Κόκαλα

Αφεντικό, αυτή η «αποκωδικοποίηση» της συνέντευξης τύπου της Π.Ε.Κ. κόκαλα έχει;
Σε τι κωδικό είναι διατυπωμένη και δεν μπορείς να τον σπάσεις;
Θα απαντήσεις με ένα «ναι», ένα «όχι«, ένα «ίσως», ένα «δεν ασχολούμαστε»;
Σου χτύπησαν την πόρτα μια βδομάδα τώρα.
Δεν οφείλεις μια απάντηση;

Γιάννη μου το μαντήλι σου...

Μετά την νίκη με τον ΠΑΟΚ ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα στους λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού...

Καταλαβαίνω Γιάννη μου ότι είσαι στα δύσκολα. Σε νοιώθω. Βγήκε ένας τύπος, γνωστός επιτυχημένος επιχειρηματίας και Παναθηναϊκός, και έφερε τα πάνω κάτω. Είπε πολλά και κυρίως θυμήθηκε άλλα τόσα. Θυμήθηκε όλα εκείνα που κοντεύαμε να ξεχάσουμε. Όλα εκείνα που μας έκαναν Παναθηναϊκούς. Δεν ξέρω αν είναι λαϊκιστής ή όχι, αυτό ας το κρίνουν οι ΚαρπετοΠανουτσοΧελάκηδες που πλέον τρέμουν ολόκληροι μαζί με σένα. Σου λέει ωραία το έχουμε στήσει το μαγαζί, ήρθε ο ουρανοκατέβατος να μας χαλάσει την πιάτσα. Εν αρχοίς είναι αυτοδημιούργητος με φρύδια, είσαι κληρονόμος που δεν γνωρίζεις τι θα πει δουλειά. Μίλησε σωστά ελληνικά, ικανότητα που δεν διαθέτεις. Μίλησε ένθερμα, κάτι που επίσης αδυνατείς να κάνεις γιατί τους βλέπεις όλους υπαλληλίσκους και κατώτερους. Μίλησε με νούμερα και προτάσεις, συνήθως μιλάς αόριστα ή κρύβεσαι. Είχε δίπλα του Παναθηναϊκούς με παράσημα, έχεις δίπλα σου λαμόγια και συνεταιράκια σαν τον Πετράκη. Μίλησε για την Θύρα 13, εσύ δεν θέλεις καν να ακούς γι'αυτήν. Βλέπεις τα παιδιά δεν εκτιμούν το θεάρεστο έργο σου, οπότε πρέπει να αφανιστούν. Μίλησε για αυτούς που λοιδωρούν την ιστορία μας και έχουν διαλύσει τα πάντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Εσύ με αυτούς είσαι κολλητός και συνεταίρος. Μίλησε για Γουέμπλεϊ, για ποδοσφαιριστές μύθους, για γεμάτο ΟΑΚΑ, για επιτυχίες. Εσύ μιλάς με τα έργα σου. Γήπεδο κάπου κοντά στου Ρέντη -καιρού θέλοντος και συνεταίρων επιτρέποντος, ποδοσφαιριστές Ενακαρίρε, Μίτου, Βόουτερ, Βύντρα, Σέριτς και όποιος άλλος κατιμάς ανά την υφήλιο, Λεωφόρος έρημη και άδεια με τα σχολεία του Αθανασόπουλου και απο επιτυχίες άλλο τίποτα. Ήττες απο Εργοτέληδες, Ατρόμητους, Αστέρες και πλανήτες. Και βέβαια η κορωνίδα των επιτυχιών....τα τέσσερα τεμάχια από τους λιμανίσιους στα 100 χρόνια της ομάδας μας. Που να βρείς πέτρα να κρυφτείς άμοιρε. Στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, που να ξέρεις τώρα βέβαια για να περάσεις θα χτίστηκε καμιά νέα πτέρυγα στο Κολλέγιο, σε τέτοιες στιγμές εμφανιζόταν ο "απο μηχανής θεός". Όχι Γιάννη μου συγκεντρώσου, δεν ερχόταν με Φερράρι. Αυτός λοιπόν έσωνε την κατάσταση την τελευταία στιγμή. Έδινε την λύση την ύστατη ώρα. Καλη ώρα σε καταστάσεις σαν αυτή που βρίσκεσαι. Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να σε σώσει. Η απάντηση είναι απλή. Τίποτα. Γιατί πολύ απλά δεν είμαστε γαύροι να τσιμπίσουμε με μια-δυο μεταγραφές. Στην τελική έναν Σπυρόπουλο πήρες και έναν δανεικό, ενώ ετοιμάζεσαι να σπρώξεις τον Μάντζιο οπότε "μία η άλλη θα σου έρθει". Α ξέχασα πήρες και τον Αντεμπαγιόρ-Πετρόπουλο. Άντε τώρα να φτάσεις τα 40.000.000 που είπε ότι είναι στην διάθεση της ομάδας για μεταγραφές. ΠΑΚΕΤΟ Γιάννη!!! Οπότε τι σου μένει καλέ μου? Να πάρεις το πρωτάθλημα, μπας και φάμε κουτόχορτο. Άλλωστε κανείς δεν θέλει να φύγεις. Ούτε ο Πετράκης, ούτε ο Σωκράτης, ούτε ο Ντέμης. Κανείς. Όσο κρατάς μικρό και ανίσχυρο τον Παναθηναϊκό, πίνουν νερό στο όνομά σου. Είσαι η απάντηση στις προσευχές τους. Ο ιδανικός Δούρειος Ίππος. Δεν θα εκπλαγώ λοιπό εάν σου δώσουν το πρωτάθλημα. Είσαι το καλύτερο χαρτί τους. Θα πάρεις ένα να το βουλώσουν τα μαλακισμένα και από του χρόνου ξανά στην καρπαζιά. Μην τρελαίνεσαι όμως καλέ μου. ΑΥΤΟ ΞΕΧΑΣΕ ΤΟ. Το πρόβλημά μας είσαι εσύ. Εσύ προσωπικά. Δεν μας λείπει το πρωτάθλημα. Μας λείπουν οι παικταράδες, μας λείπει το θέαμα, μας λείπει η αξιοπρέπεια, μας λείπει το συναίσθημα, μας λείπει η περηφάνια και κυρίως μας λείπει το όραμα. Δηλαδή η κινητήριος δύναμη του κόσμου τούτου. Γιατί χωρίς τα όνειρα η ζωή δεν θα είχε νόημα, θα ήταν προδιαγεγραμμένη βάσει λογικής οπότε ανιαρή και άσκοπη. Εσύ Γιάννη μου είσαι ο ζωντανός, ο απόλυτος εφιάλτης. Είσαι ο υπεύθυνος για τις μαύρες Κυριακές μας και τις επίπονες Δευτέρες στην δουλειά. Αυτό το γυαλί δεν ξανακολλάει. Ούτε με 10 πρωταθλήματα. Γιατί δεν μας εμπνέεις, γιατί μας πούλησες, γιατί δεν σε γουστάρουμε, γιατί κουραστήκαμε, γιατί σε βαρεθήκαμε, γιατί δεν σε εμπιστευόμαστε, και κυρίως γιατί δεν είσαι Παναθηναϊκός. Δεν ξέρεις καν να προσποιηθείς τον Παναθηναϊκό. Κάνε μας λοιπόν την χάρη και μαζί με τον τίτλο, ανακοίνωσε την απελευθέρωση της ομάδας μας από την ομηρία και τον διασυρμό ετών. Κάνε στην άκρη και άσε μας να ονειρευτούμε. Ειδάλλως, δεν σε σώζουν ούτε τα μέτρα της αστυνομίας, ούτε οι παρακλήσεις του Βγενόπουλου.

Η ελεύθερη αγορά και το ποδόσφαιρο

1) Αν δεχτούμε ότι η κίνηση Βγενόπουλου είχε -όπως διαβάζω- στοιχεία λαϊκισμού, τόσο ως προς το τάιμινγκ όσο και ως προς την φρασεολογία, τότε όμως θα πρέπει να δεχτούμε ότι στοιχεία λαϊκισμού είχε και η απόκτηση Σπυρόπουλου ως άμεση απάντηση στην κίνηση Βγενόπουλου. Για να μη παρεξηγηθώ, γουστάρω που τον πήραμε τον Σπυρόπουλο και γουστάρω που τον πήραμε ενώ ήταν έτοιμος να υπογράψει στον Ολυμπιακό και καθόλου δεν με χαλάει αν τον πλήρωσε πανάκριβα. Αλλά αν δεν υπήρχε χθες Βγενόπουλος, δεν θα υπήρχε σήμερα Σπυρόπουλος.

2) Αφήνοντας τους Γκόντζους και τους Ζουν στον υπέροχο κόσμο τους, να ασχοληθώ λίγο με την επιχειρηματολογία ενός (δίχως ίχνος ειρωνείας) πράγματι αξιοπρεπή και έγκυρου δημοσιογράφου, του Χρήστου Σωτηρακόπουλου. Γράφει λοιπόν σήμερα ο Σωτηρακόπουλος σε άρθρο του με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πολύς θόρυβος για το τίποτα, αλλά μιλάμε... υποθετικά!»:

- «πώς απαιτείς να βοηθήσεις κάποιον σε μια υγιή εταιρεία που δεν χρωστά, που δεν έχει προβλήματα οικονομικής φύσης και που πλέον, έχοντας στον ορίζοντα ένα ιδιόκτητο γήπεδο, δικαιούται να πιστεύει πως όσα επένδυσε για χρόνια ίσως και να τα πάρει κάποια μέρα πίσω;»

Το απαιτεί επειδή αν η εταιρία είναι υγιής οικονομικά, έχει την μικρούλα -την τόσο δα- ιδιαιτερότητα να μην είναι μια συνηθισμένη εταιρία, αλλά μια ποδοσφαιρική ανώνυμη εταιρία, πάει να πει μια εταιρία που το οικονομικό αποτελεί τη μια συνιστώσα της υγείας της. Οι άλλες συνιστώσες, το αγωνιστικό σκέλος και το σκέλος της σχέσης διοίκησης - κόσμου νοσούν εδώ και χρόνια.

- «Ο,τι και να λέμε κι ό,τι και να συζητούμε για τη συνέντευξη Τύπου δεν έχει νόημα. Θα είχε, αν υπήρχε ουσιαστική πρόταση προς την ΠΑΕ για εξαγορά όλων ή μέρους των μετοχών. Αν γινόταν κάτι πολύ συγκεκριμένο ως κίνηση. Κάτι τέτοιο δεν ειπώθηκε ... Για να δώσει κάποιος σε μια ελεύθερη αγορά κάτι που έχει στα χέρια του, ή έστω να το συζητήσει, χρειάζεται να ακούσει –επίσημα και όχι με φημολογίες- μια συγκεκριμένη πρόταση»

Και πάλι η ελεύθερη αγορά και οι κανόνες της. ΠΑΕ είναι εδώ. ΠΑΕ. Ιδιαιτερότητες. Ιδιαίτεροι κανόνες. Ωραία λοιπόν, ας υποθέσουμε ότι του έλεγε χθες «Θέλω να αγοράσω» και του απαντούσε ο Τζίγγερ «Όχι». Τι θα γινόταν; Τώρα το πάει λάου - λάου. Άσε μας να σε βοηθήσουμε. Άσε μας να βάλουμε λεφτά. Αν του πει και σε αυτό όχι, θα χάσει και το έσχατο έρεισμα που έχει στον κόσμο. Κι από εκεί και πέρα, αν ο Βγενόπουλος επιμείνει, ας δούμε τότε με όλον τον κόσμο από πίσω του πού τελειώνουν οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και πού αρχίζει το ποδόσφαιρο ως κοινωνικό φαινόμενο.

Όλα αυτά βέβαια υπό την αίρεση της επιμονής Βγενόπουλου. Αν όλο αυτό αποδειχθεί επικοινωνιακό τερτίπι και φούσκα, θα κραχθεί αναλόγως. Αλλά μέχρι να αποδειχθεί αυτό, το να απαξιώνεις την κίνησή του ως άνευ νοήματος, μου φαίνεται άστοχο.

Πρώτες εκτιμήσεις

Δεδομένο πρώτο: το μαγαζί είναι του Βαρδινογιάννη.

Δεδομένο δεύτερο: το μαγαζί όμως δεν είναι μαγαζί· τα μαγαζιά έχουν πελάτες και οι ΠΑΕ οπαδούς.

Δεδομένο τρίτο: όσο δεν υπήρχε αντίπαλο δέος στον ορίζοντα, όσο κι αν πίεζε ο κόσμος το όλο θέμα θα κατέληγε στην γραφικότητα.

Δεδομένο τέταρτο: όταν τώρα σου χτυπάνε με αυτόν τον τρόπο την πόρτα, με άμεσο στόχο να αποκτήσουν μέρος του μαγαζιού και πιθανώς μακροπρόθεσμο να το κάνουν δικό τους, δεν μπορείς πια να περιχαρακωθείς πίσω από το ότι το μαγαζί είναι δικό σου. Γιατί τελικά δεν είναι. Δικιά σου μπορεί να είναι η Μότορ Όιλ. Όχι ο Παναθηναϊκός.

Δεδομένο πέμπτο: αν είσαι έξυπνος τον βάζεις μέσα και πας με τα νερά του, προσπαθώντας να μειώσεις τις ζημιές σου. Αν είσαι μαλάκας τον πας κόντρα και πλέον δεν σε υποστηρίζουν πάρα μόνο οι υπάλληλοί σου, τα έντυπά σου, τα λαμόγια σου. Και πλέον δεν είσαι σε ανοικτό πόλεμο μόνο με τους οργανωμένους, αλλά και με τον μέσο φίλαθλο που μέχρι σήμερα μπορούσε μόνο να απογοητευτεί χωρίς να έχει να στραφεί πουθενά αλλού.

Δεδομένο έκτο: αν ο Βγενόπουλος επιμείνει και δεν κάνει πίσω ή δεν συμβιβαστεί με ανταλλάγματα, οι Βαρδινογιάννηδες θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν. Μα σήμερα, μα σε βάθος χρόνου, θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν.

Μια αμφιβολία: Μήπως έτσι άθελά μας γινόμαστε οχήματα επιχειρηματικών συμφερόντων; Από τη συνέντευξη δεν φάνηκε αυτό. Αλλά κι έτσι να είναι, αυτό είναι δυστυχώς σε μεγάλο βαθμό αναγκαίο κακό. Στην τελική εμάς ο Παναθηναϊκός μας νοιάζει. Και το να πάει καλά χωρίς επιχειρηματίες από πίσω είναι σήμερα σχεδόν αδύνατο.

Μια αντίρρηση: Όταν μιλάς στη συνέντευξη για παράγκα, κακώς -κάκιστα- συναγελάζεσαι με τον Βίκτωρα Μητρόπουλο που έσπευσε ήδη να σου προσκολληθεί. Αυτά τα ξεκαθαρίζεις από την αρχή. Μακριά από τους Μητροπουλαίους και κάθε άλλον τύπου Μητρόπουλου.

Ένα συμπέρασμα: το παιχνίδι αλλάζει ριζικά.

Πέμπτη μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί τελικά η συνέντευξη Βγενόπουλου.
Για να δούμε τι θα δούμε.

Don't play with me

Eν αναμονή -ακόμη- των ιδιοκτησιακών εξελίξεων, να πούμε ότι βάσει πληροφοριών που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης ο Δημήτρης Παπαδόπουλος στην απολογία του στη διοίκηση θα υποστηρίξει ότι λέγοντας οργισμένα στον Πεσέιρο «Don't play with me» δεν εννοούσε «Μην παίζεις μαζί μου», αλλά «Μην παίζεις με εμένα», δηλαδή «Μην με βάζεις στην ομάδα».

Πράγματι, ο Παπαδόπουλος αγανακτισμένος με την εμφάνισή του τα δυο τελευταία χρόνια, δεν άντεξε άλλο και ζήτησε από τον Πεσέιρο να προστατεύσει και αυτόν και την ομάδα, μην βάζοντάς τον ξανά, μέχρι τουλάχιστον να αλλάξει μυαλά.

Μυαλά, νοοτροπία και αυτογνωσία για τα οποία λέγαμε κι εδώ, μυαλά, νοοτροπία και αυτογνωσία τα οποία σχετίζονται άμεσα με την εικόνα που δείχνει ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής στο γήπεδο.

Γιατί είναι προφανές ότι αν είχε συναίσθηση του πώς παίζει, όχι μόνο δεν θα είχε το θράσος να πουλάει μούρη και να διαμαρτύρεται, αλλά θα έψαχνε μέσα του να δει γιατί στα 26 του παίζει σαν βετεράνος.

Δέχομαι ότι στο ποδόσφαιρο ο ποδοσφαιριστής είναι λίγο σαν τον μονομάχο στην αρένα με τα λιοντάρια.

Δέχομαι ότι ο κόσμος έχει κανιβαλικά ένστικτα.

Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής όμως στηρίχθηκε όσο κανείς και σε μεγάλο βαθμό ανανέωσε με τα λεφτά που ήθελε χάρη και στην πίεση του κόσμου.

Άρα, αν υπήρχε μια προκατάληψη σε σχέση με το άτομό του ήταν μια προκατάληψη θετική.

Αλλά το να παίζεις εξακολουθητικά σαν παικτάκι της σειράς και να συμπεριφέρεσαι εξακολουθητικά σαν ντίβα, δεν το θέλει ούτε ο Θεός ούτε ο διάβολος.

Σχετικά με την πρόταση καμπάνιας

Aπαντάω από εδώ στον φίλο Τhodora13, που μου έστειλε και σχετικό μέιλ και ο οποίος στα σχόλια του προηγούμενου ποστ έριξε την ιδέα μιας τρόπον τινά καμπάνιας για την απομάκρυνση Τζίγγερ.

Προσωπική μου γνώμη (αυστηρά προσωπική και κανενός άλλου, ούτε καν κανενός από τα υπόλοιπα παιδιά εδώ) είναι ότι προτού κάνουμε οτιδήποτε, είναι προτιμότερο να αφήσουμε να ξεκαθαρίσει λίγο το τοπίο στο ποιές οι ακριβείς προθέσεις Βγενόπουλου και ποιά η αντίδραση σε αυτές των Βαρδινογιάννηδων.

Από εκεί και πέρα και σε επίπεδο προσωπικής ευθύνης του καθενός, το μπλογκ αυτό γεννήθηκε με αφορμή ένα ποστ που ζητούσε να μείνει ο Παπαδόπουλος στην ομάδα.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι με τα τότε δεδομένα το αίτημα ήταν 100% δικαιολογημένο.
Ο Παπαδόπουλος βέβαια έκτοτε σέρνεται.

Αν κάτι σημαίνει αυτό είναι ότι στην πράξη και όταν πρέπει να παίρνεις αποφάσεις το ποδόσφαιρο είναι άτιμο πράγμα και εντελώς διαφορετικό από τις θεωρίες.

Αν λοιπόν προσωπικά συνυπογράψω δεύτερη καμπάνια θέλω να είμαι εντελώς προσεκτικός.

Όχι ότι έχω τον παραμικρό ενδοιασμό για την απόλυτη αποτυχία Τζίγγερ.

Αλλά γιατί εν πάση περιπτώσει μιλάμε για -πιθανή- σύγκρουση μεγαλοκαρχαριών, οπότε οφείλω να είμαι προσεκτικός πριν γίνω άκριτα υποστηρικτής του οποιουδήποτε.

Αυτό δεν σημαίνει ότι αν αύριο πει ο Βγενόπουλος «φύγε» και ο άλλος πει «όχι», δεν θα πάρω θέση.

Απλά νομίζω ότι λίγη υπομονή είναι στην παρούσα φάση καλός σύμβουλος.

Ονοματεπώνυμα

Διαβάζοντας τη σημερινή στήλη του Κώστα Γκόντζου ξεχωρίζω την εξής φράση: «Το τάιμινγκ της συγκεκριμένης κίνησης, απλά έδωσε «ονοματεπώνυμο»* σε οποιαδήποτε εκδήλωση δυσαρέσκειας «ετοιμάζουν» κάποιοι από δω και πέρα και ειδικά στη Λεωφόρο την Κυριακή».

Η δυσαρέσκεια λοιπόν την Κυριακή θα έχει το ονοματεπώνυμο Ανδρέας Βγενόπουλος, πριν λίγο καιρό είχε το ονοματεπώνυμο Δημήτρης Γιαννακόπουλος και εν πάση περιπτώσει αν δεν κλείσει οριστικά ο Γιάννης Βαρδινογιάννης το γήπεδο, αν δεν απαγορεύσει οριστικά ο Γιάννης Βαρδινογιάννης την είσοδο στο γήπεδο φιλάθλων, χαϊρι δεν θα δούμε.

Κλείστε την πόρτα στους υπονομευτές του Γιάννη Βαρδινογιάννη.

Γιάννη, είμαστε μαζί σου.

* όπως ονοματεπώνυμο έχει και η ανεξάρτητη - μη τσάτσικη δημοσιογραφία: Κώστας Γκόντζος.

UPDATE: Μου είχε διαφύγει και η εξής καταπληκτική ατάκα από την στήλη : «Αναρωτιόμουν λοιπόν πάντα, τι σόι ανθρώπους έχουν πλάι τους για «βοήθειες», «συμβουλές» και «επεξεργασίες», όλοι οι μεγάλοι και τρανοί άνθρωποι του χρήματος».

Έχεις δίκιο, Κώστα. Με μαλάκες συμβουλάτορες έμπλεξε ο Βγενόπουλος. Ευτυχώς που ο Τζίγγερ έχει δίπλα του τους κατάλληλους ανθρώπους, που τον έχουν οδηγήσει πέραν των αγωνιστικών και στους επικοινωνιακούς του θριάμβους.

Διάρκεια - Κατάρρευση - Βροχή

Πέρσι ρίξαμε τεσσάρα στην ΑΕΚ και κερδίσαμε τον Ολυμπιακό για δεύτερη φορά και αμέσως -μα αμέσως- μετά η ομάδα κατέρρευσε ολοκληρωτικά.

Φέτος που φάγαμε τεσσάρα επειδή στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα η ομάδα κατέρρευσε ολοκληρωτικά, δυο εκδοχές υπάρχουν για τη συνέχεια της σαιζόν: σκηνικό αν όχι αντίστοιχο με το περσινό (γιατί τα ίδια χάλια είναι αδύνατο να συμβούν), πάντως περίπου αντίστοιχο ή επιβίωση και αντοχή.

Δηλαδή τελικά οι ομάδες κρίνονται από τη διάρκειά τους και τη συνολική εικόνα τους στη σαιζόν.

Φυσικά στην ιστορία μένουν και τα επιμέρους αποτελέσματα· καμιά φορά και περισσότερο από τη διάρκεια.

Εγώ θεωρώ τα δυο σκορ των δυο σερί αγώνων μαγική εικόνα, αλλά δεν έχει σημασία: ή θα επαληθευθώ ή θα διαψευσθώ στη συνέχεια της χρονιάς.

Όπως όμως όλοι κρίνονται από τη διάρκειά τους, από τη διάρκειά της κρίνεται και η διοίκηση Τζίγγερ, η οποία είναι τουλάχιστον αποτυχημένη.

Τουλάχιστον.

Το να πει κανείς μακάρι να τα βρουν με τον Βγενόπουλο και μακάρι να αλλάξουν διοικητικά τα πράγματα, είναι αυτονόητο.

Το να φοβηθεί κανείς ότι θα υπάρξει περαιτέρω διχασμός και έριδες, είναι ένας φόβος αβάσιμος: ήδη, εδώ και πολύ καιρό, τα πράγματα από πλευράς εμφυλίων, ερίδων και νοσηρότητας έχουν φτάσει στο ναδίρ, οπότε ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται.

ΠΑΠ όπως λέμε...Μπάρκογλου

Στην ίδια γωνία, είναι σύμπτωση που είναι η γωνία που κατά 90% πέφτει το μέλος, και ίδιο αποτέλεσμα....δηλαδή διάσωση του γαύρου. Δημητράκη αν θέλεις να χτυπάς κάτι εφεξής χτύπα την Κυππαρίση και άσε τα πέναλτι για τους μη πιασμένους. Όσο για το περσινό γκολ, με 12 βαθμούς πίσω δεν έτρεχε και κάτι. Άξιος ο μισθός σου αλλά δεν ξέρω ποιος τον πληρώνει. Μην ξεχάσεις αν παντρευτείς να κάνεις κουμπάρο τον Κυργιάκο και νονό τον Κύπριο. Ου να χαθείς ΠΟΥΛΗΤΑΡΙ.

Ποιός τον γαμεί τον Ολυμπιακό;

(Ο Μπάρακ Ομπάμα ανοίγει το σκορ με ευθύβολο σουτ)

1) Tα σχόλια στο προηγούμενο ποστ είναι λίγα:

α) επειδή μόνο ο Κουτόχορτος έχει σουξέ
β) επειδή πατήσαμε τον γάβρο - αν μας είχε πατήσει θα είχαμε τριπλάσια
γ) και τα δυο παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα

2) Ο Κουτόχορτος δεν έχει μιλήσει ακόμη επειδή:

α) ξαναρρώστησε όπως μετά το ματς με την ΑΕΚ
β) περιμένει το ματς της Τετάρτης μπας και φάει πέντε (ή έστω ένα) ο τζιγγεριακός
γ) και τα δυο παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα

3) Το ότι δεν αρκείται ο Παππάς να την πει στον Παπαδόπουλο για το χαμένο πέναλτι, αλλά αφήνει ανοικτό και το ενδεχόμενο να το 'χασε επίτηδες σημαίνει:

α) ότι η αρρώστια που έχει διαποτίσει τον Παναθηναϊκό από την κεφαλή της διοίκησης μέχρι και σχεδόν τον τελευταίο οπαδό είναι απάλευτη
β) ότι έχει μείνει εκστασιασμένος από τη συνολική απόδοση του Παπαδόπουλου τα τελευταία 2 χρόνια, με λογικό αποτέλεσμα να του προξενεί κατάπληξη η άθλια εκτέλεση του πεναλτι
γ) και τα δυο παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα

4) Αν είχε παίξει ο γάβρος όπως εμείς χθες και εμείς όπως χθες ο γάβρος το ματς θα είχε λήξει:

α) 4-1
β) 8-1
γ) 48-0

5) Ο Παναθηναϊκός απέναντι σε ανοικτές άμυνες σε σχέση με τον Παναθηναϊκό απέναντι σε κλειστές άμυνες είναι:

α) η μέρα με τη νύχτα

β) η μέρα με τη νύχτα

γ) και τα δύο παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα

6) Τα γκάλοπ του Καρπετόπουλου κάθε Κυριακή «αδικούν»:

α) τη νοημοσύνη μας

β) την προσπάθειά του να διασώσει τα τελευταία ψήγματα αντικειμενικότητας

γ) και τα δυο παραπάνω ισχύουν ταυτόχρονα

7) Είναι καλύτερα για την ομάδα την Τετάρτη:

α) να νικήσει και να προκριθεί, γιατί το διπλό κόλπο επί του γάβρου θα κάνουν χρόνια να το ξεχάσουν

β) να χάσει, γιατί αν προκριθεί όλοι πλέον θα ξαναπιστέψουν στην ομάδα και όποτε πιστεύουμε στην ομάδα, αυτή φροντίζει να κάνει καπάκι σερί ελεεινών εμφανίσεων

γ) να μην κατέβει στο Καραϊσκάκη, αλλά να κατέβουμε στη Λεωφόρο μισοί - μισοί, τζιγγερικοί - αντιτζιγγερικοί, να σφαχτούμε και να βγάλουμε το άχτι μας. Στην τελική, ποιός τον γαμεί τον πούστη τον Ολυμπιακό, όταν έχουμε τον δικό μας εμφύλιο να γουστάρουμε;

Σε ένα απόλυτα ισορροπημένο παιχνίδι

Σε ένα απόλυτα ισορροπημένο παιχνίδι μεταξύ δύο ισοδυνάμων ομάδων, που διεξήχθηκε απόψε στο στάδιο Καραϊσκάκη με ελάχιστες φάσεις μπροστά στις δύο εστίες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 1-1. Και οι δύο ομάδες αγωνίστηκαν με σημαντικές απουσίες, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν είχε στο ρόστερ του άξιους αντικαταστάτες των Μάτος και Μόρις, τη στιγμή που η απουσία των Στολτίδη και Λεντέσμα δεν φάνηκε να επηρεάζει τη λειτουργία των ερυθρολεύκων. Την μάχη των πάγκων κέρδισε κατά κράτος ο Τάκης Λεμονής, ο οποίος είχε στήσει μαεστρικά την ομάδα του εξουδετερώνοντας όλα τα ατού της ομάδας του Ζοζέ Πεσέιρο. Αν μπορεί να βγει ένα και μόνο συμπέρασμα από το παιχνίδι είναι ότι οι -εξ ορισμού σαφώς ποιοτικότεροι- γηπεδούχοι σφαγιάστηκαν από τη διαιτησία. Τον αγώνα μετέδωσε η κρατική τηλεόραση από πάνελ αποτελούμενο από τους Νίκο Καρούλια (άτυπο εκπρόσωπο του Παναθηναϊκού), Κώστα Βερνίκο (άτυπο εκπρόσωπο του Ολυμπιακού) και Πέτρο Μίχο (άτυπο εκπρόσωπο της θύρας 7). Αμέσως μετά το τέλος της μετάδοσης στον Πέτρο Μίχο προτάθηκε να παίξει το καλοκαίρι στην Επίδαυρο τον «Οιδίποδα Επί Κολωνώ», αφού εκτιμάται ότι τον ρόλο του τυφλού τον έχει για την πλάκα του.

Γαμήστε ποιόν;;;

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού αθλητικού τύπου, ο sugar daddy τής ΠΑΕ Παναθηναϊκός και πρόεδρος της Superleague Γιάννης "Τζίγγερ" Βαρδινογιάννης, δήλωσε κατά τη διάρκεια τής κοπής πίτας τού συλλόγου, "Γαμήστε τον πούστη τον Ολυμπιακό", αφού προηγουμένως είχε ζητήσει από τις κυρίες να κλείσουν τα αυτιά τους.

Επειδή εδώ στη Βαζελοκατάσταση είμαστε ψαγμένα άτομα και δε μασάμε από στημένες φήμες, επικοινωνήσαμε άμεσα με τον κ. Βαρδινογιάννη, ζητώντας του να μάς επιβεβαιώσει ότι πράγματι ζήτησε από τις κυρίες να κλείσουν τα αυτιά τους.

Ο "Τζίγγερ" ήταν, όπως πάντα, αποκαλυπτικός:
"ΠΑΟ Ολέεεεεε, ΠΑΟ Ολέεεεεεεεε, ΠΑΟ Ολέ-Ολέ-Ολέεεεεεεεεεεε! ΠΑΟ είσαι το ναρκωτικό μου! ΠΑΟ-Θρησκεία-Θύρα13!!"
Και συνέχισε:
"Γαμήστε. Τον πούστη. Τον Ολυμπιλαγό! Λα-λαλά-λαλαλαλά-λαλαλαλά, που-τσά! Αυτά."

Στη συνέχεια επιδόθηκε σε "σχιζοφρένεια" μαζί με τον υπεύθυνο επικοινωνίας της ΠΑΕ κ. Αθανασόπουλο, ενώ έκλεισε τις δηλώσεις του λέγοντας:
"Τριφυλλάρα μου σε αγαπώ, και για εσένα μόνο ζω, Ω-Ω-Ω-Ω, Ω-Ω-Ω-Ω!"

Από την πύρινη Αττική, για τη Βαζελοκατάσταση, Thrass.

Μεταγραφές δεν σημαίνει ενίσχυση

Επιτέλους μια αλήθεια από το στόμα του λαοφιλούς-στις τάξεις των γαύρων-Πρόεδρα. Σαφώς αγαπητέ μου και οι μεταγραφές δεν σημαίνουν αυτομάτως ενίσχυση, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τα σαπάκια που φέρνεις κατά συρροήν. Βέβαια μην σε νοιάζει το πιάσαμε το υπονοούμενο, πάλι δεν έχει ευρώ για παίκτες. Κάνα δανεικό, κάνας ελεύθερος Αφρικανός νομάς, κάνας κουτσός, κάνας αρτιμελής που θα κουτσάνετε μόνοι σας, κάνας υπερπαίκτης από υπερδυνάμεις Φωστήρα, Κρύα Βρύση και Άνω Κρεμαστά...τα γνωστά. Και βέβαια σωστό και το απόφθεγμα με το κουβάρι. Θα σας πάρει λίγο χρόνο αλλά θα βρείτε τους υποκινητές εγκάθετους. Αυτούς που ενώ η ομάδα αποτελείται από εκλεκτούς ποδοσφαιρικούς σταρ, γκρινιάζουν και βρίζουν οι αχάριστοι. Ενώ σκορπάς αμύθητα ποσά για μεταγραφές, αυτοί δεν ικανοποιούνται με τίποτα. Ενώ σαρώνεις κάθε εγχώριο και ευρωπαϊκό τίτλο, αυτοί τον χαβά τους. Ενώ τους προσφέρεις το πλέον σύγχρονο ελληνικό γήπεδο " Old Leoford", αυτοί δεν πατάνε. Ενώ πασχίζεις για την ευημερία του ποδοσφαίρου, με νέο σύμμαχο τον αδέκαστο Μποροθρύλο, αυτοί συνεχίζουν να σε συκοφαντούν. Τι άλλο να κάνει βρε αχάριστοι? Μέχρι και την μπάντα του Δήμου έφερε. Συλλεκτική φανέλα Βέρντερ έβγαλε ο άνθρωπος. Τι σας λείπει δηλαδή? Προπονητής? Έφερε τον Πορτογάλο Μίχελς με το ολοκληρωτικό "κάτι από ποδόσφαιρο". Ιατρούς? Τύφλα να έχει ο Γιακούμπ. Μπαίνεις όρθιος, βγαίνεις σακάτης. Τεχνοκράτες? Εδώ μιλάμε για χιλιετίες μπροστά με τον πρώην μεταφραστή και νυν ΥπερΔιευθυντή των 5 ηπείρων, τον θρύλο του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, Βέλιτς!!! Με Μουτζαχεντίν κομμάντο σαν τον Αθανασόπουλο, τον νέο Παναθηναϊκάρχη. Τι σας λείπει βρε, πείτε μου τι? Άντε έρχεται και ντέρμπι. Λοιπόν τεράστιε Πρόεδρα, εμένα να ακούς. Δώσε πριμ, 10 ευρώ για νίκη, το οποίο θα πάρουν σε 2.345 δόσεις και μόνο αν κερδίσουν 3 φορές σερί, το Τσάμπιονς Λιγκ. Και άντε μην θυμηθείς την ήττα στην Τρίπολη, τους ρίξεις κανά εκατομμύριο ευρώ πρόστιμο και σου χρωστάνε από πάνω. Άντε γιατί και η αχαριστία έχει όρια.

Μπό-Μπό

Aριστουργηματικό: μόλις άκουσα στο ραδιόφωνο ότι νέος αντιπρόεδρος της Σούπερ Λίγκα είναι ποιός; Ποιός;

Ας το θέσουμε καλύτερα έτσι: ποιό είναι πλέον το διοικητικό ντουέτο της Σούπερ Λίγκα;

Πρόεδρος, Τζίγγερ & Αντιπρόεδρος, Γιώργος Μποροβήλος.

«Τις πιο ωραίες Κυριακές

με λεμονάδες σπιτικές

τις είχαμε δροσίσει,

με Μποζατζίδη βοηθό

και Μποροβήλο αντιπρό,

γιατί ήσουν βάζελος κι εγώ

με εγκεφαλικό

σ΄είχα φοβίσει».

Εκατό Χρόνια Παναθηναϊκός

Eπειδή μόλις διάβασα το προηγούμενο ποστ και τα πήρα, εμένα η φανέλα μου άρεσε πάρα πολύ.

Εκατό χρόνια Παναθηναϊκός

και γραμμένο έχω και τον Τζίγγερ

και την ανικανότητά του

και τα αγωνιστικά χάλια των τελευταίων ετών

και τους οργανωμένους που «τους φέρνει αηδία η πουτάνα η ΠΑΕ»

και την «Πράσινη» με πρωτοσέλιδο τους Γιαννακόπουλους

και την γκρίνια σε βαθμό κακουργήματος πολλών από μας.

Εκατό χρόνια Παναθηναϊκός

χωρίς ναι, χωρίς μεν, χωρίς αλλά.

Ο Τζίγγερ κάποια στιγμή θα φύγει, η οικογένεια κάποια στιγμή θα φύγει,

ο Παναθηναϊκός δεν ιδρύθηκε από τους Βαρδινογιάννηδες, ούτε θα πάψει να υπάρχει μετά από αυτούς,

κι αν έχω σιχαθεί την αγωνιστική μιζέρια μία

έχω σιχαθεί δέκα την ασταμάτητη γκρίνια όλων με όλους και τον ασταμάτητο πόλεμο όλων με όλους σε αυτήν την ομάδα.

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΞΕΦΤΙΛΑ

Κύριε Αθανασόπουλε επειδή τσάμπα κουράζεστε...Κανένας δεν τα καταφέρνει καλύτερα στο να ξενερώνει τον κόσμο από την ανίκανη διοίκηση σας. Έχετε αστείρευτο ταλέντο στο να αποξενώνετε τον κόσμο από την ομάδα, η οποία βέβαια είναι αστεία. 100 χρόνια ζωής τα οποία γιορτάστηκαν με μία άθλια απόδοση, ένα αυστηρό έως κάλπικο πέναλτι στο τέλος και μία συλλεκτική εμφάνιση της πλάκας. Τι το συλλεκτικό έχει αυτό το όργιο που φτιάξατε? Το χρώμα που ουδέποτε υπήρχε σε φανέλα της ομάδας? Μήπως το "cosmote" που αφήσατε να υπάρχει πάνω στην επετειακή φανέλα? Δεν καταλάβατε ούτε το απλούστατο...Δεν νοείται κύριοι βλάκες επετειακή φανέλα με χορηγό. Την φανέλα ο φίλαθλος την αγοράζει για την ιστορία, το τριφύλλι και τις αναμνήσεις...Ο χορηγός δεν έχει καμία δουλειά και κανένα συναίσθημα. Όσο για το χρώμα, επειδή σαφέστατα και δεν θα ήταν δυνατό να επιλέξετε το αρχικό χρώμα που ήταν κόκκινο(για όσους δεν γνωρίζουν), μπορούσατε να βάλετε έστω το βαθύ πράσινο που είχε η φανέλα του Γουέμπλεϊ. Επίσης θα έπρεπε να είχατε φροντίσει αυτή την συλλεκτική και βαριά φανέλα να φορούν, και να επωμίζονται το βάρος της, μεγάλα και βαριά ονόματα και όχι παικτάκια τύπου Βύντρα και Τζιόλη. Πέρασε ήδη ένα δεκαήμερο μεταγραφών και δεν έχετε κάνει μία κίνηση ενίσχυσης. Η ομάδα νίκησε με σπρώξιμο στο 92 την 2η χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος αλλά εσείς κοιμάστε τον ύπνο του δικαίου. Δεν ντρέπεστε λιγάκι? Είναι εικόνα αυτή που παρουσιάζει η ομάδα? Είναι ποδόσφαιρο αυτό? Είναι παραγωγή παιχνιδιού και θεάματος? Δεν παίρνετε κανένα μήνυμα από την μισοάδεια Λεωφόρο στα 100 χρόνια? Οι αόρατοι εχθροί που κατασκευάζετε για να καλύπτετε την γύμνια σας δεν πείθουν κανέναν. Το πρωτάθλημα που εσείς οργανώνετε με τα συνεταιράκια σας και η μικρή ομάδα που έχετε φτιάξει, διώχνουν και ξενερώνουν τον κόσμο. Εσείς και μόνο εσείς απομακρύνατε κάθε υγιή Παναθηναϊκό φίλαθλο. Ματσάκια τύπου Καλαμαριάς ήταν για 4-5άρες και εσείς τα έχετε κάνει ντέρμπι. Για πόσο μαλάκες μας περνάτε και πόσο νυχτωμένοι είστε? Από ποιόν πλανήτη κατεβήκατε όλοι εσείς? Πότε γίνατε Παναθηναϊκοί ενώ είστε τόσο επικίνδυνα ανίκανοι και άσχετοι? Υπάρχει πάτος στο βαρέλι? Και κάτι τελευταίο. Δεν φημιζόμαστε για δυναμικές αντιδράσεις. Ο κόσμος αυτής της ομάδας έχει μάθει να αδιαφορεί όταν τον κοροϊδεύουν αντί να πετάει κορνέδες σαν άλλους. Κάτι μου λέει ότι ακόμα και αυτό θα το ανατρέψετε. Δεν αργεί η μέρα που θα τρέχετε να κρυφτείτε από την οργή του κόσμου. Και η υπομονή έχει όρια και εσείς τα έχετε ξεπεράσει προ πολλού. Κουραστήκαμε με τις ντροπές και τις ταπεινώσεις και τους Κογκολέζους, Ιβοριανούς και Μογγόλους που φέρνετε για παίκτες. Αν ψάχνετε λαχεία παίξτε κρατικό ή Τζόκερ και όχι με την ανοχή μας.