Εκπληκτική η συνεύντευξη του μεταφραστή, τεχνικού διευθυντή, πρώην κόουτς και όψιμου Παναθηναϊκάρα κ. Βέλιτς...Μάλιστα...Απο αυτά που ακούσαμε υπάρχουν 3 περιπτώσεις. α) ζούμε σε άλλη χώρα και δεν το έχουμε καταλάβει β) έχουμε ομαδική παράκρουση και γ) ο κύριος αυτός είναι με διαφορά ο υπάλληλος-δουλοπάροικος της χρονιάς...Τι μας είπε λοιπόν ο ξεχωριστός κ. Βέλιτς...
Ότι δεν έρχονται σε καλή ηλικία παίκτες ονόματα στην Ελλάδα...Προφανώς κανένας δεν του έχει μιλήσει για τους Τζιοβάνι, Ζε Ελίας, Μπίσκαν, Βλάοβιτς, Ζάχοβιτς κτλ...
Επίσης μας είπε οτι στόχος είναι οι παίκτες που έρχονται να είναι καλύτεροι απο τον μέσο όρο των υπαρχόντων και στα μέτρα του υποβαθμισμένου πρωταθλήματός μας...Προφανώς τα υπερ-ταλέντα Μίτου, Άντριτς, Σέριτς, Γκαφίνοβιτς, Ρομέρο, Μπόβιο πρέπει να μας κάνουν περήφανους και μας χάρισαν στιγμές απίστευτης κλάσης.
Τα σωματεία λέει παντού στην Ευρώπη καθορίζουν την πολιτική στις μεταγραφές, αυτά αποφασίζουν...Πως τώρα είχα την εντύπωση οτι οι προπονητές ζητάνε τους παίκτες που θέλουν και τους κάνουν σύμφωνα με το σύστημα και τις ανάγκες της ομάδας...μάλλον οράματα βλέπω.
Και πιο αναλυτικά....
«Εξαρτάται πως προσδιορίζεις την ποιότητα. Σπάνια έρχονται καταξιωμένοι ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Συνήθως έρχονται στα τελειώματά τους. Πιστεύω ότι το μέλλον των ελληνικών ομάδων για να μπορέσει να ανταγωνιστεί κάποια στιγμή άξια και στην Ευρώπη είναι να αποκτάει στο κατάλληλο χρόνο τους παίκτες που έχουν τις προδιαγραφές να εξελιχθούν σε μεγάλους παίκτες.» ....προφανώς τα φυντάνια που προανέφερα ή κάτι 28χρονα παλτά που κυνηγάει, ως τέτοια τα βλέπει.
«Μπορεί να έρθουν(τίτλοι) άμεσα, μπορεί σε ένα χρόνο, είναι δύσκολο να το προσδιορίσει κανείς. Σαφώς πρέπει να τα διεκδικήσει και να κυνηγάει τίτλους, αλλά δεν πρέπει να είναι αυτό που θα προσανατολίσει ακόμη και μας και τον κόσμο, πρέπει να γίνουν σημαντικά πράγματα πάνω στην οργάνωση και την λειτουργία της ομάδας, ώστε μια πορεία πρωταθλητισμού να είναι η φυσιολογική συνέχεια»...Μπορεί και σε 10 χρόνια, μπορεί και ποτέ...Σε λίγο θα μας πεί οτι στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία.
Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ένας 30χρόνος ή ένας 32χρόνος θα είναι στήριγμα. Το σκεπτικό μας είναι καλοί παίκτες σε καλή ηλικία, που μπορούν να προσφέρουν, να αναδειχτούν μέσα από τον Παναθηναϊκό....Πάρε κύριε λαχεία, είναι πολλά τα λεφτά.
«Ο Ν Ντογιέ (φωτό) θα παίξει εκεί που θα τον βάλει ο προπονητής. Σαν προφίλ είναι ένας πολυσύνθετος, επιθετικογενής παίκτης. Είναι ένας ποδοσφαιριστής all around που σημαίνει ότι μπορεί να παίξει σε διάφορες θέσεις από τη μέση και μπροστά. Στο πρωτάθλημα που τελείωσε φέτος στην Πορτογαλία έχει παίξει από αμυντικό χαφ μέχρι και μόνος στην κορυφή. Καλύτερος προσδιορισμός είναι μεσοεπιθετικός. Αλλά ανταποκρίνεται με επιτυχία σε διάφορες θέσεις»...Κατάλαβα...Τεχνική Πλατινί, με δύναμη Βιειρά, αντοχή Γκατούζο και σούτ Κούμαν...Μεγαλεία.
«Υπάρχουν σαφώς από την Ελλάδα δυο τρεις περιπτώσεις που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν τον Παναθηναϊκό, αλλά η υλοποίηση εξαρτάται από διάφορά πράγματα. Δεν είναι έτσι απλά: αυτόν τον θέλω και αυτόν τον παίρνω. Γιατί για μένα όλοι οι ποδοσφαιριστές έχουν την αξία τους που μπορεί να μεταφράζεται στο οικονομικό, είτε σε εκείνο που πληρώνονται οι ίδιοι είτε εκείνο που ζητάνε οι ομάδες τους για να τους αποκτήσεις. Θεωρώ όμως ότι όσο αρνητικό είναι να υποτιμάς τους ποδοσφαιριστές, άλλο τόσο αρνητικό είναι να είναι υπερεκτιμημένοι»....Φτωχομπινεδιάρικο παζάρι, καβούρια στην τσέπη, εγώ δεν πιάνομαι Κώτσος και δεν μπαίνω σε πλειστηριασμούς....με λίγα λόγια...λογική Κάτω Ραχούλας.
«Και ο Σκολάρι πήγε στη Σαουδική Αραβία και ο Βενγκέρ πήγε στην Ιαπωνία και άλλοι πολλοί. Αυτές είναι επιλογές επαγγελματικές, που τη δεδομένη στιγμή τις παίρνει ο καθένας βάσει κάποιας δικής του λογικής. Μπορεί να προτίμησε αυτό από το να δουλέψει σε κάποια καλή ομάδα της Πορτογαλίας για δικούς του λόγους. Προς Θεού, πρέπει να απολογείται κάποιος επειδή δούλεψε στη Σαουδική Αραβία; Δεν το καταλαβαίνω αυτό....Νέο κράμα προπονητικής κλάσης προέκυψε...Αλλοίμονο φίλε Βέλιτς, του χρόνου πάρε τον προπονητή του Ατσαλένιου,κι αυτός επαγγελματική επιλογή στην Α Αθηνών θα έχει κάνει.
«Είμαι στη διάθεση οποιουδήποτε, αν έχει την οποιαδήποτε απορία, να του μεταφέρω τις απόψεις μου. Ακόμα και τα συναισθήματά μου για την ομάδα, οποιοσδήποτε τα κρίνει ξέρει τι πραγματικά αισθάνομαι για τον Παναθηναϊκό; Γιατί να είναι κάποιος περισσότερο Παναθηναϊκός από εμένα; Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Πρώτα πρέπει να έχεις μέγιστη αίσθηση ευθύνης και επαγγελματικής συνείδησης. Να υπηρετείς με πάθος το σωματείο όπου δουλεύεις, αλλά από εκεί και πέρα είναι και κάποια άλλα πράγματα που σε κάνουν να έχεις συγκεκριμένα συναισθήματα για κάτι...Καλά αυτό ξαναπέστο....Όλες οι καφετέριες και τα παγκάκια στην Λεωφόρο σε ξέρουν με το μικρό σου. Υπήρξες και μεγάλη δόξα της ομάδας. Με λίγα λόγια είναι προφανές οτι είσαι Παναθηναϊκός απο τα γεννοφάσκια σου.
Εν ολίγοις διαβάστε και βγάλτε συμπέρασμα για το σχέδιο και τις φιλοδοξίες της ομάδας...Και μετά θα λέμε πάλι τι έφταιξε και θα είμαστε εμπαθείς...