος διαχειρίστηκε 25 εκ ευρώ και έφερε 2 παγκίτες του ΠΑΟΚ,, έναν Βραζιλιάνο μπετατζή-πορτιέρη, έναν Βραζιλιάνο μπακ που δεν είναι μπακ, έναν Βραζιλιάνο παραλία που κάνει μόνο για Καλάμαριές και Λάρισες, έναν Ρουκάβινα και ένα Σίλβα...και τον Τζόρβα. Και βέβαια ΚΑΝΕΝΑΝ κεντρικό αμυντικό, κανέναν αξιόπιστο επιθετικό και κανέναν τερματοφύλακα με δεδομένη αξία που να προσφέρει σιγουριά. Βέβαια δεν εκπλήσομαι καθώς τον άνθρωπο επέλεξαν οι γνωστοί Τζιγγεριακοί φωστήρες.

Ο Πρόεδρας αδικείται στο ποδόσφαιρο. Σε ριμέϊκ της ταινίας "έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα" θα ήταν πολύ καλύτερος. Παράλληλα να τονίσω πως δεν βρίσκεται στον Εθνικό-τον οποίο και διέλυσε. Είμαστε Παναθηναϊκός και όχι Λεμονάδικα-Ταμπούρια.

Για το Blog έχω να πώ πως πέφτει επικίνδυνα το επίπεδο. Όσοι θέλουν να γαυρίζουν δεν έχουν καμία θέση εδώ μέσα. Οι αναφορές σε μάνες, θείες, μπατζανάκηδες κτλ δεν είναι καν άξιες σχολιασμού.

Για το σημερινό ματς εύχομαι τα καλύτερα και περιμένω τα χειρότερα. Άλλωστε σε ματς που πήγε να δεί ο τρισκατάρατος δεν περιμένω και πολλά. Μόνο όταν απαλλαγεί οριστικά η ομάδα από την κλίκα που λυμαίνεται χρόνια τον σύλλογο θα δούμε άσπρη μέρα. Όσο κάνουν κουμάντο οι κολλητοί, οι ουρανοκατέβατοι, οι όψιμοι Παναθηναϊκάρες, οι Γκότζοι και λοιποί αστείοι....προκοπή δεν έχει.

ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ.

Η πραγματική αρρώστια

Περιμένοντας να αρχίσει το Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ, το χειρότερο δεν είναι ότι περιμένεις να δεις αν στο τέλος του αγώνα θα είναι 7, 5 ή 4 πόντους μπροστά σου, το χειρότερο είναι ότι το σκηνικό αυτό έχει ξεπεράσει πια και το ντεζα-βου κι έχει γίνει περίπου αυτονόητο.

Θυμάμαι πέρσι στην αρχή της χρονιάς, πρέπει να 'ταν τρίτη - τέταρτη αγωνιστική, έναν χαχόλο που χαιρόταν επειδή κερδίζαμε και έτσι θα είμαστε πρώτοι, έχοντας αφήσει πίσω τον Ολυμπιακό, σαν να ήταν κατόρθωμα, σαν να είμαστε μια μικρή ομάδα που άφησε πίσω της τον γίγαντα.

Αλλά φέτος δεν είναι πέρσι, φέτος δεν είναι τα τελευταία χρόνια και οι μείον επτά είναι πιο αισιόδοξοι από το περσινό συν ένα ή συν δύο.

Αρκεί.

Αρκεί να μην κλονιστεί η πίστη στον Τεν Κάτε, αρκεί να πάρουμε τον Γενάρη τους παίκτες που λείπουν, αρκεί να δουν τι θα κάνουν με τη διαιτησία και επιτέλους να αλλάξουν κάτι εκεί.

Αλλά και 3-0 να κερδίζαμε χθες, αλλά και 7 πόντους μπροστά να είμαστε, αρρώστια και ξενέρωμα και σίχαμα δεν ήταν αυτό που γράφει η Πράσινη, αρρώστια και ξενέρωμα και σίχαμα ήταν αυτά που έκαναν οι οπαδοί κι ακόμη περισσότερο αρρώστια και ξενέρωμα και σίχαμα είναι όσα γράφει στο πρωτοσέλιδό της γλείφοντας τους η εφημερίδα.

Είτε 7 πόντους μπροστά είτε 7 πόντους πίσω, είτε με τίτλους είτε χωρίς, ας πει κάποιος στο Γιαννακοπουλάκι και σε αυτούς που διευθύνουν την εφημερίδα του, ότι αυτή είναι νοοτροπία γάβρικη, ότι αυτά είναι πέρα ως πέρα γάβρικα κι ότι αν νομίζουν ότι αυτό το πράγμα που θέλουν να περάσουν είναι Παναθηναϊκός, ας ξαναδιαβάσουν την δήλωση του Αντωνιάδη.

Θα μετρήσει το επόμενο

Μέχρι να γράψει ο Squarelogic κανένα κείμενο αντάξιο του 0-3, λίγα σχολιάκια:

1) Ο Τεν Κάτε είτε μια αγωνιστική κάτσει ακόμη στην ομάδα είτε μια δεκαετία είναι προπονητής με Πι κεφαλαίο. Είτε επιτύχει είτε αποτύχει, ήταν, είναι και θα είναι όνομα και αξία.

2) Το οποίο μας φέρνει στον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Αν τα 12 χιλιόμετρά του στο πρώτο ματς με την Βέρντερ ήταν αόρατα από όλους μας, ίσως τα 5 γκολ με Ηρακλή και Εργοτέλη στα τρία ημίχρονα που δεν αγωνίστηκε να είναι περισσότερο ορατά. Κι αν και αυτό είναι μεταφυσικό, τα όσα έκανε απόψε στο δεύτερο ημίχρονο δεν είναι μεταφυσικά αλλά η Ανώτερη Κλάση η ίδια.

3) Το οποίο μας φέρνει στον σχολιασμό του Σπύρου Λιβαθηνού. Ο Σπύρος είχε δίκιο να μην είναι ικανοποιημένος με τον Σίλβα, αφού έχει στο μυαλό του τον Μπίσκαν και τον Άντριτς, τον Λίνκαρ και τον Κονσεϊσάο που δίδαξαν αυτή την θέση τα τελευταία χρόνια στην ομάδα. Α, μην ξεχάσω, ο Σπύρος χάρηκε και σε ένα γκολ. Στο τρίτο, επειδή σκόραρε το πουλέν του ο Τζιόλης. Μπράβο για το παιδί, όπως είπε. Ο τρόπος που σχολίαζε ο πρώην Λιβαθηνός μπορεί να συγκριθεί μόνο με την επανεμφάνιση του νυν Κώστα Αντωνίου, του βολικά εξαφανισμένου την εβδομάδα της μεγάλης χλαπαταγής. Όσο νυν και πρώην δεν πάψουν να βάζουν τους εαυτούληδές τους πάνω από την ομάδα, προβλήματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

4) Διπλό στο γήπεδο που έσπασε το μυθικό σερί του ο γάβρος δεν μετράει. Γι' αυτό θα μετρήσει το διπλό στο Μιλάνο. Ξέρει ο Μουρίνιο πως είναι να χάνει στην έδρα του από τον Παναθηναϊκό άλλωστε.