Τετάρτη, Μαΐου 30, 2007

Πορτογαλικά πανέρια...

Ο μεταγγραφικός σχεδιασμός της ομάδας κατά τις επιταγές του καραφλού μεταφραστή-μάνατζερ-κλικαδόρου, με έχει αφήσει πραγματικά άφωνο. Μιλάμε για παικτάκια της πλάκας απο το άθλιο πορτογαλικό πρωτάθλημα...Και βέβαια μην φανταστείτε τίποτα ταλέντα, εγχείρημα που θα είχε κάποια λογική, αλλά για κάτι 28άρηδες Βραζιλιάνους που περιγράφονται ως άλλοι ποδοσφαιρικοί Ξανθόπουλοι που ενώ διέθεταν κλάση Πελέ-και βάλε-η άδικη κενωνία τους έριξε στις Μπράγκες και τις Αμαδόρες. Είναι προφανές οτι οι άνθρωποι στην ΠΑΕ όχι μόνο είναι άσχετοι, όχι μόνο δεν μαθαίνουν απο τα λάθη τους, αλλά είναι και απελπιστικά αφελείς αν πιστεύουν οτι θα τα φορτώσουν όλα στον μεταφραστή και τον προπονητή και καθάρισαν. Η ομάδα χρειάζεται παίκτες κλάσης, παίκτες που μπορούν να κάνουν πράγματα άνω του μέσου όρου. Και αυτοί τους οποίους εξετάζουν,σε αυτή την ηλικία,αν είχαν αυτή τη δυνατότητα θα έπαιζαν ήδη αλλού και όχι στην ζώνη του υποβιβασμού του πορτογαλικού πρωταθλήματος...Απλά.

Υ.Γ1 Οι κουβαρντάδες της ΠΑΕ-τακτική Χάνσον-μιλάνε για κάποιον Μπενάλιο ως μέγα τερματοφύλακα αλλά δεν δίνουν 1,5 εκ ευρώ για να τον πάρουν. Την ίδια ώρα η ψωριάρα ΑΕΚ έχει ήδη δώσει 3 εκ ευρώ για Αρουαμπαρένα, Ριβάλντο...

Υ.Γ2 Αποδεικνύεται περίτρανα οτι η εκ των έσω φθορά και εν τέλει απομάκρυνση του Μουνιόθ, είχε να κάνει με το φτηνιάρικο και μίζερο μπάτζετ της ΠΑΕ. Τον Δεκέμβριο δεν πήραν κανέναν παίκτη ενώ η ομάδα είχε εξώφθαλμες ανάγκες και ήταν εντός στόχων, ενώ τώρα βλέπουμε οτι αστεία ποσά για τα ευρωπαϊκά δεδομένα θεωρούνται κολοσσιαία για την ΠΑΕ. Ότι εξοικονομήσουμε απο το ήδη υπάρχον μπάτζετ (μισθοί Μπίσκαν,Μπόβιο, Άντριτς και λοιπών φευγάτων) αυτά θα διαθέσουμε. Δηλαδή....ΦΤΗΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Οι παίκτες κοστίζουν και δεν είναι ΠΑΝΤΑ ελεύθεροι....ΞΥΠΝΗΣΤΕ.

Πέμπτη, Μαΐου 17, 2007

Μουνιόθ

Σε προηγούμενο ποστ μου έγραψα τους λόγους για τους οποίους πίστευα ότι (δεν) είχε ευθύνη ο Βίκτορ Μουνιόθ για το κατάντημα και την πλήρη απαξίωση της πάλαι ποτέ κραταιάς ομάδας μας. Οι εξελίξεις δεν άλλαξαν την άποψή μου στο ελάχιστο.

Δεν έχω όρεξη να γράφω άλλο για τον Παναθηναϊκό, αρκετά για φέτος, προτιμώ να διαβάζω αυτά που γράφετε εσείς. Κάνω όμως μια εξαίρεση για να αποχαιρετήσω τον κύριο Μουνιόθ, να τον ευχαριστήσω για την τιμή που μας έκανε να έρθει στην ψωροκώσταινα για να γίνει εξιλαστήριο θύμα των κάθε λογής τυχάρπαστων και να του συστήσω να φύγει με ψηλά το κεφάλι, αφού πρώτα μιλήσει σε συνέντευξη τύπου, θίγοντας όλα τα κακώς κείμενα. Είμαι σίγουρος ότι θα το κάνει, με το δικό του, λεπτό τρόπο, αφού δεν είναι στο στυλ του να "τα χώνει" και να λαϊκίζει. Κύριος ήρθε και κύριος θα φύγει...

Υ.Γ. Όσο για τους διοικούντες την ΠΑΕ, τι να πω... Όχι μόνο μυαλό δεν μου φαίνεται να βάζουν, αλλά μοιάζουν τα λάθη τους να μην τους διδάσκουν τίποτα για το μέλλον. Οπότε οι προσδοκίες μου για το άμεσο μέλλον είναι πολύ χαμηλές. Καλή επιτυχία στον κύριο Πεσέιρο (αν έρθει). Δεν τον ξέρω και δεν μπορώ να του προσάψω τίποτα. Φοβούμαι όμως ότι στο τρελοκομείο που λέγεται ΠΑΕ ΠΑΟ ακόμη και ο Μουρίνιο με το Φέργκιουσον νύχτα θα φεύγανε...

(Φωτό από www.contra.gr)

Δευτέρα, Μαΐου 14, 2007

Ρίμπο

Η απόδειξη ότι η ΑΕΚ είναι αυτήν τη στιγμή η μοναδική σοβαρή ομάδα στην Ελλάδα: ο Ριβάλντο μένει ελεύθερος και εμείς δεν έχουμε προπονητή για να μάς πει αν τον θέλει.

Τετάρτη, Μαΐου 09, 2007

Ποιός Πεσέιρο ρε δύσμοιρε????

Πες μου κάτι φίλε μου ραλίστα...Θες να σε καταριούνται εκατομμύρια ανθρώπων? Θες να πέφτει πάνω σου για 25 γενεές το ανάθεμα όλων των Παναθηναϊκών? Θες στο άκουσμα του επωνύμου σου να φτύνουν και να βρίζουν ακόμα και οι πέτρες? Θες του χρόνου να έχεις μόνιμη σουίτα στο Υγεία? Θες να διευκολύνουμε την σύμβαση με τον Δήμο και να κάνουμε την Λεωφόρο οικόπεδο με την μία? Μήπως θες να γίνεις λαϊκός ήρωας των Ολυμπιακών? Αυτό ναι το καταλαβαίνω και το σέβομαι. Απλά πες το και σε μας για να μην σε βρίζουμε άδικα...Να πούμε "ο άνθρωπος έχει όραμα να διαλύσει τον Παναθηναϊκό". Αυτό μάλιστα...είναι κατανοητό. Αλλά αν παρ'ελπίδα έχεις ελάχιστη τσίπα, ελάχιστη αξιοπρέπεια και ακόμα πιο λίγη συμπάθεια για τον Παναθηναϊκό...κόψε την πλάκα με Μπάκες και Πεσέιρους, διώξε τα λαμόγια που μάζεψες, με πρώτο τον αρχικλικαδόρο-μαφιόζο Βέλιτς, και σοβαρέψου. Πάρε παίκτες, και όχι αυτούς τους αστείους που αμαυρώνουν την ιστορία του συλλόγου-βέβαια εδώ εσύ ο ίδιος είσαι η πιο μαύρη σελίδα του αλλά δεν αλλάζεις κιόλας, βάλε μέσα πραγματικούς παναθηναϊκούς που νοιάζονται για την ομάδα και κυρίως κόψε το αλλαζονικό υφάκι που- ως σούπερ αποτυχημένος- δεν δικαιούσαι να έχεις. Αν πάλι είσαι τόσο γαλαντόμος....μπορείς και να αποχωρήσεις. Ειλικρινά, ξέρω πως σου φαίνεται απίστευτο αλλά μετά απο τόσες ταπεινώσεις είναι πραγματικότητα-θα γίνεις τραγούδι στα χείλη κάθε Παναθηναϊκού. Πως ο κόσμος ακόμα τραγουδάει τον Δρόμο και λοιπά άσματα για την χούντα? Έτσι ακριβώς θα αγαλιάσει όταν ακούσει πως μας κάνεις τη χάρη να μας απαλλάξεις απο την παρουσία σου. Μέση λύση δεν υπάρχει. Αν πραγματικά νομίζεις οτι θα δούμε πάλι τρίτη θέση στην ΛΕΩΦΟΡΟ....μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείς. Αν πιστεύεις οτι στη ΛΕΩΦΟΡΟ θα περνάνε βόλτα οι Εργοτέληδες και οι Ατρόμητοι...καλά θα κάνεις να μεταναστεύσεις γιατί εδώ δεν σε βλέπω να ζεις για πολύ ακόμα. Και αν νομίζεις-μετά απ'όλα αυτά-οτι θα περιμένουμε γήπεδο για τα 200 γενέθλια του συλλόγου...τότε ίσως να έχεις το ακαταλόγιστο. Πάντως οτι και να πιστεύεις ή να έχεις κατά νου ο χρόνος σου, όπως και η υπομονή μας, τελείωσε.

Δευτέρα, Μαΐου 07, 2007

ΜΕΤΑ ΑΠ'ΑΥΤΟ....ΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!!!

Στην θέση κάποιων, θα είχα εξαφανιστεί. Θα είχα ομολογήσει δημόσια την ανικανότητα και αποτυχία μου και θα αποχωρούσα. Βλέπεις αυτά τα δυο αδέρφια να χαίρονται, οχι γι'αυτό που κατάφεραν αλλά για την χαρά που προσέφεραν στον πικραμένο κόσμο της ομάδας. Τους βλέπεις να μην κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις, απλά να μοιράζονται σιωπηρά την έκσταση με μας. Γιατί είναι κομμάτι μας. Είναι όπως εμείς. Και μιλάμε για ανθρώπους που έχουν αποδείξει την αξία τους και την αγάπη τους στην ομάδα. Είναι αυτοί που κρατού ψηλά την καταρακωμένη περηφάνεια της ομάδας. Είναι εκείνοι που δείχνουν έμπρακτα τι σημαίνει να είσαι Παναθηναϊκός. Δεν χωρά σύγκριση παιδιά. Οι άνθρωποι έχουν αρρώστεια με την ομάδα, έχουν απόλυτη συναίσθηση ποιον σύλλογο διοικούν. Τι να συζητήσουμε άραγε? Τις τεράστιες επενδύσεις? Την άψογη διαχείριση? Την απίστευτη υπομονή και επιμονή που επέδειξαν στα χρόνια της κόκκινης χούντας? Την οργάνωση? Το ψυχικό δέσιμο με τους φιλάθλους? Τα αποτελέσματα? Τα Κύπελλα? Την παγκόσμια αναγνώριση? Την άδολη συνεισφορά τους σε μια εταιρεία χωρίς κέρδη? Ξαναλέω, σε μια εταιρεία που ΣΤΑΘΕΡΑ είναι ζημιογόνος....Τι να πούμε απορώ...Για το πως τιμάνε τις αξίες? Τους παίκτες που προσέφεραν? Για το πως κρατάνε ΑΝΕΤΑ όποιον παίκτη θέλουν? Για το οτι κανένας πρώην η νυν παίκτης δεν έχει να πεί μισή κακή κουβέντα? Για το πως κάνουν οπαδούς της ομάδας τους παίκτες της? Για το γεγονός οτι οι απανταχού μεγάλοι παίκτες πεθαίνουν να παίξουν για τον Παναθηναϊκό? Για την ποιότητα θεάματος που μας παρέχουν? Μπράβο τους κι ένα μεγάλο ευχαριστώ. Ένα τεράστιο ευχαριστώ...

Μετά απο όλα αυτά και πριν ο ραλίστας βάλει για 874 φορά το μαχαίρι στο κόκκαλο...Ας αποφασίσει να εκκαθαρίσει τον εαυτό του για αρχή....ΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΡΑΛΙΣΤΑ...Θα σε ευγνωμονούμε για πάντα...ΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ...Είναι ντροπή να αυτο-αποκαλείσαι Παναθηναϊκός...ΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ...Αν θες να κάνεις τον Πρόεδρο, αγόρασε τον ΠΑΟ Ρουφ ή παίξε Championship Manager...ΣΩΣΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ....ΦΥΓΕ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ!!!


****

Τριφυλλάρα είσαι τρέλλα
με το τέταρτο α
στέρι στην φανέλλα.
ΥΓ. Θοδωρή, δεν σε βρίζαμε όλοι. Κι όσοι σε έβριζαν σε έβριζαν γιατί μας έπαιζες μόνος σου, ίσως στην πιο συγκλονιστική βραδιά σου. Είσαι πολύ μεγάλος παίκτης κι έχεις κάνει την ομάδα σου σχεδόν εξίσου μεγάλη, αλλά σήμερα έχασες από μια ακόμη μεγαλύτερη, από την τέσσερεις φορές Πρωταθλήτρια Ευρώπης, σε έναν καταπληκτικό τελικό, όπου τα δυο μεγάλα πλέι μέικερ της Ευρώπης έτυχε να είναι Έλληνες και έτυχε να βρεθούν αντιμέτωπα.
Απόψε ήταν όλοι εκεί, οι θρύλοι του χθες και οι θρύλοι του σήμερα, ο Γκάλης, ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αυτός που κάποτε έλεγαν Γκαστόνε, αλλά την αξία στον αθλητισμό θα τη δυσφημήσεις μία, θα τη δυσφημήσεις δύο, αλλά αυτή τελικά θα φανεί και θα καταυγάσει.
Το μπάσκετ με τους Γιαννακόπουλους γράφει ιστορία, γιατί το ζήτημα είναι μεν τα λεφτά, αλλά ποτέ μόνο τα λεφτά: είναι τα λεφτά, συν την τεχνογνωσία, συν τη συνολική ατμόσφαιρα που αποπνέει όλος ο οργανισμός. Κι ο οργανισμός του μπάσκετ αποπνέει εξακολουθητικά υγεία, τη στιγμή που τα όποια λεφτά βάζει ο Τζίγγερ είναι λεφτά ορφανά, λεφτά που δεν συνοδεύονται από τεχνογνωσία σε μια ατμόσφαιρα που αποπνέει εξακολουθητικά αρρώστια, σε έναν οργανισμό που μέσα του μικραίνουν όσοι έρχονται, τη στιγμή που στον οργανισμό του μπάσκετ μεγαλώνουν όσοι έρχονται.
Και στην Μαδρίτη θα είναι ωραία, με το πε - με το πέμπτο για παρέα.
Ή και χωρίς αυτό. Τα τέσσερα είναι ωραία, οι αναμνήσεις είναι ωραίες, ο ιδρώτας στο γήπεδο είναι ωραίος, το διαχρονικό μεγαλείo που βιώνουμε με αυτήν την ομάδα είναι ωραίο, ο Αλβέρτης με τον οποίο ανδρωθήκαμε όλοι μας παρέα είναι ωραίος, ο Αλβέρτης έφηβος στον τάφο του Ινδού κι εμείς έφηβοι να τον παρακολουθούμε, ο Αλβέρτης να σηκώνει το τέταρτο ευρωπαϊκό 17 χρόνια μετά κι εμείς να τον παρακολουθούμε, να παρακολουθούμε αυτόν που επέλεξε σοφά να μείνει και να μην φύγει ποτέ από τον υγιή οργανισμό, μεγαλώνοντας μέσα του κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Είναι μερικές αθλητικές βραδιές που σε γεμίζουν.
Παναθηναϊκός - ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 93 - 91.
Παρίσι - Θεσσαλονίκη - Μπολόνια - Αθήνα.
Το be continued.